Αγγλία: Με το... ίδιο όνειρο στη Γερμανία
Η Αγγλία συνεχίζει να ονειρεύεται το πρώτο της Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, αλλά ο προβληματισμός παραμένει στα «λιοντάρια» λίγο πριν την τελική φάση στη Γερμανία. Η πορεία του συγκροτήματος στη διοργάνωση από το 1968 μέχρι σήμερα.
Η εθνική ομάδα της Αγγλίας μετράει αντίστροφα για τη συμμετοχή της στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 2024, εκεί όπου στα γήπεδα της Γερμανίας θα επιδιώξει να πραγματοποιήσει το όνειρό της και να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου με την κατάκτηση του πρώτου της τροπαίου στη διοργάνωση.
Ο προβληματισμός βέβαια, δεν λείπει στα «λιοντάρια». Κι όχι μόνο λόγω της πρόσφατης ήττας από την Ισλανδία (0-1), αλλά και εξαιτίας της αγωνιστικής «εικόνας» των διεθνών που έφερε μάλιστα και αποδοκιμασίες από τους φιλάθλους τους στο «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου.
Ολυμπιακός: Ο Φουρνιέ κάνει τη διαφορά
Ο ομοσπονδιακός προπονητής, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, δήλωσε ανήσυχος για τη φυσική κατάσταση των παικτών του πριν από το Euro και το μεγάλο ερώτημα που παραπάνει αναπάντητο είναι αν αυτή τη φορά οι Άγγλοι θα καταφέρουν να κάνουν το βήμα παραπάνω στο θεσμό ή αν για ακόμα μία φορά θα γυρίσουν με… άδεια χέρια στο Νησί.
«Ντεμπούτο» με τρίτη θέση το 1968
Η πρώτη συμμετοχή της Αγγλίας σε τελική φάση ενός Euro ήταν το 1968, αφού το 1960 αρνήθηκε να πάρει μέρος και το 1964 δεν κατάφερε να πάρει την πρόκριση. Τα «λιοντάρια» αντιμετώπισαν στα ημιτελικά τη Γιουγκοσλαβία στη Φλωρεντία, ωστόσο οι ελπίδες τους για την παρουσία τους στον τελικό δεν δικαιώθηκαν, αφού ηττήθηκαν με 1-0 με το γκολ του Ντράγκαν Ντζάγιτς (νυν πρόεδρος της ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Σερβίας).
Στον μικρό τελικό τα «λιοντάρια» επιβλήθηκαν τελικά 2-0 της Σοβιετικής Ένωσης με τα τέρματα των Μπόμπι Τσάρλτον (39’) και Χαρστ (63’) και εξασφάλισαν την τρίτη θέση στο τουρνουά, ενώ η Γιουγκοσλαβία που προαναφέραμε έχασε στον τελικό από την Ιταλία στο «Ολίμπικο» της Ρώμης.
Επιστροφή στην Ιταλία...
Στη συνέχεια, ακολούθησαν οι αποτυχημένες πορείες των Άγγλων το 1972 και το 1976, που δεν κατάφεραν να συμμετάσχουν στα τελικά, ώσπου το 1980 επέστρεψαν τελικά στο τουρνουά με προπονητή τον Ρον Γκρίνγουντ που διοργάνωσε για ακόμα μία φορά η Ιταλία.
Τα «λιοντάρια» βρέθηκαν στον ίδιο όμιλο με Βέλγιο, Ιταλία και Ισπανία. Με το «καλημέρα» όμως, ξεκίνησαν τα… προβλήματα. Στην πρεμιέρα αναδείχτηκαν ισόπαλα 1-1 με το Βέλγιο, για να έρθει εν συνεχεία και η ήττα με 1-0 από την Ιταλία από το γκολ του Ταρντέλι για να τους «φράξει» τον δρόμο της πρόκρισης. Αν και την τελευταία αγωνιστική οι Άγγλοι κέρδισαν την Ισπανία, εν τούτοις τερμάτισαν στην τρίτη θέση του γκρουπ και αποκλείστηκαν από τη συνέχεια του θεσμού.
Το 1984 ήρθε ένας ακόμα αποκλεισμός, με την Αγγλία να μην μετέχει στην τελική φάση στη Γαλλία, όπως επίσης και άλλες δύο πορείες στις διοργανώσεις που φιλοξένησαν η Γερμανία το 1988 και η Σουηδία το 1992 που τα «λιοντάρια» απέτυχαν να περάσουν από τη φάση των ομίλων.
Το 1988, με τον Μπόμπι Ρόμπσον στον πάγκο, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας ηττήθηκε και στα τρία του παιχνίδια στο δεύτερο γκρουπ με αντιπάλους τη Σοβιετική Ένωση, την Ολλανδία και την Ιρλανδία και επέστρεψε με σκυμμένο το κεφάλι στο Νησί, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα (1992) η ιστορία επαναλήφθηκε με την Αγγλία να μένει ξανά τελευταία στον όμιλό της και να μην πανηγυρίζει ούτε μία νίκη απέναντι σε Σουηδία, Δανία και Γαλλία.
Ούτε στο "σπίτι" της το 1996
Το 1996 η Αγγλία φιλοξένησε για πρώτη της φορά την τελική φάση ενός Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, με τους φιλάθλους της χώρας να αισιοδοξούν ότι το αντιπροσωπευτικό τους συγκρότημα αυτή τη φορά θα σήκωνε στον ουρανό το βαρύτιμο τρόπαιο. Με προπονητή τον Τέρι Βέναμπλς τα «λιοντάρια» πέρασαν ως πρώτα από τον όμιλό τους κόντρα σε Ολλανδία, Σκωτία και Ελβετία και στα προημιτελικά του θεσμού απέκλεισαν την Ισπανία στα πέναλτι μετά το «λευκό» 0-0 της κανονικής διάρκειας και της παράτασης.
Όταν όμως συνάντησαν στα ημιτελικά τη Γερμανία, «λύγισαν» στο «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου. Μετά το 1-1 που διαμορφώθηκε στην κανονική διάρκεια του ματς, τα «λιοντάρια» έχασαν στα πέναλτι με 6-5 από τα «πάντσερ», με μοιραίο στην ψυχοφθόρο διαδικασία τον νυν προπονητή της εθνικής, Γκάρεθ Σάουγθκεϊτ. Έτσι, μπήκε ένα άδοξο τέλος στις ελπίδες των Άγγλων, που είδαν και τη Γερμανία να κατακτά εκείνη τη χρονιά το τρόπαιο στον τελικό απέναντι στην Τσεχία.
Ο πρόωρος αποκλεισμός και η Πορτογαλία
Η «αυγή» της νέας χιλιετίας βρήκε το Euro να διεξάγεται στα γήπεδα του Βελγίου και της Ολλανδίας (2000). Παρότι όμως το 1996 η Αγγλία είχε φτάσει ως τα ημιτελικά, εν τούτοις η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Για ακόμα μία φορά το ταξίδι των Βρετανών ολοκληρώθηκε στη φάση των ομίλων, καθώς έμεινε τρίτη στο πρώτο γκρουπ πίσω από Πορτογαλία και Ρουμανία.
Τέσσερα χρόνια αργότερα (2004) επέστρεψε στα τελικά στην Πορτογαλία με προπονητή τον Σβεν Γκόραν Έρικσον. Ούτε και πάλι όμως έμελλε να δει το όνειρό της να πραγματοποιείται. Τερμάτισε δεύτερη στη φάση των ομίλων πίσω από τη Γαλλία, αλλά στα προημιτελικά είδε την διοργανώτρια Πορτογαλία να την στέλνει… σπίτι της, καθώς οι Ίβηρες ήταν οι μεγάλοι νικητές στα πέναλτι (6-5) μετά το ισόπαλο 2-2. Σε αντίθεση βέβαια με τους Άγγλους, οι Πορτογάλοι συνέχισαν την πορεία τους στη διοργάνωση, αλλά δεν κατάφεραν να γευτούν και το «νέκταρ» της επιτυχίας, αφού στον τελικό η Εθνική μας ήταν αυτή που στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης.
