Οι μεγάλοι κοντοί του Θρύλου!

Ο Γιάννης Φετφατζίδης έχει ήδη επιστρέψει στην πειραϊκή ομάδα μετά από ξενιτιά πέντε ετών στην Ιταλία και στην Αραβία. Ενώ αποκτήθηκε ο Ντανιέλ Ποντένσε, ο οποίος θεωρείται από τους κορυφαίους εξτρέμ της νέας γενιάς του πορτογαλικού ποδοσφαίρου μόλις στα 23 χρόνια του. Με θητεία στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας και με αξιώσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ προτού συμβούν οι εντάσεις στην συγκεκριμένη ομάδα, οι οποίες οδήγησαν στην έξοδο τα περισσότερα ακριβά αστέρια της.

Στον Ολυμπιακό υπάρχει από τις προηγούμενες σεζόν ένας παίκτης τέτοιου τύπου, ο Μάρκο Μάριν. Ο Γερμανός έχει ακόμη ένα χρόνο συμβόλαιο στην ελληνική ομάδα, συμμετέχει στην προετοιμασία της και επιθυμεί να παραμείνει σε αυτήν για να δείξει περισσότερα πράγματα από τις δύο χρονιές που ανήκει στον Ολυμπιακό. Ένας παίκτης με πολύ μεγάλες ικανότητες, με παρελθόν σε κορυφαίους συλλόγους και με εμπειρία ηγετικής προσωπικότητας, αλλά με διάφορα θέματα εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου που έχουν φρενάρει την προσφορά που θα μπορούσε να είχε στους Πειραιώτες.

Ο Μάριν με ύψος 1.70 είναι λίγο… ψηλότερος από τον Φετφατζίδη και τον Ποντένσε. Όλοι διακρίνονται για την επιδεξιότητα στις κινήσεις τους με την μπάλα, ο Μάριν περισσότερο για τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να ελευθερώνεται στο χώρο και να βρίσκει τους επιθετικούς με έξυπνες μεταβιβάσεις, ο Φετφατζίδης για τις διεισδύσεις του με όπλο το εξαιρετικό αριστερό πόδι του και ο Ποντένσε για την ταχύτητά του, τους ελιγμούς του, τις απότομες αλλαγές στην κίνηση που μπορεί να «διαλύσουν» αμυντικούς και άμυνες!

Το «ΦΩΣ» γυρίζει σήμερα πίσω το χρόνο και θυμάται μαζί με τους αναγνώστες του εκείνους τους παίκτες του Ολυμπιακού που έγραψαν ιστορία με την «ερυθρόλευκη» ομάδα – άλλος μεγαλύτερη, άλλος μικρότερη – χωρίς να έχουν μπόι. Όμως όσο ύψος τους έλειπε, τόσο ταλέντο περίσσευε. Με επιθετικές ικανότητες απαράμιλλες, έτσι ώστε να έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά των φίλων της κορυφαίας ελληνικής ομάδας και τίτλους στην τροπαιοθήκη τους. Οι λεγόμενοι θρυλικοί «κοντοί»! Εκείνοι που είχαν παράστημα από 1.60 έως 1.70, αλλά φαίνονταν «γίγαντες» με την απόδοση και την αγωνιστική παρουσία τους μέσα στα γήπεδα.

Ο Δαρίβας και ο Μπέμπης

Από τους κορυφαίους παίκτες στην μακρά ιστορία του συλλόγου, ο Γιώργος Δαρίβας και ο Θανάσης Μπέμπης οδήγησαν τον Ολυμπιακό των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων και της αξέχαστης δεκαετίας του 1950 σε σειρά τίτλων και καταπληκτικό ποδόσφαιρο.

