Δικαίωση του πλάνου

Εντούτοις, η παρουσία της ελληνικής ομάδας στα γήπεδα της Γερμανίας δεν θα αποτελέσει έκπληξη. Έκπληξη θα αποτελούσε η πρόκριση στο Euro του 2020 ή του Μουντιάλ του 2018 με μια ομάδα σαφώς μπερδεμένη αλλά και πιο άγουρη, τότε στα πρώτα της βήματα. Υπό τις οδηγίες του Φαν’τ Σιπ η εθνική ομάδα έκανε ένα πρώτο, μετέωρο βήμα. Αρχικά χαμήλωσε τον μέσον όρο ηλικίας του ρόστερ της στοχεύοντας σε παίκτες που θα είχαν το πικ τους κοντά στο επικείμενο Euro . Για παράδειγμα, το 2024 ο Φορτούνης θα είναι 31, ο Μπακασέτας 30, ο Τσιμίκας 27, ο Μαυροπάνος 26 κ.ο.κ. Είχε ήδη σχηματιστεί ο κορμός της και έμενε να αποκτήσει το γκρουπ αυτό ομοιογένεια και να μάθει να παίρνει τα αποτελέσματα.

Η δουλειά του Γκουστάβο Πογέτ ήρθε ως επιστέγασμα στα παραπάνω, για να ολοκληρώσει την προεργασία αυτή με ένα πιο σίγουρο βήμα. Η «γαλανόλευκη» σεβάστηκε την ποδοσφαιρική λογική και συνέχισε στον δρόμο που είχε ήδη χαράξει. Ο Ουρουγουανός ανέλαβε το ρόστερ-κληροδότημα του Ολλανδού και του εμφύσησε ποδοσφαιρική ταυτότητα.

Οι Βλαχοδήμος και Τσιμίκας είναι παίκτες που ανεβάζουν εκ προοιμίου επίπεδο την ενδεκάδα. Το δίδυμο του Μαυροπάνου με τον Χατζηδιάκο έχει πλέον χημεία και ορθώνεται απροσπέλαστο απέναντι στους αντίπαλους επιθετικούς. Η παρουσία των Μπακασέτα και Μάνταλου στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου κάνει την Εθνική απρόβλεπτη στη δημιουργία, ενώ και με την προσθήκη του Φορτούνη η ομάδα αποκτά πλέον ποιοτικό βάθος στον πάγκο. Ο Μασούρας ήταν και παραμένει σταθερά ένας παίκτης που μπορείς να βασιστείς πάνω του και ο Σιώπης αποτελεί την ιδανική «ασπίδα» για όταν χάνεται η κατοχή της μπάλας στην επίθεση.

Το Nations League ήταν μια… πρώτη γνωριμία μεταξύ της ομάδας και του προπονητή με το αποτέλεσμα να δικαιώνει άπαντες. Η Εθνική Ελλάδας κατέκτησε μια υπερπολύτιμη δεύτερη ευκαιρία για την πρόκριση στο Ευρωπαϊκό του επόμενου καλοκαιριού.

Σαφώς το να μπει ανάμεσα σε Γαλλία και Ολλανδία δεν φαντάζει ό,τι πιο πιθανό, όμως το να τερματίσει πάνω από Γιβραλτάρ και Ιρλανδία θα είναι ένα πολύ σημαντικό ψυχολογικό αβαντάζ ενόψει των δύο αναμετρήσεων μπαράζ το 2023. Ενώ, πέρα από τη δεύτερη ευκαιρία, τα ποδοσφαιρικά… άστρα έχουν σχηματιστεί έτσι που ευνοούν την Ελλάδα ακόμη και ενόψει του Μουντιάλ του 2026, εκεί όπου θα πάνε 16 ομάδες από τη γηραιά ήπειρο και όχι 13 όπως συνέβαινε μέχρι το Κατάρ.

Η… μπάλα πλέον είναι στα πόδια των ποδοσφαιριστών και του Πογέτ. Το καθήκον της Εθνικής στον όμιλο των προκριματικών είναι να βάλει «από κάτω» την Ιρλανδία και να δώσει τα πάντα στα τέσσερα ματς με τις «μηχανές» του Εμπαπέ και του Φαν Ντάικ. Είναι δύο ζευγαρώματα από τα οποία η Ελλάδα δεν έχει κάτι να χάσει και έτσι όσους βαθμούς καταφέρει να «κλέψει» θα έχουν τεράστια σημασία. Παρ’ όλα αυτά, με την εικόνα που έχουν οι διεθνείς αλλά και το κλίμα που υπάρχει στην ομάδα, κανείς δεν μπορεί να την ξεγράψει, ακόμη και απέναντι σε τόσο σπουδαιότερα ρόστερ.

ΥΓ.: Εκείνο που θα πρέπει να φροντίσουν άπαντες στο… οικοσύστημα που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο ενόψει της συνέχειας είναι να μη σταματήσουν να προκύπτουν νέες περιπτώσεις όπως του Κουλιεράκη και του Κωνσταντέλια. Είναι πραγματικά απορίας άξιο το πώς οι δύο ποδοσφαιριστές αυτοί δεν ήταν βασικά στελέχη τόσο της Εθνικής Νέων όσο και της Εθνικής Ελπίδων…