Σταν Μπόουλς: Ο Άγγλος... Γιόχαν Κρόιφ

Οι νεότεροι ασφαλώς δεν θα τον γνωρίζουν. Οι παλαιότεροι αναμφισβήτητα θα τον θυμούνται. Μάλιστα ίσως θα μπορούσαμε κάπως να τον παρομοιάσουμε με τον…Γιόχαν Κρόιφ. Ο λόγος για τον ξανθομάλλη, Σταν Μπόουλς έναν καλλιτέχνη της μπάλας. Έναν αριστεροπόδαρο που χαιρόσουν να τον βλέπεις, ανεξαρτήτως αν αντιπροσώπευε την ομάδα σου (εν προκειμένω την ΚΠΡ) ή κάποια άλλη. Ήταν από τους ποδοσφαιριστές που σε κέρδιζε. Σπουδαίος ντριμπλέρ . Με εκπληκτικές προσποιήσεις. Πανέμορφες ασίστ. Και πάνω απ όλα ένας ποδοσφαιριστής που του άρεσε να καλπάζει μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Πολλές φορές ίσως να έκανε και μία ντρίμπλα παραπάνω, αλλά κι αυτό ήταν μέσα στην ομορφιά του ποδοσφαίρου. Αγωνίσθηκε την 10ετία του 1970.

Τα χρόνια βέβαια περνούν και τώρα ο Σταν που έχει απομακρυνθεί από το χώρο του ποδοσφαίρου, όχι γιατί δεν το θέλει, αλλά απλά γιατί δεν μπορεί. Έχει Αλτσχάιμερ. Την ασθένεια της εποχής που σε κοιμίζει με τον τρόπο της και σε αναγκάζει να μην θυμάσαι. Ακόμη πολλές φορές και πως σε λένε.

Ο Σταν λοιπόν ζει με την κόρη του Άντρια η οποία τον φροντίζει σα μικρό παιδί. Όπως λέει και η γλυκύτατη αλλά άπειρη, Αντρια : «Είναι σαν να έχω δύο παιδιά στο σπίτι. Γιατί αυτό που χρειάζονται όσοι πάσχουν από αυτή την φοβερή ασθένεια είναι η φροντίδα, η προσοχή και η αγάπη. Ακριβώς όπως τα παιδιά..»

Ο Μπόουλς με τα μπλέ μάτια δείχνει ζωντανός όπως και πριν. Μερικές φορές δείχνει σαν να θέλει να πάρει την μπάλα και να τρέξει σ ένα γήπεδο. Κοντά του πολλές φορές είναι ο φίλος και πρώην συμπαίκτης του, Ντον Σάνκς.

Ο ξανθομάλλης, αριστεροπόδαρος Σταν Μπόουλς έφτανε στο γήπεδο ακόμη και μισή ώρα νωρίτερα από τους συμπαίκτες του. Ήθελε να βάζει πάντα ένα στοίχημα. Ένα απλό των 10 λιρών.

Όταν ο Σταν διακρινόταν στα γήπεδα και τον ρωτούσαν διάφοροι τι θα γίνει η απάντησή του ήταν απλή και αληθινή: «Το παιχνίδι δεν πρέπει να μελετηθεί, ή να αρχίσει κάποιος να το φαντάζεται. Το παιχνίδι είναι για να γίνει…. Να παίξουμε». Και μάλιστα μερικές φορές θέλοντας να πειράξει κάποιον συμπαίκτη του ο οποίος καθυστερούσε του έλεγε:

«παιδιά, αν δεν ξέρετε τι να κάνετε με την μπάλα, δώστε τη σε μένα. Κι εγώ θα βρω τι θα κάνω…»

Ο Σταν Μπόουλς γεννήθηκε στο Collyhurst, ένα προάστιο του Μάντσεστερ την ημέρα της παραμονής των Χριστουγέννων του 1948. Ήταν ακόμη παιδί όταν υπέγραψε στην Μάντσεστερ Σίτι. Όμως όλοι διέβλεπαν πως διαθέτει ένα σπουδαίο ταλέντο , αλλά παράλληλα κι έναν εξίσου αδιάκριτο άνθρωπο. Η σχέση του με τον τότε προπονητή της Σίτι, Μάλκολμ Άλισον – είχε βοηθό τον Τζο Μέρσερ – κάθε άλλο παρά ...ειδυλλιακή ήταν.

Στα 3 χρόνια που έμεινε στο «Μέιν Ρόουντ» (έτσι λεγόταν το γήπεδο της Σίτυ) έπαιξε σε 17 παιχνίδια σημειώνοντας μόλις 2 τέρματα. Οπότε το 1970 μετακινήθηκε στην Μπάρι και την επόμενη σαιζόν στην Κρού Αλεξάντρα. Το 1971 τον πήρε η Καρλάιλ όπου αυτή τη φορά πήρε μέρος σε 33 παιχνίδια (12 γκολ). Η αξία του άρχισε να φαίνεται! Το 1972 τον εντάσσει στο δυναμικό της η ΚΠΡ καταβάλλοντας 110.000 λίρες και εκεί πραγματοποιεί το μεγάλο ξεπέταγμα. Μάλιστα παίρνει και τη φανέλα με το νο 10 που φορούσε έως τότε ο Ρόντνει Μαρς (άλλος θαυμάσιος ποδοσφαιριστής) . Παίζει για 7 χρόνια (72- 79, συμμετέχοντας σε 315 παιχνίδια- 97 γκολ). Όλοι δηλώνουν εκστασιασμένοι με τις εμφανίσεις του. Ο κόσμος παραληρεί στις εξέδρες.

