Μέσι: H «κανονική» εμφάνιση στη νίκη της Ίντερ Μαϊάμι και το όνειρο του Κυπέλλου CONCACAF

Είναι εύκολο να ασχοληθεί κανείς με τα γεγονότα της μετακίνησης του Λιονέλ Μέσι στην Ίντερ Μαϊάμι. Στο ποσό των χρημάτων που εμπλέκεται, ή στην πιθανή επίδραση που μπορεί να έχει η παρουσία του στο προφίλ της Major League Soccer, ενός πρωταθλήματος που εξακολουθεί να παλεύει για τη σημασία του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι εύκολο να μιλάμε για χρήματα από χορηγίες, για κλικ ή για προβολές σελίδων.

Τα ξημερώματα του Σαββάτου, όμως, στις στιγμές που προηγήθηκαν του προημιτελικού αγώνα της Ίντερ Μαϊάμι για τα προημιτελικά του Leagues Cup με τη Σάρλοτ, υπήρξε μια στιγμή που έμοιαζε λίγο πιο αγνή από όλα αυτά. Ανάμεσα σε μια θάλασσα από παιδιά χωρίς μπλούζες, πιο μεγάλα παιδιά που χτυπούσαν τύμπανα και έπιναν μπύρα, στεκόταν ένα πραγματικό παιδί, ίσως οκτώ ετών. Κρατούσε ψηλά ένα ροζ κομμάτι αφίσας που έφερε ένα απλό μήνυμα, γραμμένο με μαύρο μαρκαδόρο: «Messi, quiero darte un abrazo» («Μέσι, θέλω να σε αγκαλιάσω»). Το παιδί ήθελε να δώσει στον Μέσι μια αγκαλιά.

Ο Μέσι, φυσικά, λατρεύτηκε πριν καν φτάσει στο Μαϊάμι. Εκτός από μια σημαντική φουρνιά πιστών του Κριστιάνο Ρονάλντο, η λατρεία για τον Μέσι είναι εδώ και καιρό σχεδόν καθολική. Αυτό που έκανε το Σάββατο - έκανε άλλη μια λαμπρή εμφάνιση κατά την διάρκεια της ηχηρής νίκης του Μαϊάμι με 4-0 επί της Σάρλοτ - απλώς βάθυνε την αυξανόμενη εμμονή του Μαϊάμι με το Νο 10.

Από αυτή την άποψη, το Σάββατο θα μπορούσε να αποτελέσει την πρώτη φορά που η Ιντερ Μαϊάμι έζησε την καθημερινή, «κανονική» εμπειρία του Μέσι - χωρίς στιγμιαία εμβληματικό ελεύθερο λάκτισμα, χωρίς προθυμία της ομάδας να επιστρέψει με δύο γκολ και χωρίς να θυμώσει. Απλά ένα σταθερό, αξιόπιστο παιχνίδι, μια σημαντική νίκη, και βέβαια, γιατί όχι, ένα γκολ για να το συνοδεύσει.

Το Μαϊάμι, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην τελευταία θέση του πίνακα της κανονικής περιόδου του MLS, δεν έχει χάσει σε κανένα από τα πέντε παιχνίδια του Leagues Cup που έχει συμμετάσχει ο Μέσι, σημειώνοντας 17 γκολ σε αυτό το διάστημα, με τον Μέσι να έχει πετύχει οκτώ από αυτά. Η νίκη φέρνει το Μαϊάμι ένα βήμα πιο κοντά στον πρώτο του τίτλο, σημαντικό ή μη, από τότε που ξεκίνησε να παίζει το 2020. Θα αντιμετωπίσει την Φιλαδέλφεια Γιούνιον στον ημιτελικό τα ξημερώματα της Τετάρτης (16/8).

Η ατμόσφαιρα έμοιαζε λίγο πιο ήρεμη από ό,τι στα άλλα εντός έδρας παιχνίδια του Μέσι- ο σύλλογος δεν είχε πολύ χρόνο για να πουλήσει εισιτήρια για ένα παιχνίδι που δεν ήταν καν στο πρόγραμμά του πριν από αρκετές ημέρες. Δεν υπήρχαν συνωστισμοί από... τραγουδιστές οπαδούς στο πάρκινγκ και οι οπαδοί έφτασαν αργά, γεμίζοντας σιγά σιγά το γήπεδο κοντά στη χωρητικότητά του σε μια ζεστή καλοκαιρινή βραδιά.

