To χειροκρότημα διαρκείας του κόσμου έφερε το Ολυμπιακός-Μίλαν 3-1

Ο Ολυμπιακός πήρε μια από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές νίκες του και μία από τις σημαντικότερες προκρίσεις σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Η νίκη με 3-1 επί της Μίλαν ήρθε μέσα από την συνεχόμενη δουλειά. Μέσα από μεγάλη συγκέντρωση προς τον στόχο.

Αλλά το ποιο σημαντικό από όλα ήταν, πως με αυτόν τον τρόπο οι παίκτες έδωσαν το δικό τους χειροκρότημα στον κόσμο.

Πριν ξεκινήσει καν η σεζόν, στο άκουσμα της έλευσης ενός Πέδρο Μαρτίνς ως προπονητή του Ολυμπιακού, ενός Ποντένσε από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας, ενός Γκιγιέρμε, Νάτχο και Καμαρά για το κέντρο της ομάδας δημιουργήθηκε η ελπίδα στο πίσω μέρος του μυαλού πως μπορεί η ομάδα να επιστρέψει άμεσα εκεί που ανήκει. Ήταν αναγκαίο ειδικά μετά την περσινή αποτυχία.

Οι πρώτες αναμετρήσεις έφεραν τεράστια χαμόγελα στον Ολυμπιακό. Σε όλους. Τότε όλοι πίστευαν πως κάτι ωραίο φτιάχνεται. Στην συνέχεια ήρθαν οι ήττες, οι άδικες ήττες, οι ισοπαλίες και οι πολλές χαμένες ευκαιρίες.

Ο κόσμος ήταν εκεί, στήριζε. Χειροκροτούσε σε κάθε αγώνα την προσπάθεια των παικτών. Ακόμα και μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ. Το Καραϊσκάκη κατάλαβε την προσπάθεια των παικτών και δεν αποδοκίμασε γιατί έβλεπε πως ο Ολυμπιακός έχει ως μεγαλύτερο μειονέκτημα την έλλειψη τύχης.

Η τύχη επέστρεψε την κατάλληλη στιγμή. Μετά την ισοπαλία-μαχαιριά στην Ξάνθη όπου ο Ολυμπιακός έμεινε 8 βαθμούς πίσω από τον ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, κάτι παραπάνω από 31.000 φίλαθλοι πήγαν ξανά στο γήπεδο τέσσερις μέρες αργότερα.

Πήγαν και αυτήν την φορά δικαιώθηκαν. Οι παίκτες τους δικαίωσαν. Ο Πέδρο Μαρτίνς τους δικαίωσε. Οι φίλοι του Ολυμπιακού, αυτοί που χειροκροτούσαν μετά τα αρνητικά αποτελέσματα έλαβαν εις διπλούν αυτό που τους άξιζε. Την τεράστια πρόκριση απέναντι στην Μίλαν.

Αυτή η οικογένεια που δημιουργήθηκε σε διάστημα μόλις μερικών μηνών μόλις «έπιασε» δουλειά. Τώρα ξεκινούν όλα για τον Ολυμπιακό. Η ελπίδα που υπήρχε το καλοκαίρι «μεγάλωσε» και έχει δρόμο μπροστά της.