Ο Δαρίβας αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό από το 1947 έως το 1958 κατακτώντας 8 πρωταθλήματα και 6 Κύπελλα, ενώ πήρε πρωτάθλημα και Κύπελλα και αργότερα ως προπονητής της ομάδας. Ένας χαρισματικός χαφ και ένας άνθρωπος που μέχρι σήμερα έχει συνδέσει τη ζωή του με τον Ολυμπιακό, αποτελώντας επίτιμο πρόεδρο των βετεράνων του συλλόγου. Φόρεσε 16 φορές τη φανέλα της Εθνικής ομάδας σημειώνοντας 4 γκολ.

Στα περισσότερα από αυτά τα χρόνια είχε δίπλα του τον Θανάση Μπέμπη, έναν επίσης βραχύσωμο μέσο που για πολλούς που είχαν την τύχη να δουν να αγωνίζεται, θεωρείται ό,τι καλύτερο εμφανίστηκε ποτέ στα ελληνικά γήπεδα σε ποιότητα, πείσμα, μαχητικότητα και πάθος για τη φανέλα και το ίδιο το άθλημα. Με ύψος 1.64 «κεντούσε» στους αγωνιστικούς χώρους από το 1948 έως το 1963, είναι ο παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές από κάθε άλλον Έλληνα σε τελικούς Κυπέλλου (10), κατέκτησε με τον Ολυμπιακό 15 τίτλους, τον υπηρέτησε και αυτός από τη θέση του προπονητή, ενώ φόρεσε 17 φορές τη φανέλα της Εθνικής ομάδας.

Στο τέλος της καριέρας του Μπέμπη, έπαιξε στον Ολυμπιακό, για λίγο και μαζί του, ο Στέλιος Μπέσης. Επίσης ιδιαίτερα βραχύσωμος και πολύ εντυπωσιακός με την μπάλα στα πόδια, αγωνίστηκε μεταξύ άλλων και στα θρυλικά φιλικά του Ολυμπιακού με την Σάντος και την Μπαρτσελόνα. Σημαντική καριέρα έκανε και με τα χρώματα της Προοδευτικής, ένας από τους πιο δραστήριους και προικισμένους «κοντούς» των ελληνικών γηπέδων.

Ο Χούλιο Λοσάντα

Ήταν λίγο πάνω από 1.60, ένας από τους κορυφαίους ξένους ποδοσφαιριστές που έπαιξαν στον Ολυμπιακό, με πολυετή θητεία και μεγάλη λατρεία από το κοινό του συλλόγου. Από το 1972 έως το 1982, ο Χούλιο Λοσάντα φόρεσε τη φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο και ήταν πάντα από τους κορυφαίους σε απόδοση, ενώ αγωνίστηκε με τον Ολυμπιακό σε 150 αγώνες και είναι μέχρι σήμερα ο δεύτερο ξένος παίκτης σε συμμετοχές στον Ολυμπιακό, πίσω μόνο από τον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Διακρινόταν για τη μαχητικότητα και τις εντυπωσιακές ενέργειές του από τη δεξιά πλευρά της επίθεσης, ενώ σε όλη αυτή την πορεία σκόραρε 30 γκολ για το σύλλογο. Είχε παίξει με την Εθνική Ουρουγουάης στο Μουντιάλ του 1970 παρότι ήταν πολύ νεαρός, ενώ με τον Ολυμπιακό πανηγύρισε την κατάκτηση 5 πρωταθλημάτων και 2 Κυπέλλων.

