Ζαφείρης Κάκαρης: «Λεφτά; Στους γιατρούς τα έδωσα όλα»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Είναι συγκινητικός. Πέρασε τρομερά προβλήματα και ακόμα περνάει. Είναι ο τερματοφύλακας του Κυπέλλου του Πανιωνίου, Ζαφείρης Κάκαρης, αυτός που έχει τις περισσότερες συμμετοχές απ’ όλους τους τερματοφύλακες της ιστορικής ομάδας. Ο άνθρωπος αυτός ήταν συμπαίκτης και με τον Μαύρο και με τον Αναστόπουλο και με τον Σαραβάκο και με τον Δεληκάρη πριν απ’ όλους στον Αργοναύτη! Ζωντανή Ιστορία. Ήταν σοκαριστικός ο τρόπος που μου μιλούσε. Ξεγυμνωνόταν, λες και ήθελε να τα βγάλει από μέσα του.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 9/4/2021

Βλέπω στα κιτάπια μου ότι ήσασταν ο τερματοφύλακας του πρώτου Κυπέλλου του Πανιωνίου.

Ναι, στον τελικό με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη που νικήσαμε 3-1.

Παίξατε πολλά χρόνια στον Πανιώνιο.

Από το 1971, πάνω από δέκα χρόνια, και είμαι ο πρώτος τερματοφύλακας σε συμμετοχές στην Ιστορία του Πανιωνίου.

Ποιος από τους τρεις μεγάλους που έβγαλε ο Πανιώνιος, Μαύρος, Αναστόπουλος, Σαραβάκος, φαινόταν πιο μεγάλο ταλέντο σε νεαρή ηλικία;

Ο Αναστόπουλος. Ήταν εντυπωσιακός για την ηλικία του. Συμπαίκτης όμως δεν ήμουν μόνο με αυτούς τους τρεις σπουδαίους παίκτες που έπαιξαν σε διαφορετικές εποχές στον Πανιώνιο. Συμπαίκτης ήμουν και με άλλους μεγάλους, όπως ο Δέδες, ο Χάιτας, ο Σκρέκης, οι αδελφοί Ιντζόγλου, ο Μωραϊτέλης, ο Φίλης. Όταν πήγα στον Πανιώνιο από τον Αργοναύτη, ο Φίλης ήταν ο τερματοφύλακας της μεγάλης ομάδας τότε του Πανιωνίου που είχε βγει δεύτερη στο πρωτάθλημα, είχε αποκλείσει την Ατλέτικο Μαδρίτης. Και αναρωτιόμουν «εγώ θα μπορέσω να παίξω ποτέ εδώ;». Δεν το πίστευα. Ε, σε έξι μήνες έπαιξα εγώ βασικός!

Από τα ονόματα που μου αναφέρατε πριν, σε ποιον είχατε μεγαλύτερη εκτίμηση;

Στον Χάιτα. Όταν πήγα νέος στον Πανιώνιο, με είχε υποστηρίξει, ήμασταν για χρόνια φίλοι. Ο Χάιτας ήταν ένα από τα καλύτερα χαφ στην Ελλάδα.

Στην Πειραϊκή γεννηθήκατε.

Ναι.

Είχατε συμπαίκτη τον Δεληκάρη;

Ναι, και αυτόν. Ο αδελφός μου είχε πάει πρώτος στον Αργοναύτη, ήταν καλός τερματοφύλακας, εγώ πήγαινα να τον δω στις προπονήσεις και κουβάλαγα τα ρούχα για να μπαίνω στο γήπεδο. Σε μια προπόνηση έλειπε ο βασικός τερματοφύλακας του Αργοναύτη, ο Παντελουδάκης, κι έπαιξε ο αδερφός μου με τους βασικούς και εγώ με τους μικρούς για να συμπληρώσουν το δίτερμα. Την ίδια μέρα μου έκαναν επαγγελματικό συμβόλαιο! Προχώρησα γρήγορα, κλήθηκα στην Εθνική Νέων, ενώ ακόμα ήμουν στον Αργοναύτη. Με πήρε ο Ολυμπιακός το 1970 για να με δοκιμάσει σε ένα τουρνουά στην Ιταλία, αλλά εκεί χτύπησα το χέρι μου στο δοκάρι σε ένα πέταγμα και το έσπασα. Έτσι έχασα την ευκαιρία. Τον άλλον χρόνο με πήρε ο Πανιώνιος. Ο μεγάλος τότε Πανιώνιος.

Ο Δεληκάρης ήταν φαινόμενο μικρός;

Ήμασταν συμπαίκτες τέσσερα χρόνια με τον Γιώργο. Παικταράς. Όταν τον πήρε ο Ολυμπιακός, πήραν κι εμένα με την εφηβική ομάδα, θυμάμαι ήταν και ο Καραβίτης τότε από τα σπλάχνα του Ολυμπιακού και πήγαμε στην Ιταλία με τη Γιουβέντους. Εκεί τραυματίστηκα.

