Ολυμπιακός: Το αποδεκτό και το μη αποδεκτό ενός αποκλεισμού

Ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από τον ΠΑΟΚ στο Κύπελλο. Αποτελεί έκπληξη; Για ορισμένους όχι, βάσει της εικόνας που παρουσιάζουν οι Πειραιώτες το τελευταίο διάστημα. Από την άλλη βέβαια, ο «Δικέφαλος» δεν γοητεύει τα πλήθη με την δική του εικόνα. Ωστόσο, στην παρούσα φάση δείχνει πιο φρέσκος, με περισσότερα τρεξίματα, με περισσότερες αντοχές.

Ο Ολυμπιακός στο 1-1 με τον ΠΑΟΚ έβγαλε φάσεις... Μάνι-μάνι δύο κραυγαλέες έχασε ο Μασούρας. Άλλή μία ο Τικίνιο που δεν μπόρεσε να πιάσει την κεφαλιά στη γλυκιά σέντρα του Γκάρι. Άλλη μία ο Αγκιμπού που πλάσαρε λες και βρήκε... μπαλόνι. Ο Πασχαλάκης έδιωξε και ένα επικίνδυνο σουτ εντός περιοχής του Λαλά.

Οι «ερυθρόλευκοι» με τις στιγμές που είχαν στο ματς, εμφανίστηκαν πιο επιθετικοί σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Σε σχέση με τον Ολυμπιακό που μας είχε συνηθίσει ο Μαρτίνς στο παρελθόν, δεν ενθουσίασε σε καμία περίπτωση. Και πώς να ενθουσιάσει κιόλας όταν δεν μπορεί να ξανακρατήσει υπέρ του σκορ, κάτι το οποίο τείνει να εξελιχθεί σε ανέκδοτο.

Είδαμε ξανά μια ομάδα δίχως τους αυτοματισμούς που γνωρίζαμε, δίχως πνευμόνια, δίχως να γίνει μία συνεργασία της προκοπής για να διασπαστεί η άμυνα του ΠΑΟΚ από αυτές που βλέπαμε μέχρι και τα μισά της περσινής σεζόν. Αναλώθηκε σε σέντρες κυρίως από τα δεξιά και κάποιες ατομικές εμπνεύσεις. Από συνεργασίες... γιοκ!

Ο Ζοάο Καρβάλιο αποδείχθηκε για ακόμη μία φορά ότι είναι αρκετά σοφτ για τέτοια ματς. Είναι βέβαια μικρό το δείγμα γραφής του στο λιμάνι, αλλά έως τώρα δεν έχει δείξει ότι είναι παίκτης που αντέχει την... κλοτσιά.

Ο Μασούρας βρίσκεται σε διαρκές ντεφορμάρισμα ως προς το σκοράρισμα, παρότι ήταν εξαιρετικός τακτικά.

Ο Γκάρι δεν είχε την φλόγα των αγώνων της Τούμπας ή της Λεωφόρου, αλλά δεν ήταν σε καμία περίπτωση κακός.

Ο Μαντί Καμαρά είχε τις καλές και κακές του στιγμές. Ο Μπουχαλάκης είχε περισσότερες κακές στιγμές. Ο Λαλά βοήθησε δημιουργικά, αλλά ήταν «μέσα» στη φάση του 1-1, τον στοιχειώνει και στο τέλος της ημέρας θα του κοστίσει και ενόψει της νέας σεζόν. Μην ξεχνάμε ότι ήταν «μέσα» και στο γκολ του Παναθηναϊκού και όχι μόνο.

Ο δε Τικίνιο έδειξε και χθες ότι κακώς δεν ξεκινάει ο Ελ Αραμπί.

Και τέλος, ο Αγκιμπού Καμαρά που μπήκε και έκανε... βάδην! Κανονικό περπάτημα με όλη τη σημασία της λέξεως. Ο Αφρικανός χαφ διανύει μία παρατεταμένη περίοδο ντεφορμαρίσματος. Κόντρα στον ΠΑΟΚ ήταν εκνευριστικά νωχελικός και άγγιξε (για να μην πούμε ότι ξεπέρασε) τα όρια του περιπατητή... Όχι βέβαια ότι ευθυνόταν εκείνος για τον αποκλεισμό, αλλά όταν σε ρίχνει στη μάχη ο προπονητής σου στο δεύτερο ημίχρονο, πρέπει να έχεις τη διάθεση να δείξεις κάτι, να σε αισθανθεί ο αντίπαλος και όχι να μην βάζεις καν τα πόδια σου στις μονομαχίες. Τα ίδια θα γράφαμε ακόμα κι αν σκόραρε στο 101’.

Μία δύσκολη βραδιά και ένας αποκλεισμός μπορεί να γίνει αποδεκτός, αρκεί να πληρούνται κάποια κριτήρια.

