Τι είναι 330.000 νεκροί μπροστά στο ποδόσφαιρο;
Ο Αντώνης Φουντής γράφει για το ποδόσφαιρο που επέστρεψε αγνώριστο μετά την πανδημία
Η μπάλα κύλησε πάλι στο χορτάρι προς τέρψη των φιλάθλων-τηλεθεατών, κυρίως προς ικανοποίηση των παικτών του Στοιχήματος κι εκείνων του παράνομου τζόγου. Αλλά μεταξύ μας, βρε παιδιά, ποια μπάλα και ποιο ποδόσφαιρο;
Σαν αυτό που είδαμε το προηγούμενο Σαββατοκυριακοδεύτερο στη Γερμανία; Αν είναι έτσι να μου λείπει το βύσσινο! Αυτό δεν ήταν ποδόσφαιρο αλλά κάτι που θύμιζε τον βασιλιά των σπορ. Δηλαδή οι φανέλες το ποδοσφαιρικό γήπεδο, τα παπούτσια των παικτών, το VAR και οι… σοβαροί τραυματισμοί. Μέχρι εκεί. Γιατί από εκεί κι έπειτα ξεκίνησε η παρωδία. Με τα πρωτόκολλα υγιεινής να πετιούνται αμέσως στο καλάθι των αχρήστων. Κάτι σαν «ανοσία της αγέλης» αυστηρά για όσους εμπλέκονται με το άθλημα…
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Με την θλιβερή πραγματικότητα μη χαθούν τα λεφτά από τα τηλεοπτικά συμβόλαια η UEFA έστειλε το μήνυμα να τελειώσουν τα πρωταθλήματα των χωρών-μελών της όπως να είναι. Μέσα σε ένα θέατρο παραλόγου και αφήνοντας την άκρη τον παράγοντα άνθρωπος. Με λίγα λόγια τα παχιά λόγια των χαρτογιακάδων της Νιον περί δήθεν προστασίας όλων («προέχει η υγεία των παικτών» διαλαλούσαν και διαλαλούν) πετάχτηκαν αμέσως στα σκουπίδια. Καμία υγεία δεν τους ενδιαφέρει, κανενός.
Η μπάλα να κυλάει εν μέσω κορονοϊού και 330.000 νεκρών του φονικού ιού, οι παίκτες για τους «εγκέφαλους»-ασύδοτους είναι αναλώσιμοι και τους βλέπουν σαν ευρώ και όχι σαν ανθρώπους. Είναι παρά πολλά τα λεφτά για να τα αφήσουν οι πανίσχυροι επιχειρηματίες-παράγοντες να τους φύγουν από την τσέπη. Ο,τι σώσουν αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα που δήθεν τους νοιάζουν.
Πέρα από την τσέπη και τα ταμεία ουδέν, τελεία και παύλα. Και ήρθε ο κορονοϊός να κάνει… στριπτίζ στην υπερφίαλη ΟΥΕΦΑ και να καταδείξει με τον χειρότερο τρόπο ότι πάνω από όλα και όλους είναι το χρήμα! Πανάκριβη μπίζνα το ποδόσφαιρο. Τα ρομαντικά αφορούν πλέον λίγους και παλιούς. Όλα τα κινεί το χρήμα. Κι επειδή η επιχείρηση ποδόσφαιρο έχει γιγαντωθεί την τελευταία 10ετία, δεν γίνεται να την αφήσουν να καταστραφεί εντελώς. Ας καταστραφούν οι αναλώσιμοι! Δηλαδή παίκτες και προπονητές…
Το γερμανικό μοντέλο διαφημίστηκε πολύ τον τελευταίο μήνα, ως πρότυπο που θα πρέπει να οικειοποιηθούν κι άλλες χώρες. Κι έτσι θα γίνει τελικά. Με πρωτόκολλα υγιεινής, με μέτρα προστασία όλων, με άδειες εξέδρες και πολλά άλλα ακόμη μέτρα κατά της πανδημίας. Όλα αυτά στα χαρτιά. Γιατί στην πράξη από το Σάββατο που ξεκίνησε πάλι η Μπουντεσλίγκα αλλά και η Μπουντεσλίγκα 2 της Γερμανίας, σχεδόν όλα τα μέτρα πήγαν στις καλένδες…
Για ποια ακριβώς μέρα και πρωτόκολλα μιλάμε; Ο,τι ήθελε ο καθένας και όπως μπορούσε ο καθένας. Δικαιολογημένοι άπαντες. Γιατί όταν παίζεις (είτε ποδόσφαιρο είτε μπάσκετ, είτε οποιοδήποτε άλλο άθλημα που έχει επαφές) εν μέσω κορονοϊού ή θα έχεις το νου σου να προστατευτείς (δεν παίζεις καθόλου δηλαδή) ή πρέπει να αγωνιστείς προσηλωμένος στο παιχνίδι (ποιος ιός δηλαδή;) εκθέτοντας σε κίνδυνο τον εαυτό σου.
