Πρωταθλήτριες για υποβιβασμό σε Γαλλία και Ολλανδία!

Αμφότερες υπήρξαν πρωταθλήτριες στη χώρα τους με έναν χρόνο διαφορά. Ήταν Μάης του 2010 όταν η Τβέντε ανέβαινε στον ολλανδικό «θρόνο» κατακτώντας τον πρώτο της επαγγελματικό τίτλο στην κατηγορία, ενώ την επόμενη σεζόν η Λιλ φόραγε το «στέμμα» στη Γαλλία για τρίτη φορά στην ιστορία της και πρώτη από το μακρινό 1953-54. Λίγα μόλις χρόνια αργότερα, στο 2018 πια, τα όνειρα και οι ελπίδες που «έτρεφαν» για μία ανάλογη πορεία, αποδείχτηκαν απατηλά. Η πρώτη γνώρισε φέτος τον υποβιβασμό από την Ερεντιβιζιέ, ενώ η δεύτερη συνεχίζει να «χαροπαλεύει» στη ζώνη του υποβιβασμού του Σαμπιονά λίγο πριν το φινάλε της σεζόν στο θεσμό. «Κόκκινοι» και «λιλουά» βρέθηκαν από το ζενίθ στο… ναδίρ και τα πρόσωπα των οπαδών τους που κάποτε έλαμπαν από ευτυχία και υπερηφάνεια για την επιτυχία των ομάδων τους, πλέον είναι σκυθρωπά με «ζωγραφισμένη» την αβεβαιότητα για την «επόμενη μέρα». Τι μεσολάβησε; Πως έφτασαν ως εδώ;

Στο «στρατόπεδο» της Τβέντε η θετική πορεία της ομάδας δεν έμελλε να διαρκέσει πολύ. Ο Στιβ ΜακΛάρεν, που το 2010 είχε γίνει ο πρώτος Άγγλος προπονητής που οδήγησε σύλλογο της Ολλανδίας στον τίτλο μετά τον θρυλικό Μπόμπι Ρόμπσον (σ. με την Αϊντχόφεν), αποχώρησε από το πόστο του μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος με προορισμό τη Βόλφσμπουργκ και το «βαρύ φορτίο» της διαδοχής ανέλαβε ο Μισέλ Πρεντόμ. Ο Βέλγος κατέκτησε την επόμενη περίοδο το Κύπελλο στον τελικό με τον Άγιαξ, ωστόσο δεν ευτύχησε να διατηρήσει και τα «σκήπτρα» στο πρωτάθλημα. Στην τελευταία αγωνιστική ο «Αίαντας» πήρε την… εκδίκησή του και με τη νίκη 3-1 επί της Τβέντε την προσπέρασε στη βαθμολογία και κατέκτησε το τρόπαιο.

Ο Πρεντόμ το καλοκαίρι του 2011 μετακόμισε στη Σαουδική Αραβία και την Αλ Σαμπάμπ, ενώ το «τιμόνι» της Τβέντε κράτησε ο Κο Αντριάνσε. Η «θητεία» του τελευταίου διήρκεσε μόλις έξι μήνες πριν απολυθεί το Γενάρη του 2012 λόγω της αρνητικής πορείας της ομάδας και των κακών του σχέσεων με τους παίκτες και ο ΜακΛάρεν επέστρεψε με… δάφνες αλλά και την ελπίδα να επαναφέρει το σύλλογο στο δρόμο των επιτυχιών. Στην πράξη, βέβαια, αυτό δεν επαναλήφθηκε! Εκείνη την σεζόν (2011-12) ο σύλλογος τερμάτισε στην 6^η θέση, όπως και την επόμενη (2012-13) και ο ΜακΛάρεν αποχώρησε.

