Εθνική: Υπάρχουν, ήρθαν, έρχονται

Η Ελλάδα μπορεί να ονειρεύεται για την Εθνική της για πολλά χρόνια. Γνωστό ήταν, στη Σκωτία δόθηκε η ευκαιρία για μια νέα εκδοχή αυτής της μεγάλης ελπίδας. Από τη μέση και μπροστά όλα τα νέα παιδιά, οι υπέροχοι και μανιασμένοι στο κέντρο Μουζακίτης και Ζαφείρης, οι ντελικάτοι και ζογκλέρ Καρέτσας, Κωνσταντέλιας, Τζόλης και σέντερ φορ ο πιο επιτυχημένος αυτή την περίοδο Έλληνας παίκτης διεθνώς, ο Βαγγέλης Παυλίδης.

Ο Τζολάκης με δύο μεγάλες αποκρούσεις στην αρχή και στο τέλος και με φόντο δυο... δεκαετίες μπροστά του (ο απέναντι γκολκίπερ Γκόρντον είναι 20 χρόνια μεγαλύτερος!), ο Γιαννούλης ισάξιος του Τσιμίκα, ο Βαγιαννίδης του Ρότα, ο Μαυροπάνος και ο Κουλιεράκης σταθεροί βράχοι. Μια Εθνική που έχει τον Κωστούλα, περιμένει να έχει τον Τζίμα και ένα σωρό άλλους που έρχονται διαρκώς. Μια ομάδα που μπορεί να καταστρέφει γιορτές σαν των Σκωτσέζων στο Χάμπντεν Πάρκ, με αλλαγές τον Μασούρα, τον Ρέτσο, τον Ιωαννίδη, με τον Μάνταλο παρόντα, τον Σιώπη τιμωρημένο, τον αρχηγό Μπακασέτα, τον Τσιμίκα και τον Κουρμπέλη εκτός. Με αναπληρωματικούς γκολκίπερ από συλλόγους της Premier League και της Serie A.

Γκάμα ανεκτίμητη. Υλικό πολύτιμο στα χέρια ενός προπονητή που συνεχώς μαθαίνει την ομάδα, την κάνει κτήμα του και δεν διστάζει να ρισκάρει. Αν και όπως σωστά εκτίμησε ο Γιοβάνοβιτς δεν είναι ρίσκο να βάζεις σε τέτοιου είδους ματς αυτά τα παιδιά, όλα μαζί, για να είναι ακόμη πιο έτοιμα στα πιο δύσκολα.

Νεαροί άσοι σαν τον Τζόλη, τον Τζολάκη, τον Κωνσταντέλια, τον Κουλιεράκη, τον Βαγιαννίδη έχουν παίξει τόσο πολύ με τους συλλόγους τους σε ανώτατο επίπεδο που μοιάζουν ήδη έμπειροι. Σε λίγο θα είναι στην ίδια φάση ο Μουζακίτης, ο Ζαφείρης, ο Κωστούλας και φυσικά ο Καρέτσας.

Αυτή η Εθνική που μας μέθυσε στη Γλασκώβη έχει υπόβαθρο. Έχει παρόν και μέλλον. Έχει τη δυνατότητα να κάνει τους οπαδούς φιλάθλους, όπως εύστοχα δήλωσε ο Μάκης Γκαγκάτσης. Να ενώνει, να ενισχύει την αίγλη του ποδοσφαίρου της χώρας, να φέρει επιτυχίες που είχαμε πιστέψει ότι τερμάτισαν την περασμένη δεκαετία.

Ιερή υποχρέωση όλων όσοι συγκροτούν το ελληνικό ποδόσφαιρο, σύλλογοι, παράγοντες, προπονητές, οι ίδιοι οι παίκτες, ο κόσμος είναι να αγκαλιάσουν με ειλικρίνεια και σεβασμό αυτή την προσπάθεια. Ώστε αυτή η Εθνική που έκανε την Σκωτία να υποκλιθεί στη θρυλική έδρα της, να προσφέρει πολλές τέτοιες στιγμές. Σε διάρκεια απόδοσης και σε λάμψη μεγάλων τουρνουά. Το ταλέντο περισσεύει, η διαχείριση πρέπει απ' όλους να γίνεται με ψυχραιμία και ακρίβεια. Σαν την πάσα του Μουζακίτη στον Γιαννούλη, στη φάση του δεύτερου γκολ, όπως λέγαμε στο αεροδρόμιο της Γλασκώβης με τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο...