ΕΠΟ: Ο Τριβέλλας, ο Γκαγκάτσης και ο μισθός 5.000 ευρώ του Γραμμένου

Η πολύπαθη Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, παρά το γεγονός ότι αποτελεί την κορυφαία ποδοσφαιρική αρχή της χώρας, παρά το γεγονός ότι αποτελεί τη… «μαμά του λόχου», εντούτοις σε βάθος χρόνων και μέχρι σήμερα αποτελούσε και αποτελεί ό,τι πιο μίζερο και απαξιωτικό στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Μια ΕΠΟ που… εκ παραδόσεως αποτελεί τον Δούρειο ‘Ιππο των εκάστοτε πανίσχυρων επιχειρηματιών-επενδυτών-παραγόντων του τόπου, που εισβάλλουν, κακοδιοικούν και δημιουργούν τους δικούς τους ισχυρούς μηχανισμούς για να έχουν τον πρώτο λόγο στα κέντρα αποφάσεων και εξουσίας στην Ομοσπονδία και κατ’ επέκταση στην ΚΕΔ, γιατί ~όπως λένε στην ελληνική ποδοσφαιρική πιάτσα~ «όποιος ελέγχει την ΕΠΟ ελέγχει και τη διαιτησία».

Είναι γνωστό σε όλους από ίδρυσης της Ομοσπονδίας ότι αυτή άγεται και φέρεται από τους ισχυρούς της μπάλας. Μια νοοτροπία που δεν άλλαξε στη διάρκεια των δεκαετιών της και που δεν πρόκειται να αλλάξει ακόμη κι αν περάσει ακόμα ένας αιώνας…

Με αφορμή λοιπόν το γεγονός ότι η ΕΠΟ συμπλήρωσε 93 χρόνια ζωής (14 Νοεμβρίου 1926 - 14 Νοεμβρίου 2019), το «ΦΩΣ» κάνει μια ιστορική αναδρομή από τη μέρα ίδρυσής της μέχρι σήμερα και θυμίζει όλους τους προέδρους της, τα κύρια χαρακτηριστικά τους, τα υπέρ και τα κατά, τις εμπλοκές τους σε σκάνδαλα, τις δικαστικές περιπέτειες, τα λάθη, τους μύθους που συνόδευσαν κάποιους εξ αυτών, καθώς και άλλα αξέχαστα γεγονότα που σημάδεψαν τον προεδρικό θώκο…

Η ίδρυση από τρεις Ενώσεις

Στις 14 Νοεμβρίου του 1926 οι Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών, Πειραιά και Μακεδονίας-Θράκης αποφάσισαν από κοινού την ίδρυση της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Την απόφαση ενέκρινε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Αθλητικών Γυμναστικών Σωματείων (ΣΕΑΓΣ) που αποτελούσε τότε το κύριο όργανο διοίκησης του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα.

Ένα χρόνο μετά, το 1927, η ΕΠΟ γίνεται μέλος της Διεθνούς Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΦΙΦΑ) και το 1954 ένα από τα πρώτα μέλη της Ένωσης Ευρωπαϊκών Ποδοσφαιρικών Ομοσπονδιών (ΟΥΕΦΑ).
Οι εκάστοτε διοικήσεις της Ομοσπονδίας έχουν περάσει από σαράντα κύματα και έχουν βιώσει πιθανές και απίθανες καταστάσεις στο εσωτερικό της.

Το πλέον μελανό από τα πολλά γκρίζα σύννεφα που χαρακτηρίζουν την ΕΠΟ ήταν η αποβολή της από το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, έστω και προσωρινά, το 2006. Τότε που η Παγκόσμια Συνομοσπονδία μάς έβγαλε «κόκκινη κάρτα» εξαιτίας της κατάργησης της διάταξης άρθρου του νόμου που αφορούσε το αυτοδιοίκητο της Ομοσπονδίας, με αφορμή τις παρεμβάσεις του τότε υφυπουργού Αθλητισμού Γιώργου Ορφανού, σε μια προσπάθειά του να καθαρίσει την «κόπρο του Αυγείου».

