Μας αξίζει μια ποιοτική εθνική ομάδα;

«Αν δεν μας θέλουν στην Ελλάδα, τότε να πάμε να παίξουμε στο εξωτερικό» είχε δηλώσει προ ημερών ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος με αφορμή το γεγονός ότι για διάφορους οπαδικούς λόγους η εθνική δεν έχει έδρα να παίξει και να υποδεχθεί τους αντιπάλους της, όπως συμβαίνει τώρα με τα προκριματικά του Euro 2020.

Από το Καραϊσκάκη, «φαγώθηκαν» να την πάρουν οι … εξυγιαντές. Κάθε φορά κάτι προκύπτει με αποκορύφωμα εσχάτως, τους οργανωμένους οπαδούς, αρχικά του ΠΑΟΚ και στη συνέχεια του ΟΦΗ. «Μη τολμήσετε να έρθετε να παίξετε στην Τούμπα» απείλησαν οι πρώτοι, «μη διανοηθείτε να φέρετε την εθνική σας στο Ηράκλειο» ούρλιαξαν οι δεύτεροι. Την… εθνική σας, είπαν οι στρατοί των δύο ΠΑΕ!

Όμως όταν δεν παίζει καλά η εθνική όλοι την στήνουν στον τοίχο! Όταν διάφορα «ούγκανα» την ξεσπιτώνουν και την απειλούν, είναι απλά ανακοινώσεις. Βρείτε μου μια εθνική ομάδα σε όλο τον κόσμο που να είναι άστεγη μέσα στην ίδια της την πατρίδα. Και μετά τους φταίει «γιατί ποτέ δεν φτιάχνουμε μια καλή εθνική». Λες κι έχουμε καλούς φιλάθλους…

Πουθενά στον κόσμο κάτι ανάλογο! Όμως εδώ είναι Ελλάδα δε είναι παίξε γέλασε. Εδώ κουμάντο κάνουν οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί και δεν τολμάει να φέρει αντίρρηση κανείς, Ούτε ο μεγαλομέτοχος (για να μην χαλάσει την καρδιά του «ένδοξου λαού»), ούτε η κορυφαία ποδοσφαιρική αρχή της χώρας η ακριβοθώρητη ΕΠΟ! Και φυσιολογικό ήταν, ότι δεν συγκινήθηκε παράγοντας από τα παράπονα του Σωκράτη…

«Επειδή είμαι ειλικρινής ήμουν έτοιμος να φτιάξω στο Instagram σελίδα «κυρία Τούμπα και κύριε Καραϊσκάκη δεχτείτε μας». Φτάνουν τα οπαδικά, είμαστε υποανάπτυκτοι. Να κάνουμε εμείς έκκληση στην Πολιτεία είναι ξεφτίλα. Δεν υπάρχουν ομάδες στην Εθνική. Όποιος θέλει το καταλαβαίνει, όποιος δεν μπορεί να το καταλάβει δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο.

Αν μπορεί να το καταλάβει η κυρία ΕΠΟ. Αν είναι έτσι και δεν θέλει κανείς την εθνική καλύτερα να παίξουμε στο εξωτερικό για να έχουμε φιλάθλους…» σχολίασε με τη σειρά του ο παλαίμαχος διεθνής και πρωταθλητής Ευρώπης του 2004 Κώστας Κατσουράνης. Αρέσει δεν αρέσει ο πρώην άσος, αρέσουν δεν αρέσουν οι δηλώσεις του, αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Γιατί δεν είναι μόνο ποιος μιλάει αλλά και τι λέει. Και σε ότι έχει να κάνει με την εθνική, αυτή είναι η ΜΟΝΗ αλήθεια. Κανείς δεν τη αγαπάει πλην ελαχίστων εξαιρέσεων...

Ας αφήσω όμως στην άκρη τους οπαδούς. Εκείνοι κρίνουν διαφορετικά. Ας κρίνουμε τους μεγαλύτερους υπεύθυνους, τους παράγοντες της ΕΠΟ. Δηλαδή την ίδια την Ομοσπονδία που έχει την απόλυτη ευθύνη για όσα συμβαίνουν με την εθνική ομάδα, δεκαετίες τώρα. Με εξαίρεση την περίοδο Ρεχάγκελ και την περίοδο Σάντος, όπου οι δύο προπονητές έβαλαν φραγή σε οποιονδήποτε ήθελε να μπει στα χωράφια της ομάδας και πολεμήθηκαν με μένος για αυτό, ποτέ άλλοτε η εθνική δεν ήταν αυτό που έπρεπε να είναι. Η ομάδα που θα προκαλούσε δηλαδή, ρίγη και θα τους έκανε περήφανους όλους.

Γιατί; Για τον απλούστατο λόγο ότι οι «βλαχοπρόεδροι» και λοιποί παρατρεχάμενοι στην Ομοσπονδία την ήθελαν πιόνι του καθενός για να πωλούν δημόσιες σχέσεις, να κάνουν εκδουλεύσεις, να βάζουν και να βγάζουν διεθνείς για δικές τους υποχρεώσεις. Μια ομάδα με πολλά παραμάγαζα με λίγα λόγια. Αυτό το πράγμα λοιπόν πως να γινόταν ξανά ομαδάρα, όταν είχε επικεφαλής έναν Σαρρή για παράδειγμα ή έναν Γκιρτζίκη. Που έφερναν προπονητές της αρεσκείας τους για να κάνουν εκείνοι κουμάντο. Και σχεδόν διέλυσαν το συγκρότημα…

Τώρα, μετά από μια πενταετία, κάτι αρχίζει να κινείται. Αρκεί να μείνουν μακριά της, εκείνοι που θέλουν να κάνουν άλλες δουλειές εκτός από το να την δουν να προοδεύει. Κοινώς το «σταγονίδια» από το παρελθόν που ζουν κι επιβιώνουν μέσα στην ΕΠΟ…