Ολυμπιακός: Όχι δάκρυα για μία ομάδα που καταθέτει ψυχή και αρνείται να χάσει!

Άλλες εποχές ο Ολυμπιακός θα είχε μείνει στο 3-0 της Νορβηγίας, θα έπεφτε αμαχητί και δεν θα είχε πιστέψει ο κόσμος στη μεγάλη ανατροπή ακόμη κι όταν η ομάδα του έπρεπε στο ημίχρονο να καλύψει διαφορά τεσσάρων τερμάτων.

Ολυμπιακός: Όχι δάκρυα για μία ομάδα που καταθέτει ψυχή και αρνείται να χάσει!

Η Μπόντο Γκλιμτ στα προημιτελικά του Europa League. Θα την χαρακτηρίζαμε παμπόνηρη και κυρίως αποτελεσματική ομάδα. Στο ποδόσφαιρο δεν προκρίνεται πάντοτε ο καλύτερος. Το ένιωσε στο πετσί του ο Ολυμπιακός το βράδυ της 13ης Μαρτίου 2025 στο Καραϊσκάκη.

Οι Νορβηγοί θύμισαν κάτι από την… Ίντερ του Μουρίνιο το 2010. Τότε οι «νερατζούρι» είχαν κερδίσει 3-1 την Μπαρτσελόνα στο Μιλάνο και παίζοντας κατενάτσιο στο «Καμπ Νου» άντεξαν στο σφυροκόπημα των «μπλαουγκράνα», ηττήθηκαν με 1-0 με γκολ του Πικέ στο 84’ και πέρασαν στον τελικό του Champions League.

Δεν ξέρουμε αν είναι εύστοχο ή άστοχο το παράδειγμα που φέρνουμε. Εκείνες οι διπλές αναμετρήσεις ανάμεσα στην καταιγιστική Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρντιόλα και την σφόδρα φουλ αμυντική Ίντερ του Ζοσέ Μουρίνιο ήρθαν στο μυαλό μας μετά το τελευταίο σφύριγμα του Τσβάιερ στο Καραϊσκάκη.

Είδαμε στο Φάληρο μία ομάδα να έχει ένα γκολ με μία τελική και μία άλλη ομάδα να πιέζει, να κυκλοφορεί την μπάλα, να δημιουργεί ευκαιρίες, να χάνει πέναλτι και να κερδίζει μόνο με 2-1.

Είδαμε μία ομάδα που στο πρώτο παιχνίδι πέτυχε τρία γκολ σε πέντε «καθαρές» ευκαιρίες και μία άλλη ομάδα που στο ίδιο ματς δεν βρήκε δίχτυα σε πέντε «καθαρές» ευκαιρίες.

Είδαμε έναν Γιάρεμτσουκ να είναι… χασογκόλης στη Νορβηγία και έναν Γιάρεμτσουκ να πετυχαίνει το 2/2 στο Καραϊσκάκη.

Αυτό που μένει στο τέλος είναι πίκρα για τον αποκλεισμό, αλλά όχι πίκρα για την εικόνα.

Άλλες εποχές ο Ολυμπιακός θα έπεφτε αμαχητί μετά από μία ήττα 0-3 στο πρώτο ματς. Με τον Μεντιλίμπαρ έχουμε ζήσει το περσινό έπος κόντρα στη Μακάμπι και φέτος αν οι παίκτες του ήταν πιο προσεκτικοί, θα μπορούσαν να πετύχουν νέο θαύμα.

Δεν ήταν εύκολο, αλλά δεν ήταν και τόσο δύσκολο, γιατί – κακά τα ψέματα – η Μπόντο Γκλιμτ δεν ήταν και τόσο υψηλό εμπόδιο. Από τη στιγμή που μπήκε ο Γιάρεμτσουκ, έδειξε αρκετά ευάλωτη και επιπόλαιη ανασταλτικά.

Έχει γίνει μπόλικη κουβέντα για το αν θα έπρεπε να ξεκινήσει ή όχι ο Ουκρανός επιθετικός.

Ο Μεντιλίμπαρ αποφάσισε να πάει με τον Ζέλσον στην κορυφή, επειδή προφανώς είχε στο μυαλό του ότι ο Πορτογάλος με την ταχύτητά του θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα απέναντι στους όχι ιδιαίτερα γρήγορους στόπερ της Μπόντο Γκλιμτ. Ωστόσο, περισσότερο βλέπαμε τον Ζέλσον έξω από την περιοχή παρά εντός, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει… ψυχή στο «κουτί».

Εκ του αποτελέσματος ο Γιάρεμτσουκ φάνηκε ότι κακώς δεν έπαιξε από την αρχή, αλλά κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει πώς θα εμφανιζόταν ο Ουκρανός αν ξεκινούσε από την αρχή. Ο Γιάρεμτσουκ μπήκε σε ένα χρονικό σημείο που οι στόπερ της Μπόντο Γκλιμτ είχαν αρχίσει να κουράζονται.

Η αλήθεια είναι ότι πιο ορθολογικό έμοιαζε η παρουσία του Γιάρεμτσουκ από την αρχή, αλλά ο Μεντιλίμπαρ κάτι παραπάνω ξέρει που δεν τον ξεκίνησε. Εκείνος άλλωστε είναι ο άνθρωπος που οδηγεί τον Ολυμπιακό από επιτυχία σε επιτυχία.

Η εικόνα των Πειραιωτών παρά τον αποκλεισμό δεν είναι απλώς ενθαρρυντική, αλλά έχει ενθουσιάσει σε τέτοιο βαθμό τον κόσμο που είναι δεδομένο ότι στα τρία εντός έδρας ματς των πλέι οφ θα έχουμε ισάριθμα σολντ άουτ.

Ο Ολυμπιακός είχε όλα τα φόντα να προχωρήσει στο Europa League και να φτάσει ακόμη και στο Μπιλμπάο. Δεν το κατάφερε γιατί το ποδόσφαιρο δεν αποδίδει πάντοτε δικαιοσύνη.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η ομάδα άφησε πολλές υποσχέσεις, «φτιάχνει» τον κόσμο της, δεν εγκαταλείπει καμία μάχη, είναι κατασκευασμένη από ισχυρό μέταλλο και οι οπαδοί έχουν αρχίσει ήδη να ανυπομονούν για το Champions League της νέας περιόδου. Γιατί η αλήθεια είναι πως εκεί ανήκει…



Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ. 232110