Ο «κοντός» γκολτζής

Στην κατηγορία που εξετάζουμε δεν θα έπρεπε να συμπεριληφθεί ο Νίκος Αναστόπουλος καθότι προφανώς και δεν ήταν του ίδιου ύψους. Όμως επειδή ένα από τα παρατσούκλια που συνόδευσαν τη θρυλική καριέρα του (στα περισσότερα χρόνια της πλάι στον ψηλό Τάσο Μητρόπουλο) ήταν «ο κοντός», δεν θα μπορούσαμε να τον αφήσουμε έξω! Για τη θέση του στράικερ το ύψος του πράγματι δεν τον ευνοούσε, όμως δεν τον εμπόδισε να γίνει ένας από τους κορυφαίους σκόρερ όλων των εποχών στην Ελλάδα. Με τέσσερις κατακτήσεις τίτλου πρώτους σκόρερ, με ένα ευρωπαϊκό χάλκινο παπούτσι, με 425 παιχνίδια σε συλλογικό επίπεδο στην καριέρα του και 179 γκολ, εκ των οποίων τα 142 με τον Ολυμπιακό. Με τρεις διαφορετικές θητείες στην ομάδα του Πειραιά, με πανάκριβη μεταγραφή στο ιταλικό πρωτάθλημα, με 4 πρωταθλήματα και 3 Κύπελλα στον Ολυμπιακό κι άλλο ένα στην αρχή της καριέρας του με τον Πανιώνιο. Ένας τεράστιος «κοντός» των ελληνικών γηπέδων.

Μπονόβας, Λουτσιάνο και «Νίνι»

«Μηχανάκι» στη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού, με πολύ τρέξιμο και αστείρευτες δυνάμεις, ο Ανδρέας Μπονόβας έπαιξε στους Πειραιώτες από το 1986 έως το 1988. Ήρθε από τον ΠΑΣ Γιάννενα και συνέχισε στον Ηρακλή μια πολύ αξιόλογη καριέρα. Με ύψος 1.65 μπορούσε να «τρυπώνει» και κοντά στην περιοχή και να γίνεται πολύ επικίνδυνος. Με τον Ολυμπιακός αγωνίστηκε 38 φορές και σημείωσε 4 γκολ, ενώ αποτελεί σήμερα ενεργό μέλος των βετεράνων του συλλόγου. Με το εθνόσημο αγωνίστηκε σε 20 αναμετρήσεις, σημειώνοντας ένα τέρμα.

Από τους πρωταγωνιστές στην πρώτη εποχή της σύγχρονης κυριαρχίας του Ολυμπιακού την τελευταία 20ετία ήταν ο Λουτσιάνο Ντε Σόουζα και ο Ανδρέας Νινιάδης. Ο Βραζιλιάνος μεσοεπιθετικός αγωνίστηκε τρία χρόνια στην ομάδα κατακτώντας ισάριθμα πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο. Αξέχαστος θα μείνει για το εκπληκτικό γκολ με φάουλ που πέτυχε στο 1-4 της Λεωφόρου, σε ματς που αντικατέστησε τον Τζόρτζεβιτς και άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του. Σε ορισμένα ματς έκανε εξαιρετικές συνεργασίες με τον πολύ φίλο του Τζιοβάνι, τον οποίο είχε βοηθήσει αφάνταστα στην ελληνική προσαρμογή του.

Ο Νινιάδης έχει συνδέσει την οκταετή καριέρα του στον Ολυμπιακό με τις διαδοχικές κατακτήσεις τίτλων της ομάδας και τις πρώτες διακρίσεις της στο Τσάμπιονς Λιγκ. Από τα αγαπημένα παιδιά του Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο βραχύσωμος ομογενής από την Γεωργία χαφ, έκανε λαμπρά παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, πανηγυρίζοντας τίτλους και νταμπλ. Συνολικά αγωνίστηκε σε 140 αναμετρήσεις με τους ερυθρόλευκους, πετυχαίνοντας 20 γκολ. Διακρινόταν για την εξαιρετική τεχνική του, αλλά και για την ευψυχία του, καθώς όλοι θυμόμαστε τον τρόπο με τον οποίο πήρε την μπάλα και εκτέλεσε το πέναλτι στο Ντέλε Άλπι, σκοράροντας εκείνο το γκολ που παραλίγο να δώσει στον Ολυμπιακό εναντίον της Γιουβέντους την ιστορικότερη πρόκριση και διάκριση για τον σύλλογο.