Την ευθύνη πλέον έχουν οι «εγκέφαλοι» των Ομοσπονδιών για οτιδήποτε συμβεί. Τι να κάνουν οι ποδοσφαιριστές τα μέτρα προστασίας όταν στο παιχνίδι τραβιούνται, αγκαλιάζονται, σπρώχνονται, πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον, ιδρώνουν, μαρκάρουν, πανηγυρίζουν; Εκείνες τις στιγμές για ποια μέτρα μιλάμε; Ίσα- ίσα που έχουμε να κάνουμε με παρωδία ποδοσφαίρου και τραγωδία μέτρων προστασίας για όλους…
Με τους παίκτες στο χώρο των αποδυτηρίων άλλους να φορούν μάσκα και άλλους όχι. Με προπονητές και βοηθούς στους πάγκους άλλους να φορούν μάσκες και άλλους όχι. Με τους αρχηγούς των ομάδων στη σέντρα μαζί με τους τρεις διαιτητές σε απόσταση ο ένας από τον άλλον. Με τους αναπληρωματικούς να μην κάθονται στους πάγκους αλλά σε καθίσματα παράλληλα με την πλάγια γραμμή και σε απόσταση δύο μέτρων ο ένας από τον άλλον, να φθάνουν σχεδόν μέχρι το κόρνερ!
Με άλλους αναπληρωματικούς σε άλλα γήπεδα να κάθονται στην εξέδρα σε απόσταση 2-3 κενών καθισμάτων ο ένας από τον άλλον. Με άδειες εξέδρες και πολλά πανό ή φανέλες της ομάδας απλωμένες σε αυτές. Με λούτρινα κουκλάκια στα καθίσματα (Κολωνία - Μάιντς)! Με ηχητικά εφέ στα γκολ. Με καμιά 180αριά άτομα με διαπιστεύσεις στις εξέδρες να ακούγονται οι φωνές και τα ουρλιαχτά τους, με τους δημοσιογράφους επίσης σε απόσταση. Χωρίς συνεντεύξεις Τύπου μετά τα παιχνίδια. Αυτά εκτός αγώνα…
…Γιατί κατά τη διάρκεια του αγώνα οι λοιμωξιολόγοι σκίζουν τα διπλώματα τους. Στους αγώνες όλα τα προηγούμενα πήγαν στράφι. Αγκαλιάσματα στις φάσεις, μαρκαρίσματα, κρατήματα, τραβήγματα, σπρωξίματα, συνωστισμός παικτών σε λίγα μέτρα στις στημένες φάσεις. Τείχος 5-6 παικτών κολλητά ο ένας με τον άλλον σε επικίνδυνα φάουλ. Αλλά όλα κι όλα! Στα γκολ ή ο καθένας πανηγύριζε μόνος του και σε απόσταση (Ντόρτμουντ - Σάλκε) ή με τους αγκώνες (Λειψία – Φράιμπουργκ) ή κανονικά όπως προ πανδημίας με αγκαλιές, φιλιά σαν να μη τρέχει τίποτα (Χόφενχαϊμ- Χέρτα) ή ακόμα και φιλιά στο στόμα (Βέχεν Βισμπάντεν –Στουτγκάρδη).
Αφήνω ασχολίαστους τους 12 τραυματισμούς παικτών κυρίως λόγω της μεγάλης διακοπής, από τους οποίους τουλάχιστον οι τέσσερις είναι πολύ σοβαροί. Ο Ζάκαντου της Ντόρτμουντ χάνει όλη τη σεζόν και πιθανότατα την προετοιμασία για την επόμενη. Όμως αρκεί που δεν έφτυναν οι παίκτες στον αγωνιστικό χώρο ή είχε ο καθένας το δικό του μπουκάλι νερό. Αρκεί ότι αποκλείστηκε από τον πάγκο της ομάδας του ο προπονητής της Αουγκσμπουργκ (Χάικο Χέρλιχ) γιατί παραμονή του ματς έσπασε την καραντίνα και βγήκε από το ξενοδοχείο της ομάδας, προκειμένου να αγοράσει οδοντόκρεμα και επέστρεψε στη δουλειά μετά από 4 μέρες αφού πέρασε με επιτυχία τα τεστ που υποβλήθηκε.
Ποιος κοροϊδεύει ποιον τελικά; Νομίζω ότι την καλύτερη απάντηση έδωσαν οι οπαδοί της Αουγκσμπουργκ που είχαν απλώσει στην εξέδρα ένα τεράστιο πανό που προκάλεσε αίσθηση καθώς έγραφε: «Το ποδόσφαιρο θα επιβιώσει - Η επιχείρησή σας είναι άρρωστη»…
Όμως κανείς δεν βλέπει τι γίνεται, κανείς δεν υπακούει. Στην Αγγλία με το καλημέρα στις ομαδικές προπονήσεις να και τα πρώτα κρούσματα κορονοϊού. Αλλοι σε καραντίνα κι άλλοι όχι. Ο επιθετικός της Γουότφορντ, ο Ντίνεϊ δεν κατεβαίνει στις προπονήσεις γιατί φοβάται για τον 5 μηνών γιό του που έχει ήδη πρόβλημα με τις αναπνοές του. Θα υπάρξουν κι άλλοι. Ολοι για το μεροκάματο του τρόμου επειδή οι επιχειρηματίες δεν θέλουν να «ματώσουν» κι άλλο τις τσέπες τους. Αυτοί θα τη βρουν την άκρη. Περικοπές, μειώσεις συμβολαίων κλπ. Παίξτε, κολλήστε, τελειώσατε. Τι είναι οι 40.000 νεκροί στην Αγγλία μπροστά στη ζημιά εκατοντάδων εκατομμυρίων της Πρέμιερ Λιγκ;