Συνεχώς μιλάει ο Μαρτίνς για «δύσκολη φάση», αλλά οφείλει και να αντιδράσει

Κανονικά δεν θα έπρεπε να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στην ήττα από τον Παναιτωλικό. Έχουμε δει πολλάκις στο παρελθόν τους «μεγάλους» να κατεβάζουν τα «δευτερότριτα» στο Κύπελλο και να δέχονται τη μία σφαλιάρα πίσω από την άλλη.

Για να είμαστε ειλικρινείς, ούτε και τώρα θα ρίξουμε μεγάλο βάρος στα όσα είδαμε στο Αγρίνιο. Τουλάχιστον με τα «δευτερότριτα» και με έναν-δύο βασικούς (τον Ελ Αραμπί και τον Βαλμπουενά που κάποτε ήταν βασικός) έβγαλε και τέσσερις σοβαρές φάσεις απέναντι σε μία καλά οργανωμένη ομάδα. Κάτι που δεν είδαμε ούτε με τον Απόλλωνα, ούτε με τον Παναθηναϊκό. Και ούτε σε άλλα παιχνίδια μέσα στη σεζόν που έπαιζε - υποτίθεται - πλήρης ο Ολυμπιακός.

Το γεγονός λοιπόν ότι ο Ολυμπιακός έβγαλε κάποιες «καθαρές» ευκαιρίες για γκολ με το συγκεκριμένο σχήμα που παρέταξε και τα πρόσωπα που επέλεξε ο Μαρτίνς, είναι το θετικό της ιστορίας. Αν μπορεί βέβαια να χαρακτηριστεί «θετικό» κάτι που είναι μπολιασμένο στο DNA του Ολυμπιακού: Να επιτίθεται...

Με αυτά που έχουμε δει όμως στο μεγαλύτερο διάστημα της φετινής σεζόν, δεν είναι και πολύ μακριά η μέρα που θα αποτελεί είδηση ότι ο Ολυμπιακός έβγαλε τέσσερις-πέντε «καθαρές» φάσεις για γκολ σε ένα παιχνίδι. Είναι ωραίες οι «τριάρες» με Ατρόμητο, ΑΕΚ και Φενέρμπαχτσε, αλλά αυτές εξελίσσονται αργά και βασανιστικά σε φωτεινές εξαιρέσεις.

Ο Πέδρο Μαρτίνς για ακόμη μία φορά είπε ότι «περνάμε μία δύσκολη φάση». Προφανώς εννοεί τις απουσίες στο Κόπα Άφρικα, τον τραυματισμό του Μπουχαλάκη και τα... υπολείμματα που άφησε ο κορονοϊός σε ορισμένους ποδοσφαιριστές.

Εδώ όμως υπάρχει ένα μεγάλο «αλλά». Γνώριζε από το ξεκίνημα της σεζόν ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα έφευγαν παίκτες για τα γήπεδα του Καμερούν. Και ήξερε επίσης ότι μπορεί να έχανε και τους Ελ Αραμπί και Μαντί Καμαρά.

Υποτίθεται ότι ο Ολυμπιακός θα προχωρούσε σε ενίσχυση τον Γενάρη αν έφευγε π.χ. ο Μαντί για το Κόπα Άφρικα. Το ερώτημα βέβαια θα ήταν αν ο αντικαταστάτης του θα μπορούσε να καλύψει το κενό που θα άφηνε o χαφ από την Γουινέα. Όπως και να 'χει, όφειλε να είναι προετοιμασμένος. Εκτός κι αν ήξερε εξ αρχής ότι θα πήγαινε στα Χριστούγεννα με +11 από τον δεύτερο.

Η ουσία δεν αλλάζει... Δεν χρειάζεται να έχεις τεράστιες γνώσεις ποδοσφαίρου για να καταλάβεις ότι ο Ολυμπιακός έχει έλλειψη έντασης στο παιχνίδι του και ότι αρκετοί από τους ποδοσφαιριστές του δείχνουν να μην έχουν τις απαιτούμενες ανάσες. Και το ξαναλέμε: Δεν αναφερόμαστε ιδιαίτερα στο ματς του Αγρινίου.

Υπάρχουν παίκτες που δείχνουν βαριά τα πόδια τους. Ίσως είναι λόγω των πολλών αγώνων που έχουν δώσει από τον Ιούλιο. Ίσως το γεγονός ότι δεν ξεκουράστηκαν καθόλου στη μετάβαση από την περσινή στη φετινή χρονιά. Ίσως έχει παίξει ρόλο ο κόβιντ. Ίσως είναι και ένας συνδυασμός όλων αυτών που αναφέρουμε παραπάνω.

Από την άλλη, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με όλα αυτά τα προβλήματα που έχει φέτος ο σύλλογος, βρίσκεται στο +9 στο πρωτάθλημα, είναι μέσα στο Europa League και είναι στο χέρι του να ανατρέψει στη ρεβάνς το σκορ του Αγρινίου. Δεν έχει έρθει σε επίπεδο στόχων κάποια «καταστροφή».

Η «καταστροφή» θα έρθει (σ.σ. αν και δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να έρθει τούμπα η κατάσταση στο πρωτάθλημα, αλλά χρησιμοποιούμε τη λέξη «καταστροφή» για την οικονομία της συζήτησης και επειδή έχει «φορεθεί» αρκετά τελευταία μετά το 0-0 της Λεωφόρου), αν ο Μαρτίνς αποδεχτεί αυτή την κατάσταση και δεν βρει το μαγικό ραβδί να ανατρέψει τη «δύσκολη φάση» που επικαλείται από το ξεκίνημα του 2022.

Αναγνωρίζουμε ότι οι δυσκολίες είναι πολλές, όμως, ο καλός ο καπετάνιος στις φουρτούνες φαίνεται. Και ο Πορτογάλος έχει αποδείξει ότι ξέρει να κουμαντάρει μια χαρά το... καράβι του. Δεν έχει νόημα πλέον να λέει συνεχώς ότι «είμαστε σε δύσκολη φάση». Αυτό που προέχει είναι να βρει τον τρόπο για να βρει - με τα όποια όπλα διαθέτει - τον τρόπο για να βγει από αυτό το τούνελ. Εννοείται ότι έχει ευθύνη για το γεγονός ότι ο φετινός Ολυμπιακός δεν έχει καμία σχέση με όσα μας είχε συνηθίσει, αλλά καλείται να δώσει με τη σειρά του τις «απαντήσεις» του.

Την Κυριακή (23/1) έρχεται ο ΠΑΣ Γιάννινα. Και μία εβδομάδα αργότερα ο ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι μπορεί να δούμε έναν διαφορετικό προς το καλύτερο Ολυμπιακό;

Μα για να το πιστέψει κάποιος, πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να τον εμπνεύσει ο «μαέστρος» της... ορχήστρας. Αν συνεχώς παίζει την ίδια «κασέτα» περί «δύσκολης φάσης», είναι λες και αποδέχεται ότι δεν μπορεί να γυρίσει την κατάσταση και ταυτόχρονα δίνει «θάρρος» στον Ραζβάν Λουτσέσκου που πάει στα... μουλωχτά να ξαναβάλει τον ΠΑΟΚ σε ρόλο διεκδικητή του πρωταθλήματος.

Αντιλαμβανόμαστε ότι έως το τέλος της σεζόν, ακόμα και αν επιστρέψουν άπαντες στον Ρέντη από το Κόπα Άφρικα ή τους τραυματισμούς, ο Ολυμπιακός δεν θα είναι διαφορετικός σε σχέση με τον Ολυμπιακό που βλέπουμε από το ξεκίνημα της σεζόν.

Θα είναι μία ομάδα που θα έχει κάποιες εκλάμψεις όπως στο Περιστέρι, στο ΟΑΚΑ ή στην Πόλη. Κυρίως, όμως, θα έχει περισσότερα καρδιοχτύπια παίζοντας ακόμα και ποδόσφαιρο σκοπιμότητας για να πάρει τη νίκη ή να διαφυλάξει το υπέρ του σκορ. Τυχαίο είναι ότι έχει την 3η καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος με 28 τέρματα; Συγκεκριμένα, έχει 8 γκολ λιγότερα από τον ΠΑΟΚ (36), 2 από την ΑΕΚ (30), ισοβαθμεί στην τρίτη θέση με τον Βόλο (28) και έχει ένα περισσότερο από τον Παναθηναϊκό (27)! Προφανώς κάτι δείχνει το συγκεκριμένο στατιστικό για μία ομάδα που βρίσκεται στο +9.

Το ζητούμενο για τους Πειραιώτες είναι να κοιτάξουν μπροστά. Ο αγώνας με τον ΠΑΣ πρέπει οπωσδήποτε να αποτελέσει το σημείο επανεκκίνησης για τους πρωταθλητές. Κι εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, αναπόφευκτα θα πρέπει να παραμερίσουμε το θέαμα. Μόνο το αποτέλεσμα μπορεί να φέρει ηρεμία. Για βελτίωση της ποιότητας ή μεγαλύτερη επαφή με τα δίχτυα μπορεί να γίνει συζήτηση από το... καλοκαίρι.

Μακάρι να διαψευστούμε έως το τέλος της σεζόν, αλλά μέχρι στιγμής τα γεγονότα προς τα εκεί μας οδηγούν.