Η Άρσεναλ του... Σάρι και η Τσέλσι του... Έμερι

Ο Ουνάι Έμερι και ο Μαουρίτσιο Σάρι θεωρούνται σπουδαίοι στην τακτική προπονητές. Ο μεν Σάρι δημιούργησε την καλύτερη Νάπολι των τελευταίων δεκαετιών, μια επιθετική μηχανή η οποία έπαιζε ελκυστικό ποδόσφαιρο. Ο δε Έμερι βελτίωσε αισθητά τη Σεβίλλη και την οδήγησε στο απίστευτο κατόρθωμα της κατάκτησης τριών συνεχόμενων Γιουρόπα Λιγκ. Θα επιβιώσουν όμως στις νέες ομάδες τους;

Η Τσέλσι βρίσκεται σε μια πτωτική πορεία, καθώς απομακρύνθηκε από την 2η θέση που ήταν στις αρχές του Νοεμβρίου. Οι μπλε γνώρισαν ακόμα έναν αποκλεισμό από τη Γιουνάιτεντ του Σόλσκιερ στο Κύπελλο τον Φλεβάρη. Η υπομονή του κόσμου και της διοίκησης έχει εξαντληθεί. Μάλιστα, οι οργανωμένοι έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν την απόλυση του Σάρι. Η θέση του στον σύλλογο μόνο σίγουρη δεν είναι.

Ο Ουνάι Έμερι, από την πλευρά του, δεν νιώθει ασφυκτική πίεση ούτε από τη διοίκηση ούτε από τους οπαδούς. Παρ΄ όλα αυτά δεν έχει κατορθώσει να αναπτύξει έναν ισχυρό δεσμό με τον κόσμο και την εξέδρα. Επίσης, δεν έχει πείσει ότι είναι ο αντικαταστάτης και ο συνεχιστής της μυθικής κληρονομιάς του Αρσέν Βενγκέρ, του σπουδαιότερου προπονητή του συλλόγου όλων των εποχών. Μετά και από τις δυο απανωτές ήττες από Κρίσταλ Πάλας και Γουλβς έχασε κι άλλους πόντους.

Άραγε, θα ήταν καλύτερη η κατάσταση άμα οι δύο προπονητές είχαν ακολουθήσει αντίθετους δρόμους, δηλαδή μιλούσαμε για τους κανονιέρηδες του Σάρι και τους μπλε του Έμερι. What if λοιπόν, που λένε και οι Άγγλοι;

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι, που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Σάρι ενδεχομένως θα ταίριαζε περισσότερο στο πόστο του Έμερι και αντίστροφα. Ο Ιταλός έχει υποστηρίξει σχεδόν δογματικά σε όλες τις ομάδες του ένα επιθετικό στιλ παιχνιδιού, το οποίο βασίζεται στην κατοχή, στην ανάπτυξη από πίσω και στις συνεχείς εναλλαγές της μπάλας στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου.

Παρόμοιες τακτικές εδραίωσε και ο Αρσέν Βενγκέρ στην Άρσεναλ τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η Άρσεναλ του Βενγκέρ είχε πέρσι δύο παίκτες του στην κορυφαία τετράδα των πασέρ. Υπό τις οδηγίες του Έμερι, δεν υπάρχει ούτε ένας κανονιέρης στην πρώτη εικοσάδα. Ενώ, ο Σάρι έχει φέτος τέσσερις πασέρ στην κορυφαία εξάδα.

Ο 'Εμερι από την άλλη πλευρά, ενθαρρύνει τους παίκτες του να ακούν το ένστικτο τους, να λειτουργούν ελεύθερα και να πηγαίνουν στο ένας εναντίον ενός, βασιζόμενοι στην ατομική ποιότητα τους. Αυτό το αγωνιστικό στιλ ταιριάζει ενδεχομένως περισσότερο στην Τσέλσι, η οποία διαθέτει παίκτες όπως ο Αζάρ, ο Γουίλιαν και ο Πέδρο.

Ακόμη ο Σάρι ενστερνίζεται την ίδια ρομαντική φιλοσοφία που κυριαρχεί στον σύλλογο της Άρσεναλ. Βάσει αυτής, το αποτέλεσμα και η νίκη δεν θα έπρεπε να είναι οι μόνες προτεραιότητες μιας ομάδας, αλλά να παίζει και ελκυστικό και επιθετικό ποδόσφαιρο. Για αυτόν τον λόγο, οι οπαδοί της Άρσεναλ θα ήταν ενδεχομένως πιο υπομονετικοί με τον Σάρι.

Ο Έμερι, αντίθετα, είναι ρεαλιστής. Γνωρίζει ότι στο σημερινό ποδόσφαιρο διακυβεύονται εκατομμύρια και δεν ενδιαφέρεται τόσο για την ελκυστική εικόνα. Ενδιαφέρεται για τη νίκη και τους τίτλους. Αυτή η φιλοσοφία του συνάδει περισσότερο με τη φιλοσοφία των μπλε, οι οποίοι «έκανε παπάδες» με τον κυνικό Αντόνιο Κόντε και με «το πούλμαν του Μουρίνιο».

Επίσης, το επιθετικό 4-3-3 του Σάρι δεν έχει εφαρμοστεί αποτελεσματικά στην Τσέλσι, καθώς η μετατόπιση του Καντέ προς τα εμπρός επηρέασε αρνητικά την απόδοση του και ούτε ο Μπάρκλει ούτε ο Κόβασιτς έχουν ενσαρκώσει πλήρως τον ρόλο του box-to-box μέσου που ζητάει ο Σάρι.

Ο Έμερι, θα μπορούσε να σχεδιάσει μια πιο αμυντικογενή ομάδα, χωρίς να ζητήσει καινούργια πράγματα από τους υπάρχοντες παίκτες εκμεταλλευόμενος τα πλεονεκτήματα τους. Ενώ ο Άαρον Ράμσει στην Άρσεναλ θα μπορούσε να λειτουργήσει δυνητικά ως τέλειος αντί-Χάμσικ, που ήταν παίκτης-κλειδί στην Νάπολι του Σάρι.