Η Ριέκα, η Λουκέρνη και το χαμένο ξένοιαστο ελληνικό καλοκαίρι

Οι δύο αγώνες φυσικά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, απλά συνδέονται με την ίδια ημερομηνία. Αποτέλεσαν όμως την αφορμή για μερικές σκέψεις για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τις ομάδες του που αγωνίζονται τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη από τα μέσα του καλοκαιριού.

Οι εποχές που οι οπαδοί των ομάδων περίμεναν μέχρι τέλη Αυγούστου προκειμένου να μάθουν σε ποιον όμιλο του Champions ή του Europa League θα κληρωθεί η ομάδα τους για να επιλέξουν και να προγραμματίσουν τα ταξίδια τους μέχρι τον Δεκέμβριο, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι εξ' αυτών βρίσκονται σε κάποιο νησάκι και πηγαίνοντας να κάνουν το μπάνιο τους «τσεκάρουν» σε ποια σημεία έχει τηλεοράσεις για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν αργότερα το προκριματικό παιχνίδι.

Δυστυχώς σε αυτό συνέβαλαν και οι ίδιες οι ομάδες, αφού τα προηγούμενα χρόνια με εξαίρεση τον Ολυμπιακό, κανένας άλλος ελληνικός σύλλογος δεν είχε συνεχή παρουσία στα ευρωπαϊκά κύπελλα και δεν έφερνε επιτυχίες και βαθμούς στη χώρα μας.

Όλα αυτά όμως είναι παρελθόν. Όσο και να αναπολούμε τα παλιά δεν θα γυρίσουν πίσω, οπότε ο στόχος είναι να βάλουμε τις βάσεις για να μπορούμε στο μέλλον να περνάμε και πάλι ξένοιαστα τα καλοκαίρια μας, χωρίς να έχουμε άγχος αν το φθινόπωρο η ομάδα μας θα αγωνίζεται στην Ευρώπη.

Αυτό είναι νομίζω και το μοναδικό στοιχείο που μπορεί να «ενώνει» κατά κάποιο τρόπο τις τρεις ομάδες της χώρας που αγωνίζονται ακόμα στην Ευρώπη. Αυτό είναι και το μοναδικό σύνθημα που ίσως να ενώνει και τους οπαδούς τους: «Φέρτε μας πίσω τα καλοκαίρια μας».