Ο ίδιος ο Μέσι φάνηκε επίσης πιο ήρεμος. Ήταν ο τελευταίος που βγήκε από το λεωφορείο του Μαϊάμι και βγήκε μόνος του, αποφεύγοντας λίγο το πλήθος των φωτογράφων που τον περίμεναν. Στον αγωνιστικό χώρο, δεν επέβαλε τη θέλησή του τόσο συνειδητά όσο έχει κάνει σε άλλους αγώνες. Το μοναδικό του γκολ ήρθε πολύ μετά την ουσιαστική λήξη του αγώνα, ένα tap-in μέσα από την μικρή περιοχή στις τελευταίες στιγμές του παιχνιδιού. Υπήρχαν λιγότερες λάμψεις και σίγουρα δεν υπήρξε κάποια μοναδική στιγμή υστερίας, όπως αυτές που δημιούργησε με δύο τέλεια ελεύθερα χτυπήματα εναντίον της Κρουζ Αζούλ και της FC Ντάλας.

Παρόλα αυτά, ήταν αναμφισβήτητα ο καλύτερος παίκτης του Μαϊάμι και σίγουρα ο πιο επιδραστικός, συμμετέχοντας στην προετοιμασία για το δεύτερο γκολ της ομάδας και στην τρέλα που οδήγησε στο εναρκτήριο γκολ, το οποίο κέρδισε από το σημείο του πέναλτι. Η απλή παρουσία του, όπως πάντα, τράβηξε τους αμυντικούς και άνοιξε χώρο για τους συμπαίκτες του.

Η Σάρλοτ, όπως και η Ορλάντο Σίτι πριν από δύο παιχνίδια, δεν απέφυγε τον Μέσι και του έδειξε ελάχιστο σεβασμό. Η πίεση φάνηκε να επηρεάζει ελάχιστα τον Αργεντινό- όταν ο 37χρονος αμυντικός της Σάρλοτ, Χάρισον Αφούλ, μάρκαρε δυνατά τον Μέσι νωρίς στο ματς, το κοινό ζητωκραύγαζε καθώς ο Αργεντινός έπεφτε στο έδαφος. Καθώς ο Αφούλ βοηθούσε τον Μέσι να σηκωθεί στα πόδια του, το φάουλ έμοιαζε λιγότερο με προσπάθεια αποστολής μηνύματος και περισσότερο με απελπισμένο χτύπημα σε έναν θρύλο.

Ο Μέσι δεν ενοχλήθηκε, ανταλλάσσοντας τελικά φανέλες με τον Αφούλ μετά τον αγώνα.

Ανάμεσα σε όλα αυτά υπάρχουν και μια σειρά από άλλες συνεχείς καλές εμφανίσεις των παικτών του Μαϊάμι από την άφιξη του Μέσι και έπειτα. Ο Φινλανδός μέσος Ρόμπερτ Τέιλορ, ένας σχετικά άγνωστος που ξαφνικά έγινε ο εκλεκτός παρτενέρ του Μέσι στην επίθεση, πέτυχε άλλο ένα γκολ. Ο πρώην θρύλος της Μπαρτσελόνα Σέρχιο Μπούσκετς είχε επίσης συμμετοχή, όπως και ο Ντεάντρε Γιέντλιν, ο οποίος έκανε εξαιρετική εμφάνιση. Ακόμη και ο Ντρέικ Κάλεντερ, ο μερικές φορές ασταθής τερματοφύλακας του Μαϊάμι, ήταν σταθερός.

«Είναι υπέροχο να μπορείς να είσαι σε μια νέα ομάδα, σε μια νέα πόλη με (τον Μέσι)», δήλωσε ο Μπούσκετς στους δημοσιογράφους μετά τον αγώνα. «Εξακολουθώ να τον βλέπω να έχει μεγάλη επιθυμία να κερδίζει, να προπονείται σκληρά. Το δείχνει κάθε μέρα στο γήπεδο, το απολαμβάνουμε όλοι και ως ομάδα, απολαμβάνουμε ο ένας τον άλλον».

Η Σάρλοτ, η οποία έχει τη χειρότερη άμυνα στο MLS, έκανε αυτό που έκανε όλη τη χρονιά: αιμορραγούσε γκολ. Το παιχνίδι είχε τελειώσει προ πολλού όταν το Μαϊάμι έφθασε στο τρίτο του γκολ, το οποίο ήρθε χάρη στον αμυντικό της Σάρλοτ, Αντίλσον Μαλάντα, στο 78ο λεπτό. Το γκολ του Μέσι ήταν απλά περισσότερο χώμα στον τάφο. Οι οπαδοί του Μαϊάμι, οι οποίοι ήταν δυνατοί σε όλο το παιχνίδι, έμειναν μετά το σφύριγμα για να παρακολουθήσουν κάτι πιο ανταγωνιστικό: ένα αυτοσχέδιο παιχνίδι μεταξύ των παιδιών του Μέσι και μερικών άλλων νεαρών. Έχει αρχίσει να γίνεται κάτι σαν παράδοση.

