Κάθε λιμάνι και... χαρά για τον Κώστα Μανωλά!

Η πολυθρύλητη μεταγραφή του διεθνούς κεντρικού αμυντικού δικαίωσε τον 28χρονο Ναξιώτη που βρήκε το ποδοσφαιρικό του... άπαγκιο του στη Νάπολι για τα επόμενα 5 χρόνια!

Κάθε λιμάνι και... χαρά για τον Κώστα Μανωλά!

Πέντε χρόνια αφότου άφησε τον Πειραιά και τον Ολυμπιακό, για το Καμπιονάτο και τα ...μάτια της «λύκαινας» της Ρώμης, ο Κώστας Μανωλάς από το βράδυ της Κυριακής, τελευταίας ημέρας του Ιουνίου, είναι ποδοσφαιριστής μιας άλλης ομάδας από ένα μεγάλο λιμάνι της Μεσογείου! Της Νάπολι.

Η οποία στηρίζει πάνω στον 28χρονο Έλληνα διεθνή στόπερ, αλλά και στις άλλες μεταγραφές που έχει «στα σκαριά» (προεξάρχοντος του Χάμες Ροντρίγκες...) τις ελπίδες της για να πετύχει κάτι που μοιάζει ακατόρθωτο τα τελευταία χρόνια: να αποκαθηλώσει από την κορυφή του «κάλτσιο» την πολυνίκη της Serie A κι αναμφισβήτητη κυρίαρχο των τελευταίων 8 ετών Γιουβέντους.

Τα τελευταία δύο χρόνια οι «παρτενοπέι» τερμάτισαν πρώτοι στο πρωτάθλημα των... υπολοίπων κι η μόνη ομάδα που είδαν την... πλάτη της ήταν οι «μπιανκονέρι». Αλλά η ομάδα του Ιταλικού Νότου, που ανήκει στον, κινηματογραφικό παραγωγό, Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις δεν συμβιβάζεται πλέον με τη δεύτερη θέση κι έχοντας έναν προπονητή «ψημένο» στον πρωταθλητισμό, τον Κάρλο Αντσελότι, καθιστά σαφείς τις προθέσεις της.

Τόσο ώστε να παίρνει έναν παίκτη που ενδιέφερε τους Πιεμοντέζους.
Ήταν οι πρώτες ημέρες του Ιουνίου και στο ΟΑΚΑ η Εθνική μας έπαιζε με την αντίστοιχη Ιταλική. Παραμονή του 0-3, στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου δίπλα στον Άγγελο Αναστασιάδη είχε εμφανιστεί ο Κώστας Μανωλάς.

Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στην αίθουσα Τύπου, του «Σπύρος Λούης», ο Μανωλάς είχε ...βομβαρδιστεί από ερωτήσεις σχετικά με το ενδιαφέρον της Γιουβέντους για εκείνον, αφού κοινή συνισταμένη των πληροφοριών των συναδέλφων από τη γείτονα ήταν πως η «Γηραιά Κυρία» ήθελε να ενισχύσει την άμυνα της με τον σέντερ μπακ της Ρόμα.

Ωστόσο, λίγες μέρες αργότερα «μπιανκονέρι» και με την έλευση του Σάρι στράφηκαν στην περίπτωση Ντε Λιχτ προτιμώντας την προοπτική του αρχηγού του Άγιαξ που εκτός από άλλο τρόπο παιχνιδιού (πιο εγκεφαλικό και με περισσότερη συμμετοχή στη δημιουργία του παιχνιδιού «από πίσω») έχει τα φόντα να γίνει σημείο αναφοράς στην θέση, για τα επόμενα χρόνια, από έναν έτοιμο παίκτη στην πιο ώριμη ποδοσφαιρική του ηλικία.
Αυτό καθόλου δεν... χάλασε τους Ναπολιτάνους, που έκαναν το αποφασιστικό βήμα και πέτυχαν ότι δεν μπόρεσαν τα προηγούμενα χρόνια ομάδες όπως η Άρσεναλ (μετά την πρώτη του χρονιά στη Ρόμα), η Τσέλσι (επί της δεύτερης θητείας Μουρίνιο,) η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης (πρόπερσι). Να ολοκληρώσουν την απόκτηση του.

Συνεχίζει την ανοδική πορεία του

Η αποχώρηση του Μανωλά από την Ρόμα απ' όλες τις απόψεις συνιστά θετική εξέλιξη και συνέχιση της ανοδικής πορείας στην καριέρα του και σίγουρα το άσμα «κάθε λιμάνι και καημός» στην περίπτωση του Ναξιώτη στόπερ δεν ισχύει. Ίσα - ίσα, το αντίθετο...
Κάθε λιμάνι και... χαρά για τον Κώστα Μανωλά!

Ο οποίος - αφού έδειξε, τις προάλλες, ότι οι δεσμοί που σφυρηλατήτηθηκαν με τον Ολυμπιακό τη διετία που θήτευσε στις τάξεις του κι επισφραγίστηκαν με δύο πρωταθλήματα (2013, 2014) κι ένα κύπελλο (2013) - παραμένουν αδιάρρηκτοι, θα μπορέσει να επανέλθει στη διεκδίκηση τίτλων (έστω κι όχι με την «ετικέτα» του φαβορί, όπως έκανε στον Πειραιά).
Κάτι που δεν κατάφερε, και δεν θα μπορούσε να πετύχει στη Ρόμα (που βρίσκεται σε φάση μεταβατική, μετά την αποχώρηση των εμβληματικών Τότι και Ντε Ρόσι)
Εξάλλου, μέσω της ομάδας από την πόλη που κείται στους πρόποδες του Βεζούβιου και χτίστηκε πάνω στα ερείπια της αρχαίας Παρθενώπης (εξ ου, το «παρτενοπέι»...) θα συνεχίσει ν' αγωνίζεται στο Champions League, την ώρα που οι «τζιαλορόσι» θα... βολοδέρνουν στο Europa League.

Συνάμα μπόρεσε να πάρει την αύξηση που έψαχνε καιρό τώρα, ανεβαίνοντας μισθολογικά, από τα 2,7 εκ. ευρώ («καθαρά» ε...) στα 4 εκατομμύρια για τα επόμενα 5 χρόνια, δικαιώνοντας και τον ατζέντη του, τον, περιβόητο, Μίνο Ραϊόλα.

Συν τοις άλλοις ο Μανωλάς θα βρεθεί σε ένα περιβάλλον που θα του θυμίζει τα χρόνια του στον Πειραιά, με οπαδούς που λατρεύουν, παθολογικά την ομάδα τους και έχουν απαιτήσεις από εκείνη και τους παίκτες της. Ενίοτε ανεδαφικές, αλλά εδώ ισχύει (και σε ποδοσφαιρικό επίπεδο) το ρητό, που λέγεται και στις δύο πλευρές της Αδριατικής, «una faccia, una razza»!


Αλλά όποιος έχει περάσει με επιτυχία τις εξετάσεις στο ποδοσφαιρικό... πανεπιστήμιο του Πειραιά, μάλλον θ' αντέξει και το... μεταπτυχιακό σ' εκείνο της Νάπολι...