Είναι εν μέρει αποδεκτό να αποκλειστείς από τον ΠΑΟΚ, γιατί στον αθλητισμό δεν έχει υπογράψει κανένας συμβόλαιο με ισόβιες νίκες ή προκρίσεις. Όταν π.χ. βλέπεις τον Σωκράτη να τεντώνεται η φλέβα στο λαιμό του από την ένταση και να είναι ο πρώτος παίκτης του γηπέδου, δεν μπορείς να του βάλεις χέρι επειδή κάλυπτε τον Ολιβέιρα στη φάση του 1-1. Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο όταν τα πάντα κρίνονται σε χιλιοστά.

Δεν είναι αποδεκτό, όμως, σε ένα τόσο κρίσιμο ματς να περπατάς. Συγχωρέστε μας, αλλά ο Αγκιμπού εδώ και καιρό είναι αλλού γι’ αλλού αγωνιστικά. Πρόκειται για έναν χαρισματικό ποδοσφαιριστή. Εντούτοις, όταν γύρισε από το Κόπα Άφρικα βλέπουμε έναν διαφορετικό Αγκιμπού. Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά ο Μαρτίνς τον εκθέτει κιόλας χρησιμοποιώντας τον συνεχώς.

Το ξαναλέμε για να μην παρεξηγηθούμε: Δεν ευθύνεται ο Αγκιμπού για τον αποκλεισμό. Όμως, οφείλει κι εκείνος να καταλάβει σε ποια ομάδα βρίσκεται.

Για τον Πέδρο Μαρτίνς τα έχουμε γράψει πολλάκις. Δείχνει μπερδεμένος και... εγκλωβισμένος. Θα πρέπει να ξεμπερδέψει ορισμένα πράγματα στο μυαλό του. Ο Λουτσέσκου έβαλε δύο φρέσκα πόδια στην επίθεση (Ολιβέιρα και Τσόλακ) μετά το 1-0 και ο τεχνικός του Ολυμπιακού έμεινε αμέτοχος και αντέδρασε μόλις έγινε το 1-1. Εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι κακώς δεν έβαλε έναν τρίτο στόπερ ή δεν φρέσκαρε την ομάδα του για να κρατήσει το υπέρ της σκορ σε ένα χρονικό σημείο που ήταν αγκαλιά με την πρόκριση, αλλά ήταν λογικό ότι ο ΠΑΟΚ θα πίεζε με πολυπληθή παρουσία στην περιοχή του Βατσλίκ.

Ο Μαρτίνς δεν είχε απάντηση ούτε καν στην είσοδο του Σβαμπ που γλύκανε το παιχνίδι του «Δικεφάλου» και το 90% του γκολ ανήκει σε εκείνον με τη φοβερή μπαλιά στον Ολιβέιρα.

Ο Πορτογάλος ανέλαβε την ευθύνη. Δεν ευθύνεται μόνο εκείνος για τον αποκλεισμό. Όλοι έχουν το μερίδιο της ευθύνης σε μία βραδιά που ο Ολυμπιακός εκτός των άλλων ήταν και αρκετά άστοχος, έχοντας όμως παράλληλα και σε καλή μέρα τους Βατσλίκ και Παπασταθόπουλο που έβαλαν το χεράκι τους για να μην σκοράρει νωρίτερα ο ΠΑΟΚ.

Ακόμα και στον τελικό Κυπέλλου να περνούσαν οι Πειραιώτες, η άποψή μας δεν αλλάζει. Αρκετοί παίκτες έχουν φτάσει το ταβάνι τους ή έχουν κάνει τον κύκλο τους. Μπορεί να θεωρούν ότι ήρθε η ώρα να κάνουν το επόμενο βήμα στην καριέρα τους, μπορεί να «πνίγονται» γενικότερα από τo επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οι αλλαγές είναι αναγκαίες να γίνουν το καλοκαίρι και θα γίνουν.

Από εκεί και πέρα, ίσως χρειαστεί να γίνουν και αλλαγές στο περιβάλλον της ομάδας, στο Ρέντη ή στα πέριξ της ΠΑΕ δηλαδή! Μήπως χρειαστεί ο Βαγγέλης Μαρινάκης να τους ταρακουνήσει όλους. Μήπως κάποιοι παίκτες κατά το κοινώς λεγόμενο «βρίσκουν και τα κάνουν». Και να σταματήσει φυσικά κάποτε το «δεν φταίω εγώ, αλλά ο διπλανός μου» σε μία προσπάθεια να μεταφέρει ο ένας την ευθύνη στον άλλον, επιδιώκοντας να βγάλει έξω την ουρά του και πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα τυγχάνει της εύνοιας του προέδρου του Ολυμπιακού. Κι αυτό αφορά όλα τα κλιμάκια! Από ένα στέλεχος έως τον τελευταίο φροντιστή...