Τα οικονομικά προβλήματα και η… χαριστική βολή

Η τρίτη θέση στο πρωτάθλημα την περίοδο 2013-14 επανέφερε τον ενθουσιασμό στις τάξεις της Τβέντε, αλλά έναν χρόνο αργότερα ξεκίνησαν τα τεράστια οικονομικά προβλήματα, με το σύλλογο να βρίσκεται στο… χείλος του γκρεμού! Ο Γιόπ Μούνστερμαν αποχώρησε από τον προεδρικό θώκο, η ομάδα έφτασε πολύ κοντά στη χρεοκοπία και τη διάλυση αλλά σώθηκε την τελευταία στιγμή, ενώ φέτος ήρθε και η «χαριστική βολή» με τον αγωνιστικό κατήφορο. Το ένα αρνητικό αποτέλεσμα διαδέχτηκε το άλλο, ώσπου την περασμένη Κυριακή η Τβέντε διασύρθηκε με 5-0 από τη Φίτεσε στο Άρνεμ για την 33^η αγωνιστική του πρωταθλήματος και έγραψε μία «μαύρη σελίδα» στην ιστορία της, καθώς υποβιβάστηκε και μαθηματικά πλέον από τα μεγάλα «σαλόνια».

Ο κατήφορος των «λιλουά»

Η Λιλ, από την πλευρά της, ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου το 2011, όταν με τον Ρούντι Γκαρσιά στην τεχνική της ηγεσία κατέκτησε το «νταμπλ» στη Γαλλία (σ. πρωτάθλημα και Κύπελλο). Και εδώ όμως, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Την επόμενη περίοδο (2011-2012) παρότι το «άστρο» του Έντεν Αζάρ έλαμπε στη Γαλλία, οι «λιλουά» απέτυχαν να διατηρήσουν τα «σκήπτρα». Τα 20 γκολ του Βέλγου άσου δεν αποδείχτηκαν αρκετά και η Λιλ τερμάτισε τρίτη και είδε την Μονπελιέ του Ολιβιέ Ζιρού (σ. πρώτος σκόρερ με 21 γκολ) να κατακτά το τρόπαιο. Η αποχώρηση του Αζάρ τον Αύγουστο του 2012 με προορισμό την Τσέλσι επηρέασε την ομάδα που τερμάτισε έκτη το 2013, ενώ αυτή ήταν και η τελευταία χρονιά του Ρούντι Γκαρσιά στον πάγκο καθώς στη συνέχεια μετακόμισε στην Ιταλία και τη Ρόμα.

Έπειτα από αυτή την εξέλιξη, η Λιλ καλούνταν πλέον να γυρίσει «σελίδα». Όσοι όμως προπονητές κι αν ανέλαβαν να δικαιώσουν τις προσδοκίες δεν τα κατάφεραν. Ούτε ο Ρενέ Ζιράρ, ούτε ο Ερβέ Ρενάρ με τα δύο Κόπα Άφρικα που είχε στο βιογραφικό του, με Ζάμπια το 2012 και Ακτή Ελεφαντοστού το 2015, αλλά ούτε και ο Φρεντερίκ Αντονετί. Τι κι αν οι ιθύνοντες της γαλλικής ομάδας στράφηκαν τελικά πέρσι στο μεγάλο όνομα του Μαρσέλο Μπιέλσα και δαπάνησαν δεκάδες εκατομμύρια το καλοκαίρι του ιδίου έτους για την απόκτηση νέων μεγάλων «αστεριών», εκ του αποτελέσματος η αποτυχία ήταν παταγώδης! Με την ομάδα να απογοητεύει με τις εμφανίσεις και τα αποτελέσματά της, το Νοέμβρη του 2017 ήρθε και η κόντρα του Αργεντινού τεχνικού με τη διοίκηση.

Το «διαζύγιο» ανάμεσα στις δύο πλευρές βγήκε έναν μήνα αργότερα και δεν ήταν «βελούδινο», ενώ στο αγωνιστικό κομμάτι η Λιλ δεν κατάφερε να συνέλθει. Με τον Κριστόφ Γκαλτιέ στον πάγκο βρίσκεται τη φετινή σεζόν στην προτελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα και με τρεις αγωνιστικές να απομένουν για το φινάλε καλείται πλέον να αποσοβήσει τον υποβιβασμό της από τα μεγάλα «σαλόνια». Το αν θα κερδίσει τελικά τη μάχη για τη «σωτηρία» της θα το δείξει η συνέχεια…