Ο μέγας «Κάνιο» και ο Μπελούτσι

Από την Αργεντινή ο Ολυμπιακός έφερε όταν ανέλαβε ο Βαγγέλης Μαρινάκης έναν από τους μεγαλύτερους ξένους μπαλαδόρους που έχουν περάσει από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Αριέλ Ιμπαγάσα ήρθε στην Ελλάδα με παρακαταθήκη τις 343 συμμετοχές και τα 33 γκολ στο ισπανικό πρωτάθλημα, σαν παίκτης της Ατλέτικο Μαδρίτης, της Βιγιαρεάλ και της Μαγιόρκα. Το ότι έβλεπε τον κόσμο από το 1.66 δεν είχε σε τίποτα να κάνει με τα ηγετικά προσόντα του μέσα στο γήπεδο. Ένας γητευτής της μπάλας, με απόλυτη αίσθηση του αγωνιστικού χώρου, με εξαιρετική ικανότητα στην οργάνωση του παιχνιδιού με μαεστρικό τρόπο. Έπαιξε 72 αγώνες σε μία τετραετία με τον Ολυμπιακό, αγάπησε την ομάδα και την χώρα μας και συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του από θέση στο προπονητικό σταφ και στις Ακαδημίες του συλλόγου.

Λίγο νωρίτερα από τον «Κάνιο» μείχε έρθει στον Ολυμπιακό ένας συμπατριώτης του με μεγάλα προσόντα και σχετικά… ψηλός για την κατηγορία που εξετάζουμε, γύρω στο 1.70! Ο Φερνάντο Μπελούτσι αποκτήθηκε από την Ρίβερ Πλέιτ με 8,5 εκ. ευρώ και με ήδη 6 συμμετοχές στην Εθνική Αργεντινής τον Γενάρη του 2008. Έμεινε για 1,5 χρόνο στην ομάδα, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι έδωσε όσα υπαγόρευε το ταλέντο και οι ικανότητές του σε διάφορους ρόλους (χαφ, εξτρέμ, δεύτερο φορ), αλλά σίγουρα δεν πέρασε και απαρατήρητος, συμμετέχοντας σε ευρωπαϊκές επιτυχίες και στην κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων και ενός Κυπέλλου. Από τον Ολυμπιακό πήγε με επίσης ακριβή μεταγραφή στην Πόρτο, κατακτώντας και εκεί δύο πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα, ενώ συνεχίζει σήμερα την καριέρα του στην πατρίδα του με την Σαν Λορέντζο. Με τον Ολυμπιακό έπαιξε σε 55 ματς, πετυχαίνοντας 9 γκολ και δίνοντας 8 ασίστ.

Δεν στάθηκαν στο… ύψος των απαιτήσεων

Υπήρξαν κι άλλοι βραχύσωμοι ποδοσφαιριστές τα τελευταία χρόνια τους οποίους εμπιστεύτηκε ο Ολυμπιακός, αλλά δεν πήρε τόσα πολλά πράγματα όσο περίμενε με βάση το ταλέντο ή την προϋπηρεσία των συγκεκριμένων παικτών.

Στη δεκαετία του 00s ο Χάρης Παππάς είχε έρθει ως μεγάλο ταλέντο από την Καλαμαριά, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να δείξει την αξία του στον Ολυμπιακό από τον οποίο αποχώρησε πολύ σύντομα. Ήταν ένας εξτρέμ με μεγάλη ταχύτητα, αλλά αυτό δεν έφτανε για να «πιάσει» σε τόσο υψηλό επίπεδο.

