Εθνική: Εκεί που ήσουν ήμουνα...
Η Εθνική της αχτίδας και του ξημερώματος των μεγάλων επιτυχιών στο πρόσωπο ενός νέου ανθρώπου και σε εκείνα λίγο (ή αρκετά) μεγαλύτερων από τον Χρήστο Μουζακίτη.
Στη χώρα που είναι συνηθισμένη να νυχτώνει, η Εθνική έκανε ένα ακόμη παιχνίδι λάμψης. Όχι από πλευράς απόδοσης, αλλά από αυτή της σοβαρότητας, της αντίδρασης, της ψυχραιμίας, της διαχείρισης, του πείσματος, της υπομονής και της αποφασιστικότητας.
Στη Φινλανδία, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έκανε ό,τι κάνει μια ομάδα που ανεβαίνει επίπεδο και φτάνει κοντά στην ελίτ ή είναι θέμα χρόνου (και μπαράζ Μάρτη) να μπει σε αυτή. Άφησε πίσω το προηγούμενο ματς. Όπως είχε κάνει όταν νίκησε την Αγγλία, το επανέλαβε όταν ηττήθηκε από την Αγγλία. Οι απαντήσεις δόθηκαν στα αποτελέσματα με Ιρλανδία στο Φάληρο, με Φινλανδία στο Ελσίνκι.
Ολυμπιακός: Ο Φουρνιέ κάνει τη διαφορά
Στην αγαπημένη πόλη του Χρήστου Μουζακίτη. Όχι επειδή πριν από όχι και τόσο πολύ καιρό ήταν σίγουρος πως από κάπου από εκεί κοντά ερχόταν ο Άη Βασίλης για να φέρει τα δώρα του στις γιορτές. Αλλά γιατί η φανέλα της Εθνικής Ανδρών εκεί φορέθηκε για πρώτη φορά σε αγώνα στο δικό του σώμα, δώρο όχι σαν αυτά των (πολύ) παιδικών του χρόνων, αλλά άξια ανταμοιβή για το ταλέντο του και την πρόοδό του. Δεν κάνει χάρες ο ασπρομάλλης προπονητής του, την αξία αντάμειψε. Όπως ο Μεντιλίμπαρ, ο Συλαϊδόπουλος και όποιοι άλλοι είχαν στα χέρια τους αυτή τη σπουδαία ποδοσφαιρική υπόσχεση. Πρόκληση προς αξιοποίηση, για κάθε προπονητή που συνδυάζει το μέλλον με το παρόν.
Στο Μουντιάλ του 2026, ο Μουζακίτης θα έχει μεγαλώσει, θα κοντεύει στα...είκοσι. Μπορεί οι αγαπημένες πόλεις του να γίνουν αυτές που είναι ετούτη την εποχή στην επικαιρότητα, για άλλους λόγους και άλλους... Ντόναλντ από εκείνον που ξέρουν τα μικρά παιδιά. Ή ήξεραν παλιά τα μικρά παιδιά, τέλος πάντων.
Ο Κώστας Τσιμίκας που στη ΦΩΤΟ παρακολουθεί την προσπάθεια του μικρού, κάπως έτσι ένιωθε πριν από μερικά, όχι τόσα πολλά, χρόνια. Με την ίδια φανέλα συλλόγου και εθνικής ομάδας. Έφτασε στο ανώτατο επίπεδο πρωταθλήματος και σε μία από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου.
«Εκεί που ήσουν ήμουνα κι εκεί που είμαι θα 'ρθεις». Αυτή η γενιά, με Τσιμίκα, με Μουζακίτη, υπό τον αρχηγό Μπακασέτα, τα αστέρια σε άμυνα κι επίθεση, τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο, έχει κάθε δυνατότητα να βρεθεί στα γήπεδα των ΗΠΑ, του Μεξικού και του Καναδά τον μεθεπόμενο Ιούνη. Αρκεί να παραμείνει πιστή στις αρχές της και να προοδεύει διαρκώς, κάνοντας παρενθέσεις τις ήττες και συνήθεια τις νίκες και την ποδοσφαιρική ωριμότητα. Αυτή που τόσο πολλή διαθέτει ένας ούτε 18άρης ακόμα...