Στην πλατεία της Νέας Σμύρνης μού είπατε ότι μένετε.

Ναι, πρόσφατα ήρθα εδώ, για 40 χρόνια έμενα λίγο πιο πάνω από την πλατεία, αλλά ήθελε να παντρέψει την κόρη της η σπιτονοικοκυρά και μου ζήτησε να φύγω.

Στο ενοίκιο είστε;

Πάντα στο ενοίκιο.

Δεν βγάλατε λεφτά από το ποδόσφαιρο;

Τα έδωσα όλα στους γιατρούς. Από τα 30 μου κιόλας είχα αρρωστήσει πολύ άσχημα. Έβγαλα καρκίνο στους όρχεις.

Πώς το ξεπεράσατε;

Είχε έναν φίλο ο Σκρέκης στη Σουηδία και ευτυχώς που πήγα εκεί ενάμιση μήνα με ακτινοβολίες και χημειοθεραπείες. Διότι κάποιοι γνωστοί μου και φίλοι μου με το ίδιο πρόβλημα έφυγαν από τη ζωή. Και πριν από 12 χρόνια πέρασα εγκεφαλικό, μετά άλλα δύο πιο ελαφρά εγκεφαλικά, ταλαιπωριέμαι. Άλλα έξοδα, άλλα νοσοκομεία, άλλα κέντρα αποκατάστασης.

Μια χαρά μιλάτε πάντως. Κανονικότατα.

Ευτυχώς το ξεπέρασα. Μου έχει μείνει ένα σημάδι στο στόμα που πρέπει να το παρατηρήσεις για να το καταλάβεις...

Είχατε παίξει και στην Εθνική.

Ήμουν κατά καιρούς στην Εθνική με Κελεσίδη και με Χρηστίδη και με Πουπάκη και με Κωνσταντίνου.

Ποιον αντίπαλο τερματοφύλακα θαυμάζατε πιο πολύ;

Εκείνη την εποχή οι ομάδες είχαν πολύ καλούς Έλληνες τερματοφύλακες. Και μάλιστα δύο η κάθε ομάδα! Ο Ολυμπιακός είχε Κελεσίδη - Πουπάκη. Ο Παναθηναϊκός Οικονομόπουλο - Κωνσταντίνου. Η ΑΕΚ Στεργιούδα - Χρηστίδη. Ο Ολυμπιακός μετά είχε Σαργκάνη - Αρβανίτη. Μέχρι και το Αιγάλεω μια εποχή είχε Πουπάκη - Ντουντούμη, αυτός ήταν πολύ καλός να ξέρετε.

Εσείς ποιον θαυμάζατε πιο πολύ;

Τον Κελεσίδη.

Στον Ολυμπιακό ή στον Παναθηναϊκό πώς δεν πήγατε ποτέ;

Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που αρρώστησα. Το 1980 είχα μιλήσει με τον Νταϊφά, λίγο πριν με ήθελε και ο Παναθηναϊκός, πρώτα ο Παύλος Γιαννακόπουλος και μετά ο Γιώργος Βαρδινογιάννης. Αλλά με έβαλαν στον Πανιώνιο να υπογράψω ανοιχτό συμβόλαιο. Ο Μάρκοβιτς, που τότε ήταν προπονητής στον Πανιώνιο και είχε δύναμη, είχε προσωπικό πρόβλημα μαζί μου και δεν με έβαζε να παίζω. Για να μην εκτεθεί και πάω σε μεγάλη ομάδα, ζήτησε από τη διοίκηση του Πανιωνίου να μη με δώσουν! Και είπαν ένα ποσό τρελό για την εποχή. Από τη στενοχώρια μου μετά αρρώστησα. Και με έδιωξαν όταν αρρώστησα. Και αργότερα που έγινα ξανά καλά με πήραν πάλι στον Πανιώνιο. Πέρασα πολλά. Τον αγαπούσα πάρα πολύ τον Πανιώνιο, αλλά με αυτά που μου έκαναν έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου.

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο ατού σας;

Δεν είχα πρόβλημα σε κάποιον τομέα. Ήμουν καλός και στα χαμηλά και στα ψηλά και στις εξόδους. Έκανα πολύ σκληρή προπόνηση. Κρατούσα 4-5 παίκτες μετά το τέλος της προπόνησης και τους έβαζα να μου σουτάρουν, να βγαίνουν τετ α τετ, να κάνουν σέντρες για να κάνω εξόδους. Είχα αποκτήσει μέσα από τη σκληρή δουλειά μεγάλη αυτοπεποίθηση.

Ο Ολυμπιακός σάς έδινε πιο πολλά από τον Παναθηναϊκό;

Ο Βαρδινογιάννης μού έδινε πιο πολλά από τον Νταϊφά. Αλλά εγώ στον Ολυμπιακό προτιμούσα να πάω.

Γιατί;

Ήταν πιο κοντά στο σπίτι μου, στην Πειραϊκή. Και ήμουν πιο φιλοΟλυμπιακός. Τότε μετρούσαν και αυτά στο ποδόσφαιρο.