Το 2005 ο περίφημος μάνατζερ Σέλουκ έφερε στον Ολυμπιακό μαζί με τον… «θηριώδη» και σούπερ παίκτη Γιάγια Τουρέ κι έναν ακόμη Αφρικανό που πίστευε πολύ. Ο Αρούνα Μπαμπαγκίντα (1.66) ήταν πράγματι ένας καλός εξτρέμ με ταχύτητα και γνώση της θέσης, αλλά δεν έγινε ο παίκτης που έκανε τη διαφορά. Σκόραρε πάντως ένα γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ (στο 1-4 με την Λιόν) και έπαιξε σε 33 παιχνίδια στον Ολυμπιακό έως το 2007 πετυχαίνοντας 5 τέρματα. Έφυγε από την Ελλάδα με δύο νταμπλ στο βιογραφικό του.

Πιο πρόσφατα ο Ολυμπιακός είχε στις Ακαδημίες του ένα ταλεντάκι από την Βραζιλία, τον Βάντερσον, ο οποίος είναι περίπου 1.65 και συνεχίζει την καριέρα του με καλές επιδόσεις στο ελληνικό πρωτάθλημα με μικρότερες ομάδες. Στον Ολυμπιακό δεν κατάφερε να διακριθεί.

Με καλές προοπτικές ήρθε από την Πορτογαλία ο Αντρέ Μαρτίνς πριν από δύο χρόνια. Ο ύψους 1.69 μέσος είχε συμμετοχές σε όλες τις «μικρές» Εθνικές ομάδες της χώρας του, έφτασε μέχρι την ανδρική Εθνική της Πορτογαλίας, ενώ ήταν βασικό στέλεχος μιας μεγάλης ομάδας όπως η Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Στον Ολυμπιακό έκανε μια σχετικά καλή πρώτη σεζόν, αλλά στην τελευταία δεν απέδωσε τα αναμενόμενα όποτε τον εμπιστεύτηκαν οι προπονητές του και φέτος δεν υπολογίζεται παρότι έχει ακόμα συμβόλαιο.

Κοντοί «μεγαθήρια», το μονό κρεβάτι και ο Μπουονανότε!

Πέραν από τους βραχύσωμους παίκτες που έκαναν τεράστια καριέρα με τη φανέλα του Ολυμπιακού, υπήρξαν πολύ σπουδαίοι ποδοσφαιριστές με ύψος ανάμεσα σε 1.60 και 1.70 σε όλες τις μεγάλες ομάδες της χώρας. Χαρακτηριστικότερα είναι τα παραδείγματα δύο εκ των κορυφαίων άσων όλων των εποχών στο ελληνικό ποδόσφαιρο, του Μίμη Δομάζου του Παναθηναϊκού και του Μίμη Παπαϊωάννου της ΑΕΚ.

Είναι προφανές ότι στη διάρκεια όλων αυτών των ετών, η παρουσία παικτών με χαμηλό μπόι στον Ολυμπιακό έχει δημιουργήσει και πολλούς θρύλους ή ανέκδοτες ιστορίες. Θα μπορούσε να γράφει κανείς επί ώρες, αλλά εμείς θα σας κάνουμε να διασκεδάσετε με μία αμίμητη ατάκα του κορυφαίου στο είδος Νίκου Βαμβακούλα. Σε ένα ταξίδι της ομάδας βετεράνων του Ολυμπιακού πριν από μερικά χρόνια και λίγο πριν φύγει από τη ζωή ο αείμνηστος Στέλιος Μπέσης, οι υπεύθυνοι ανακοίνωσαν στο ξενοδοχείο ότι ο Μπέσης θα διανυκτέρευε στο ίδιο δωμάτιο με τον Μπονόβα. Κι ο Βαμβακούλας δεν έχασε την ευκαιρία: «Να τους έχετε ένα κρεβάτι, τους φτάνει»!

Για το τέλος, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε σε έναν ποδοσφαιριστή υψηλού επιπέδου και πολύ χαμηλού ύψους που ήρθε από την Αργεντινή στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με μεγάλες περγαμηνές, έστω κι αν στην ΑΕΚ δεν απέδωσε κάτι το ιδιαίτερο και έμεινε μικρό διάστημα. Ο Ντιέγκο Μπουονανότε είναι ακριβώς 1.57!