Τελικά η ιδιότητα μέλους μάς επιστράφηκε από τη ΦΙΦΑ λίγες μέρες αργότερα, όταν ο υφυπουργός έκανε πίσω και επανήλθε η συγκεκριμένη διάταξη για το αυτοδιοίκητο. Πρόεδρος της Ομοσπονδίας τότε ήταν ο Βασίλης Γκαγκάτσης, που παρέμεινε στη θέση του μέχρι τον Δεκέμβριο του 2008 ύστερα από τρεις συνεχόμενες θητείες…

Ας πάρουμε όμως τα πράματα με τη σειρά:

Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο της ΕΠΟ αποτέλεσαν:

Πρόεδρος ο Απόστολος Νικολαΐδης, αντιπρόεδρος ο Νότης Καμπέρος, γενικός γραμματέας ο Ευάγγελος Σταμάτης, ταμίας ο Ανδρέας Καμπουρόπουλος και μέλος ο Περικλής Πετράκος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις εννέα (και κάτι) δεκαετίες ύπαρξης της ΕΠΟ οι μόνοι παράγοντές της με πρότερη, τότε, αγωνιστική ή προπονητική ενασχόληση υψηλού επιπέδου είχαν οι Απ. Νικολαΐδης (εναρκτήριος πρόεδρος έως το 1927 και μεταξύ 1933-1934), Γ. Καλαφάτης (1930), Λ. Πανουργιάς (1974-1975) και Παν. Βρυώνης (1927, 1928, 1940-1941, 1954).

Τελευταίος πρόεδρος πριν από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ο Παναγής Βρυώνης, ο οποίος είχε ήδη δύο θητείες στον προεδρικό θώκο και την περίοδο 1940-1941 έκανε την 3η θητεία του. Είναι χαρακτηριστικό ότι έκανε και 4η θητεία στην προεδρία, το 1954…

Έπειτα από περίπου 2,5 χρόνια αδράνειας λόγω του Πολέμου, η ΕΠΟ εμφανίστηκε ξανά στα μέσα του 1943 με πρόεδρό της τον Δημητρό Καραμπάτη, που παρέμεινε στη θέση του για τρία ολόκληρα χρόνια μέχρι το 1946, όταν και τον διαδέχθηκε ο Αθανάσιος Μέρμηγκας (στην τρίτη θητεία του ως προέδρου).

Ο Μέρμηγκας ανέλαβε το 1954 και παρέμεινε στη θέση του για 13 χρόνια (!), έως ότου το 1967 τον βρήκε η δικτατορία και τον έπαυσε από τα καθήκοντά του. Ο τότε πανίσχυρος γενικός γραμματέας Αθλητισμού ~και εκ των πρωτεργατών του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου~ Κωνσταντίνος Ασλανίδης όρισε νέο πρόεδρο τον Δημήτρη Βαρδάνη, που κράτησε τη θέση μέχρι το 1969, όταν και ανέλαβε την προεδρία ο Γιώργος Δέδες, που έμεινε εκεί μέχρι που ήρθε η μεταπολίτευση, το 1974. Πρώτος πρόεδρος της… ελεύθερης πλέον Ομοσπονδίας, μετά την πτώση της χούντας, ανέλαβε ο Δημήτρης Βογιατζής.

Οι Σωτήρης Αλημίσης (στην πρώτη θητεία του από το 1985 μέχρι το 1991) και Κώστας Τριβέλλας (που τον διαδέχθηκε από το 1991 έως και το 1997) αποτέλεσαν τα μεγαλύτερα «κόκκινα πανιά» για τον κόσμο του Ολυμπιακού, καθώς συνέδεσαν τις θητείες τους με τα «πέτρινα χρόνια» της ομάδας, όπου μάλιστα τα πειθαρχικά όργανα της Ομοσπονδίας είχαν εξοντώσει σε τιμωρίες έδρας τους «ερυθρόλευκους» που έπαιξαν σε διάφορες έδρες ως γηπεδούχοι (Πάτρα, Κόρινθος, Βόλος, Χαλκίδα, Γιάννινα κ.λπ.)…

Η νέα εποχή και το θαύμα του 2004

…Έως ότου ο Σωτήρης Αλημίσης εκλέχτηκε δεύτερη φορά πρόεδρος τον Νοέμβριο του 1997 και αφού πρώτα ο Σωκράτης Κόκκαλης «ρίχνει» τη φιλοπαναθηναϊκή διοίκηση Τριβέλλα στις πολύκροτες εκλογές της Αλεξανδρούπολης.