«Αντίο» ξανά στα νοκ άουτ
Το 2008 Ελβετία και Αυστρία φιλοξένησαν στα τελικά με την Αγγλία να είναι απούσα αφού δεν κατάφερε να προκριθεί, αλλά το 2012 πήρε το εισιτήριο στο τουρνουά που διοργάνωσαν Πολωνία και Ουκρανία. Η πρωτιά στον τέταρτο όμιλο, μπροστά από Γαλλία, Ουκρανία και Σουηδία, αναπτέρωσε το ηθικό των Βρετανών. Όταν όμως ήρθαν τα νοκ άουτ το όνειρο δεν είχε συνέχεια. Στα προημιτελικά η εθνική συνάντησε την Ιταλία, η οποία πήρε τη νίκη και την πρόκριση με 4-2 στα πέναλτι μετά το «λευκό» 0-0.
Κάτι ανάλογο έγινε και το 2016 στα γήπεδα της Γαλλίας, όταν η Αγγλία προκρίθηκε ως δεύτερη από το δεύτερο γκρουπ. Πρώτος της αντίπαλος στα νοκ άουτ ήταν η Ισλανδία και παρότι οι Βρετανοί πίστευαν ότι θα έχουν εύκολο έργο, εν τούτοις για ακόμα μία φορά διαψεύστηκαν. Οι Ισλανδοί νίκησαν με ανατροπή 2-1 τα «λιοντάρια» και έκαναν τη μεγάλη έκπληξη στη διοργάνωση.
Με τον Σάουθγκεϊτ στον πρώτο τελικό
Το 2020 ήταν το πρώτο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που η εθνική ομάδα της Αγγλίας αγωνίστηκε με προπονητή τον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, ο οποίος πραγματοποίησε αρκετές αλλαγές στο ρόστερ του συγκροτήματος. Το ταξίδι των «λιονταριών» ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς αφού τερμάτισαν πρώτοι στον όμιλο με Κροατία, Τσεχία και Σκωτία, για να έρθει εν συνεχεία και η πρόκριση σε βάρος της Γερμανίας στη φάση των «16» που αναπτέρωσε ακόμα περισσότερο το ηθικό της εθνικής.
Στα προημιτελικά, η Αγγλία πέρασε άνετα το «εμπόδιο» της Ουκρανίας με το εμφατικό 4-0 και στα ημιτελικά κέρδισε και την Δανία με 2-1 στην παράταση για να φτάσει έτσι σε έναν τελικό Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ο τελικός ήταν προγραμματισμένος στο «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου, με τους Άγγλους να θεωρούνται το μεγάλο φαβορί κόντρα στην Ιταλία. Μόνο που η «σκουάντρα ατζούρα» είχε… άλλη άποψη και μετά το 1-1 της κανονικής διάρκειας και της παράτασης, πήρε τη νίκη με 3-2 στα πέναλτι και σήκωσε στον «ουρανό» του Λονδίνου το βαρύτιμο τρόπαιο.
Φτάνοντας στο σήμερα, η Αγγλία πέρασε στα τελικά της διοργάνωσης που φιλοξενεί η Γερμανία.
Το αν θα καταφέρει αυτή τη φορά να πετύχει εκεί που απέτυχε στο παρελθόν δεν θα αργήσουμε και πολύ να το δούμε, σε μία διοργάνωση μάλιστα που ενδεχομένως να είναι και η τελευταία για τον ομοσπονδιακό προπονητή, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, με δεδομένο ότι το συμβόλαιό του ολοκληρώνεται τον Δεκέμβρη.