Εσείς πώς ζείτε τώρα;

Είμαι συνταξιούχος του ΟΤΕ ευτυχώς.

Μόνος σας ζείτε;

Έχασα τη γυναίκα μου πριν από τρία χρόνια. Τώρα ζω με τον γιο μου. Είναι 43 χρόνων.

Μου είπαν ότι περάσατε σοβαρή περιπέτεια υγείας και πρόσφατα.

Πολύ σοβαρή. Πριν από τρεις μήνες ήμουν σπίτι με τον γιο μου, σηκώθηκα από τον καναπέ να πάω να ξαπλώσω στο κρεβάτι και έπεσα κάτω. Έμεινα ενάμιση μήνα σε κώμα στον «Ευαγγελισμό». Πέφτοντας κάτω, έσπασα την ωμοπλάτη μου σε δύο σημεία. Επειδή ήμουν σε κώμα, δεν το πρόσεξαν στον «Ευαγγελισμό» και ακόμα ταλαιπωριέμαι με το χέρι μου. Μετά πήγα για αποκατάσταση σε ένα κέντρο στη Συγγρού. Έμεινα εκεί ακόμα έναν μήνα.

Από τι ήταν αυτό που πάθατε;

Δεν ξέρω. Φοβάμαι μην έχω καρκίνο σαν κι αυτόν από τον οποίο πέθανε η γυναίκα μου. Διότι μου έχουν πει οι γιατροί να κάνω μία ένεση κάθε 15 μέρες που την έκανε και η γυναίκα μου, την ξέρω... Ίσως έχω το ίδιο πρόβλημα και δεν μου το λένε... Έχω συνέλθει πάντως. Να σας πω κάτι;

Ό,τι θέλετε.

Από τότε που ήμουν ακόμα τερματοφύλακας, λόγω της στενοχώριας που είχα περάσει με τον Πανιώνιο, είχα αρχίσει το ποτό.

Δηλαδή; Πόσο ποτό;

Ακόμα και στο «Απόλλων Παλλάς», το ξενοδοχείο που μας πήγαινε με την ομάδα στο Καβούρι ο Σταματελάτος, έπινα 2-3 ποτήρια για να κοιμηθώ. Μετά είχα φτάσει και στο μπουκάλι! Ενώ ήμουν ακόμα ενεργός τερματοφύλακας.

Ουίσκι;

Ναι. Κάθε μέρα. Κάθε μέρα. Πολλά χρόνια. Το έκοψα μαχαίρι όταν πέρασα το πρώτο εγκεφαλικό. Και παίρνω αντικαταθλιπτικά τα τελευταία χρόνια.

Για το χάλι του Πανιωνίου τι άποψη έχετε;

Δεν ασχολούμαι με τα εσωτερικά και δεν τα ξέρω. Οι Πανιώνιοι εδώ στην πλατεία λένε για την ομάδα μας ότι έγινε πολύ κακή διαχείριση χρημάτων και κακές επιλογές ποδοσφαιριστών.

Για τα επεισόδια που έγιναν στην πλατεία έχετε άποψη;

Βεβαίως. Απέναντι ακριβώς μένω, τα είδα όλα. Τα επεισόδια τα δημιούργησαν οι αστυνομικοί που χωρίς λόγο έδειραν ένα παλικάρι. Μαζεύτηκαν οι «Πάνθηρες», οι Παναθηναϊκοί, οι ΑΕΚτζήδες, οι Ολυμπιακοί και ήθελαν αντίποινα...

Σας είχε πλησιάσει ποτέ κανείς όσο παίζατε να σας δωροδοκήσει;

Ναι.

Από ποια ομάδα;

Δεν θα την πω, δεν ήταν πάντως μεγάλη, ήταν επαρχιακή. Το είπα στον τότε πρόεδρο, τον Τσολακάκη. Η Ασφάλεια της Νέας Σμύρνης μού έβαλε κοριούς και τα άκουγαν όλα. Ο άνθρωπος εκείνος πήγε φυλακή έντεκα μήνες. Είχε πει ένα όνομα πολιτικού τότε στις συνομιλίες... Και τον μπουζούριασαν.

Πανιώνιος είστε;

Ναι. Παρά την πικρία μου, είναι η ομάδα που με έκανε γνωστό στο πανελλήνιο. Είναι η ομάδα που αγάπησα πάρα πολύ. Δεν ξεπέρασα όμως το σοκ του πώς μου φέρθηκαν ενώ με έλεγαν σημαία. Πολλά χρόνια δεν έχω πάει ούτε μία φορά στο γήπεδο. Με ρωτάνε Πανιώνιοι που με αναγνωρίζουν στην πλατεία για την ομάδα και ντρέπομαι. Γιατί δεν ξέρω τίποτα να τους πω.

Είστε σοκαριστικά ειλικρινής σε όλη τη συνέντευξη.

Ελπίζω να μην προσέβαλα κανέναν. Αυτά που σας είπα είναι όλα αλήθεια.