Τον Ιανουάριο του 2000 ο Αλημίσης οδηγείται στην έξοδο και αναλαμβάνει υπηρεσιακός πρόεδρος ο παλαίμαχος διαιτητής Κώστας Αλεξανδρίδης, με σκοπό να οδηγήσει την ΕΠΟ σε εκλογές τον Ιούλιο του 2001.

Εκεί εκλέγεται πανηγυρικά ο Βασίλης Γκαγκάτσης που έμελλε να γράψει επί προεδρίας του την πιο χρυσή σελίδα του ελληνικού ποδοσφαίρου, καθώς η εθνική ομάδα υπό τις οδηγίες του Ότο Ρεχάγκελ σημειώνει ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά θαύματα στην ιστορία, και κατακτά το Γιούρο του 2004 στα γήπεδα της Πορτογαλίας!

Όμως τη θεαματική άνοδο στην κορυφή ακολούθησε η ηχηρή πτώση και ο Βασίλης Γκαγκάτσης βρέθηκε μπλεγμένος σε διάφορα σκάνδαλα στα ενδότερα της Ομοσπονδίας. Αφού επί χρόνια τον κατηγορούσαν ως δεξί χέρι του Σωκράτη Κόκκαλη (ένα διάστημα τον είχε προσλάβει στο νομικό επιτελείο της ΠΑΕ), εντέλει ο Γκαγκάτσης βρέθηκε στο εδώλιο του κατηγορουμένου σε δύο υποθέσεις: για την «κάρτα υγείας του αθλητή» και για τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Κυπέλλου Ελλάδας.

Στην πρώτη υπόθεση καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση με αναστολή από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, όπως και ακόμα δύο πρόεδροι (Πιλάβιος και Γκιρτζίκης), σε μια υπόθεση που συνολικά κατηγορούμενοι ήταν 28 άτομα και αθωώθηκαν τα 25.

Η καταδίκη αυτή στοίχισε στον πρώην πρόεδρο της ΕΠΟ τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της Σούπερ Λίγκας…

Η δεύτερη υπόθεση που ο Βασίλης Γκαγκάτσης είναι κατηγορούμενος ~και η δίκη του διεξάγεται αυτήν την περίοδο~ αφορά τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Κυπέλλου της περιόδου 2004-06. Χρέη υπηρεσιακού μετά την πτώση Γκαγκάτση ανέλαβε ο Βασίλης Χατζηαποστόλου, που ήταν μεταξύ των αθωωθέντων για την «κάρτα υγείας», αλλά πλέον είναι κι αυτός κατηγορούμενος στην υπόθεση των τηλεοπτικών…

Φάκελοι με στημένα - διάλυση Εθνικής

Επόμενος πρόεδρος της Ομοσπονδίας ανέλαβε ο Σοφοκλής Πιλάβιος και παρέμενε εκεί για τρία χρόνια. Επί των ημερών του ξεκίνησαν να έρχονται οι φάκελοι για «στημένα» παιχνίδια από τη SportRadar και την ΟΥΕΦΑ, ενώ με δική του εισήγηση δημιουργήθηκε ο θεσμός του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα.

Στα υπέρ του ακόμη ήταν το ότι προσέλαβε στον πάγκο της Εθνικής, διάδοχο του μεγάλου Ρεχάγκελ, τον Πορτογάλο Φερνάντο Σάντος, στον οποίο είπε «θέλω να συνεχίσεις το έργο που άφησε ο Ρεχάγκελ». Και ο Πορτογάλος αποδείχθηκε αντάξιος του Γερμανού, αφού οδήγησε την Εθνική στους «16» του Μουντιάλ στη Βραζιλία το 2014 και για ένα χαμένο πέναλτι (του Γκέκα στο ματς με την Κόστα Ρίκα) θα την έφτανε στους «8» της διοργάνωσης!

Όμως στα αρνητικά του έχει ότι ενεπλάκη στο σκάνδαλο της «κάρτας υγείας» και καταδικάστηκε κι αυτός σε πενταετή φυλάκιση με ανασταλτικό χαρακτήρα…

Τον Πιλάβιο διαδέχθηκε ο Χιώτης Γιώργος Σαρρής, που παρέμεινε στη θέση του για δύο χρόνια και θεωρείται ο απόλυτα υπεύθυνος για τη διάλυση της εθνικής ομάδας-μοντέλο που είχαν δημιουργήσει Ρεχάγκελ και Σάντος και ήταν αυτός που πολέμησε λυσσαλέα τον Πορτογάλο τεχνικό, τον οποίο οδήγησε σε παραίτηση αμέσως μετά τον αποκλεισμό της ομάδας από το βραζιλιάνικο Μουντιάλ.