Φαίνεται υπερβολικό να υποθέσουμε ότι το Μαϊάμι θα πάει στη Φιλαδέλφεια και θα νικήσει την Γιούνιον, μια από τις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος τα τελευταία χρόνια, ιδίως στην έδρα της, όπου έχει δώσει όλα τα παιχνίδια της για το Leagues Cup. Το Μαϊάμι ήταν κατά διαστήματα άθλιο εκτός έδρας απέναντι στο Ντάλας και η Φιλαδέλφεια είναι από τις πιο πειθαρχημένες ομάδες του MLS, δευτεραθλήτρια του MLS Cup το 2022 και πρωταθλήτρια του Supporters' Shield το 2020. Ο αγώνας με το Μαϊάμι θα είναι από τους μεγαλύτερους στην 13χρονη ιστορία του συλλόγου και θα έρθει προετοιμασμένος.

Μπροστά από τις δύο ομάδες, όμως, κρέμεται ένα πραγματικό, απτό έπαθλο: μια θέση στο Κύπελλο CONCACAF, το πρωτάθλημα συλλόγων της Βόρειας Αμερικής, της Κεντρικής Αμερικής και της Καραϊβικής. Οι τρεις πρώτοι που τερματίζουν στο Leagues Cup - οι δύο φιναλίστ και οι νικητές του αγώνα της τρίτης θέσης - συνεχίζουν σε αυτή τη διοργάνωση. Με άλλα λόγια, η πρόκριση απέχει μόλις μια νίκη.

Ο Μέσι έχει ήδη μετατρέψει το Leagues Cup, μια εκκολαπτόμενη διοργάνωση που κατασκευάστηκε από το πουθενά από την Major League Soccer και την LigaMX του Μεξικού, σε εύπεπτο προϊόν. Η παρουσία του στο πρωτάθλημα της CONCACAF, το οποίο εδώ και καιρό αγωνίζεται να συνδεθεί ακόμη και με τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς του MLS, θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι μια ευλογία για το ποδόσφαιρο σε ολόκληρη την περιοχή.

Επιπλέον, αν το Μαϊάμι και οι συν αυτώ κατακτήσουν τον περιφερειακό τίτλο, θα γίνουν μόλις η δεύτερη ομάδα στη σύγχρονη ιστορία της διοργάνωσης που θα κερδίσει μια θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, το οποίο θα διεξαχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2025. Η φαντασία των οπαδών γράφεται σχεδόν από μόνη της: Ο Μέσι και οι παλιοί του φίλοι υποδέχονται την Μπαρτσελόνα στο Μαϊάμι για τον αγώνα τίτλου. Ο πρώτος του έρωτας εναντίον του τελευταίου του.

Φυσικά, φιγούρες όπως ο Μέσι έχουν τον τρόπο τους να κάνουν τη φαντασία σου να οργιάζει λίγο. Ο Γκάρι Έθερινγκτον, ένας νεαρός Αμερικανός που τη δεκαετία του 1970 έπαιζε δίπλα σε έναν άλλο θρύλο του Φορτ Λόντερντεϊλ, τον πρώην μεγάλο παίκτη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Τζορτζ Μπεστ, είπε κάποτε ότι η κίνηση-σήμα κατατεθέν του Μπεστ -μια απλή προσποίηση και ένα κόψιμο- ήταν τόσο αποτελεσματική και διασκεδαστική που όταν τον έβλεπες να το κάνει ήταν σαν να «βλέπεις έναν κωμικό να λέει το ίδιο αστείο ξανά και ξανά και να γελάς κάθε γαμώτο φορά».

Το ίδιο αισθάνεται και η λατρεία της πόλης στον Λιονέλ Μέσι. Κάθε άγγιγμα ακολουθείται από βρυχηθμούς, κάθε επιδέξια κίνηση φέρνει τους οπαδούς πιο κοντά στην άκρη της καρέκλας τους, ή και τελείως εκτός αυτής. Μέχρι τη στιγμή που ο Μέσι απελευθερώνει τη μπάλα -είτε την παίζει σε έναν συμπαίκτη του είτε την σπρώχνει στο πίσω μέρος των διχτυών- το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να χαμογελάσει. Δεν παλιώνει ποτέ.