Αξίζουν πάρτι με 30.000 κόσμο και με τον Βόλο

Ο Πέδρο Μαρτίνς μπορεί να δεχτεί και πάλι κριτική επειδή δεν είναι δυνατόν με 0-0 να βγάζει τον Ελ Αραμπί ή επειδή έβαλε όλους τους επιθετικούς για να πάρει τη νίκη, αλλά ξέχασε τον Βρουσάι. Ναι, μπορεί ο Ελ Αραμπί να έπρεπε να μείνει κι άλλο ή ο Μάριος να παίζει περισσότερο, αλλά κι αυτοί πανηγυρίζουν ξέρετε για την πρόκριση. Κι αυτοί, όπως και όλοι, απολαμβάνουν τη συνεργασία με έναν τεχνικό που δεν το λέει απλώς, αλλά πάντα το επιδιώκει. Τον Ολυμπιακό νικητή.

Το ρόστερ του Ολυμπιακού θα μπορούσε να είναι καλύτερο ή να έχει δώσει περισσότερα. Είναι, όμως, το ρόστερ που σε κάνει να περιμένεις ότι θα παλέψει. Θα έχει διάφορες και διαφορετικές λύσεις. Θα έχει εκείνους που είναι σε πρώτο πλάνο και εκείνους που μπορούν να είναι σε πρώτο πλάνο. Θα έρθει ο Τικίνιο να βάλει το χρυσό γκολ, θα γυρίσει ο Μπουχαλάκης να οργανώσει, θα παίξει ο Μπα και θα είναι άριστος, θα ξεσηκώσει ο Όλεγκ όλη την εξέδρα με το παθιασμένο παιχνίδι του και με την ασίστ της πρόκρισης.

Ο Ολυμπιακός μπορεί να παίξει καλύτερα και πιο θεαματικά. Είναι, όμως, η ομάδα που θα δώσει δυο μεγάλα ματς μέσα σε λίγες μέρες και θα τα πάρει. Θα νικήσει (ξανά) την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και θα αποκλείσει την Φενερμπαχτσέ από το Europa League. Θα έχει περάσει τα πάνδεινα, με κορονοϊούς όλο το καλοκαίρι, με αποκλεισμό από το Champions League που θα μπορούσε να τον είχε διαλύσει, με μαζεμένα παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη, με 15 διεθνείς να ταξιδεύουν και να παίζουν ασταμάτητα. Ο Ολυμπιακός μπορεί να παίξει καλύτερα, αλλά πριν καν το κάνει είναι πρώτος στο πρωτάθλημα με διαφορά έξι και επτά βαθμών από ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, αλλά είναι ταυτόχρονα μέσα και σε δυνατή ευρωπαϊκή διοργάνωση. Ξανά στα νοκ άουτ, για άλλη μία σεζόν.

Με παίκτες που έχουν δώσει πάρα πολλά, αλλά που όλοι ξέρουμε ότι μπορεί να δώσουν περισσότερα. Με εκπλήξεις σαν τον Αγκιμπού, αλλά και με μεταγραφές που τώρα αρχίζουν να δείχνουν. Άλλοι με μεγαλύτερη συνέπεια, άλλοι με το δρόμο να ανοίγεται ολοένα και περισσότερο για την απόδειξη της αξίας τους. Αυτός ο Ολυμπιακός που έχει ξεφύγει από νωρίς στην Ελλάδα και έχει προκριθεί ξανά στην Ευρώπη μπορεί να γίνει πολύ καλύτερος. Κάτι που φέρνει μεγαλύτερη απόλαυση, ακόμα και από το γκολ στο 90', το οποίο έκανε το «Καραϊσκάκη» να χορεύει.

Το γήπεδο πρέπει να χορέψει και την Κυριακή. Με τον Βόλο. Με 30.000 κόσμο και εκεί. Σε μια γιορτή που θα έχει πάντα πρώτο στόχο τη νίκη, αλλά θα είναι και η επιβράβευση για όσα έχει πετύχει ΚΑΙ φέτος αυτή η ομάδα. Όπως επίσης θα είναι και παρότρυνση για όσα καλείται να πετύχει στη συνέχεια. Νίκες, πρωτιές, τίτλους, ακόμα καλύτερο ποδόσφαιρο.

Είναι μια μεγάλη πρόκριση του Ολυμπιακού σε έναν τρελό όμιλο, με πολλά να έχουν κριθεί στα τελευταία λεπτά. Δεν ήταν μόνο το γκολ του Τικίνιο ή η Άιντραχτ που ισοφάρισε την Αντβέρπ στις καθυστερήσεις. Έτσι την είχε νικήσει και στο Βέλγιο. Έτσι νίκησε τον Ολυμπιακό στον Πειραιά. Έτσι δεν είχε χάσει από την Φενέρ στην Γερμανία με τον Πέλκα να αστοχεί στο πέναλτι. Η Άιντραχτ έχει πάρει στο τέλος των αγώνων της έξι βαθμούς! Και μπορεί στο τέλος και να μη βγει και πρώτη! Ο δε Ολυμπιακός νίκησε στο τέλος την Αντβέρπ και την Φενέρ, αλλά έχασε στο τέλος από την Άιντραχτ. Θα δούμε τι άλλο θα δούμε μέχρι το τέλος...

Και για το τέλος! Στο πάρτι με την Φενέρ δεν ήταν ο Οζίλ. Κρίμα. Όπως δεν ήταν και στο 0-3 της Πόλης. Πάλι κρίμα. Ήταν, όμως, στο Άρσεναλ-Ολυμπιακός 2-3 και (κυρίως) στο Άρσεναλ-Ολυμπιακός 1-2 στην παράταση. Και στα 120 λεπτά στο Emirates. Άφωνος. Πολύ κρίμα...