Εκτός αυτού, ο Σαρρής είναι μεταξύ των 28 κατηγορουμένων για την υπόθεση της «συμμορίας στο ποδόσφαιρο» που ξεκίνησε τον Νοέμβριο και θα συνεχιστεί στις 20 Δεκεμβρίου. Ο Χιώτης παράγοντας ήταν μεταξύ των κατηγορουμένων και για την «κάρτα υγείας», αλλά αθωώθηκε γιατί επί προεδρίας του καταγγέλθηκε η σχετική σύμβαση με την οποία πετάχτηκαν στον αέρα 13 εκατ. ευρώ από το ταμείο της ΕΠΟ!

Με την πτώση του Σαρρή, υπηρεσιακός πρόεδρος ανέλαβε ο Γιώργος Βούρβαχης, ίσως ο μοναδικός παράγοντας στην ΕΠΟ που δεν έχει εμπλακεί ποτέ σε κάποιο από τα δεκάδες σκάνδαλα της «αμαρτωλής» Ομοσπονδίας.

Επόμενος πρόεδρος τον Ιανουάριο του 2015 εκλέχτηκε ο Γιώργος Γκιρτζίκης, ο τρίτος της «παρέας» των προέδρων της ΕΠΟ, που καταδικάστηκε με πενταετή φυλάκιση με αναστολή για το σκάνδαλο της «κάρτας υγείας».

Το εντυπωσιακό με τον Γκιρτζίκη είναι πως κατά τη διάρκεια της δίκης αποκάλυψε ότι έχει τελειώσει μόνο το Δημοτικό σχολείο! Ο πρώην πρόεδρος είναι επίσης κατηγορούμενος και στην υπόθεση των τηλεοπτικών…

Με τον Γκιρτζίκη έκλεισε ένας κύκλος προέδρων στους οποίους έμεινε μεταξύ άλλων και η «ρετσινιά» της «παράγκας» στο ελληνικό ποδόσφαιρο και ξεκίνησε ένας νέος κύκλος, αυτός της… κάθαρσης ή της… εξυγίανσης, όπως αρέσκονται να λένε οι παράγοντες της νέας τάξης πραγμάτων στο ποδόσφαιρο τη χώρας.

ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ έκαναν «ντου» στην Ελληνική Ομοσπονδία με στόχο να ξεχωρίσουν την ήρα από το στάρι. Έθεσαν την ΕΠΟ σε καθεστώς επιτήρησης και όρισαν Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή (ΠΔΕ) με πρόεδρο τον καθηγητή της Νομικής και δικηγόρο Ιωάννη Δρόσο, που ανέλαβε να «καθαρίσει» τα κακώς κείμενα στην Ομοσπονδία και να οδηγήσει την ΕΠΟ σε νέες εκλογές 10 μήνες μετά…

Στα χρόνια της… εξυγίανσης

Ο Ι. Δρόσος προχώρησε σε ενδελεχείς ελέγχους στο εσωτερικό της ΕΠΟ κι έστειλε όλες τις υποθέσεις που θεωρούσε ότι κρύβουν μικρά και μεγαλύτερα σκάνδαλα στις εισαγγελικές αρχές.

«Μουντζούρα» στη θητεία του αποτελεί ο τελικός της ντροπής του Κυπέλλου Ελλάδας στον Βόλο, με όλα τα αίσχη που συνέβησαν εκεί, όταν ισοπεδώθηκαν γήπεδο και πόλη από τις ορδές των χούλιγκαν των δύο ομάδων. Και αποτελεί «μουντζούρα», γιατί ενώ ο υφυπουργός Γιώργος Βασιλειάδης δεν ήθελε με τίποτα να γίνει ο τελικός στο Πανθεσσαλικό, φοβούμενος τους χούλιγκαν, ο πρόεδρος της ΠΔΕ ήρθε σε ρήξη μαζί του, καθώς επέμεινε στη διεξαγωγή του εκεί, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα…

Ο Δρόσος οδήγησε τελικά την ΕΠΟ σε εκλογές και από αυτές πρόεδρος τον Αύγουστο του 2017 αναδείχθηκε ο Ευάγγελος Γραμμένος με τις ευλογίες του Ιβάν Σαββίδη, η ατάκα του οποίου «σημάδεψε» τον Θεσσαλονικιό δικηγόρο. Ότι δηλαδή «ο Γραμμένος είναι ο δικός μας άνθρωπος»!