Δεν είναι μόνο οι φίλαθλοι της αγαπημένης του Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, αλλά και όλοι εκείνοι που αγαπούν το ποδόσφαιρο. Αποθεώνουν συνέχεια τον ξανθομάλλη ο οποίος δείχνει να είναι εραστής της μπάλας. Οι εκπληκτικές του προσποιήσεις. Η …ασεβής ντρίμπλα του, που αφήνει άγαλμα τον κάθε αντίπαλο.

Βεβαίως ο Μπόουλς δεν ήταν μόνος του στην ΚΠΡ. Είχε κι άλλους σπουδαίους ποδοσφαιριστές , όπως ο στόπερ, Φράνκ Μακ Λίντοκ, ο χαφ Τέρι Βέναμπλς ο μέσος, Τζέρι Φράνσις , οι ακραίοι επιθετικοί Ντέβι Τόμας και ο πανήψυλος, ντον Γκίβενς, ενώ στην εστία υπήρχε ο θαυμάσιος, Φιλ Παρκς. Όλοι μαζί είχαν δημιουργήσει μία σπουδαία ομάδα η οποία προκαλούσε αμηχανία στον εκάστοτε αντίπαλο και ήταν φυσική συνέπεια να κερδίσει την άνοδό της στη μεγάλη κατηγορία.

Η επιστροφή της είναι πολύ καλή καθώς καταλαμβάνει την 8η θέση μόλις 3 βαθμούς από την τελευταία που κέρδισε έξοδο στην Ευρώπη. Ο Μπόουλς παράλληλα αναδεικνύεται τρίτος καλύτερος σκόρερ της σαιζόν πίσω από τον Μάικ Σάνον (Σαουθάμπτον) και τον Φράνκ Γουόρθινγκοτν (Λέστερ). Η ομάδα συνεχώς ανεβαίνει. Με νέο προπονητή το Ντέιβ Σέξτον σύντομα η ΚΠΡ γίνεται μία από τις πλέον σύγχρονες ομάδες του αγγλικού ποδοσφαίρου .

Η ΚΠΡ δεν έχει κερδίσει ποτέ πρωτάθλημα στην σχεδόν 100χρονη ιστορία της ( ιδρύθηκε το 1882) αλλά την σαιζόν 1975-1976 βρίσκεται πάρα πολύ κοντά. Μάλιστα για διάστημα 10ημερών θα είναι…πρωταθλήτρια. Είχε να υποδεχθεί στο «Λόφτους Ρόουντ» την Λίβερπουλ η οποία είχε προπονητή τον σπουδαίο, Μπόμπ Πέισλι. Ο Μπόουλς με τον Φράνσις κυριαρχούν στον αγωνιστικό χώρο. Οι αντίπαλοί τους αναζητούν τρόπους να τους ανακόψουν. Παρά ταύτα η Λίβερπουλ επικράτησε με 2-0 , κι ενώ ο τερματοφύλακάς της, Ρέι Κλέμενς πραγματοποίησε σωρεία εκπληκτικών αποκρούσεων. Λίγο μετά η ΚΠΡ θα περάσει δεύτερη…

Το 1979 τα «ηνία» αναλαμβάνει ο Τόμι Ντόχερτι που δεν τα πάει καλά με τον Σταν και ο τελευταίος αποφασίζει να φύγει. Έκτοτε η πορεία του αρχίζει και παίρνει μία κατηφορική πορεία (Νότιγχαμ, Λέιτον Οριεντ, Μπράντφορντ) δίχως να μπορέσει να κοιτάξει πλέον προς τα πάνω… Φόρεσε και 5 φορές τη φανέλα της εθνικής Αγγλίας, σημειώνοντας 1 γκολ.

Τώρα στα 70 του χρόνια κτυπημένος από τη νόσο του Αλτσχάιμερ (διαγνώστηκε τον Αύγουστο του 2015) κάθεται αναπαυτικά στο καναπέ του σπιτιού του και θυμάται ελάχιστα ή και τίποτε πολλές φορές από το παρελθόν του… Είναι ένα…μικρό παιδί.

Μάνος Σταραμόπουλος
Δημοσιογράφος – Αναλυτής διεθνούς ποδοσφαίρου και υποθέσεων
Μέλος επιτροπής ποδοσφαίρου AIPS και Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Στατιστικής IFFHS
Ανταποκριτής: France Football, A Bola, Discoveryfootball.com , Mundo Deportivo.