Ο νυν πρόεδρος φέρεται να μην άντεξε κάποια στιγμή την αφόρητη πίεση που του ασκούνταν από παντού και θέλησε να παραιτηθεί, αλλά δεν τον άφησαν. Αλήθεια ή ψέμα, ουδείς γνωρίζει. Το βέβαιο είναι πως ο Γραμμένος είναι ο πρώτος έμμισθος πρόεδρος στην ΕΠΟ με μισθό 5.000 ευρώ μηνιαίως.

Επί των ημερών του οι ξένοι αξιωματούχοι που επιτηρούν την Ομοσπονδία έφεραν ως αρχιδιαιτητή τον Πορτογάλο Μέλο Περέιρα και έκτοτε ξεκίνησε η εισαγωγή ξένων διαιτητών στα ντέρμπι των εγχώριων διοργανώσεων, ως μια προσπάθεια να σταματήσουν οι γκρίνιες και η προκατάληψη. Και από φέτος έκανε την εμφάνισή του και το περίφημο VAR, που αντί να ηρεμήσει τα πλήθη, τα εξαγριώνει!

Το κακό για τον Βαγγέλη Γραμμένο είναι πως παρά το γεγονός ότι έχει την πλήρη στήριξη της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ, κατά γενική ομολογία η διοίκησή του έχει αποτύχει στο έργο της και απλά περιμένει τις επόμενες εκλογές (τον Οκτώβριο του 2020;) που θα αναλάβει ο επόμενος πρόεδρος…

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟ:

Απόστολος Νικολαΐδης: 1926 - 1927

Μαρίνος Μαρινάκης: 1927

Παναγής Βρυώνης: 1927

Π. Φιλίππου: 1927 - 1928

Παναγής Βρυώνης: 1928

Ιωάννης Χρυσάφης: 1928

Δημήτριος Μαρσέλος: 1929

Μιχαήλ Ρινόπουλος: 1929

Κωνσταντίνος Κοτζιάς: 1929 - 1930

Γεώργιος Καλαφάτης: 1930

Δημήτριος Μαρσέλος: 1930 - 1932

Νικόλαος Ξηρός: 1932 - 1933

Απόστολος Νικολαΐδης: 1933 - 1934

Κωνσταντίνος Καστρίτσης: 1934 - 1936

Αθανάσιος Μέρμηγκας: 1936 - 1937

Κωνσταντίνος Κοτζιάς: 1937 - 1939

Αθανάσιος Μέρμηγκας: 1939 - 1940

Παναγής Βρυώνης: 1940 - 1941

Δημητρός Καραμπάτης: 1943 - 1946

Αθανάσιος Μέρμηγκας: 1946 - 1954

Παναγής Βρυώνης: 1954

Ησαΐας Ησαΐας: 1954

Αθανάσιος Μέρμηγκας: 1954 - 1967

Δημήτριος Βαρδάνης: 1967 - 1969

Γιώργος Δέδες: 1969 - 1974

Δημήτριος Βογιατζής: 1974

Λουκάς Πανουργιάς: 1974 - 1975

Βασίλης Χατζηγιάννης: 1975 - 1985

Σωτήρης Αλημίσης: 9/9/1985 - 30/8/1991

Κώστας Τριβέλλας: 31/8/1991 - 15/11/1997

Σωτήρης Αλημίσης: 21/11/1997 - 21/1/2000

Κώστας Αλεξανδρίδης: 22/1/2000 - 09/7/2001

Βασίλης Γκαγκάτσης: 10/7/2001 - 11/12/2008

Βασίλης Χατζηαποστόλου: 12/12/2008 - 23/1/2009

Σοφοκλής Πιλάβιος: 24/1/2009 - 5/10/2012

Γιώργος Σαρρής: 6/10/2012 - 23/12/2014

Γιώργος Βούρβαχης: 24/12/2014 - 22/1/2015

Γιώργος Γκιρτζίκης: 23/1/2015 - 9/9/2016

Ιωάννης Δρόσος: 29/10/2016 - 17/8/2017

Ευάγγελος Γραμμένος: 18/8/2017