Λίβερπουλ: Καλές οι μεταγραφές στα χαφ, αλλά η άμυνα;

Ενόψει της μεταγραφικής περιόδου του φετινού καλοκαιριού, ο Γιούργκεν Κλοπ ρωτήθηκε αν η Λίβερπουλ θα αποκτήσει έναν νέο αμυντικό.

«Ψάχνουμε παίκτες σε όλες τις γραμμές - εκτός από τον τερματοφύλακα. Αν υπάρχει ένας καλός παίκτης εκεί έξω, δεν θα πω όχι», δήλωσε ο Κλοπ.

Μπορεί η μεσαία γραμμή να είναι η προτεραιότητα για τον Κλοπ τις επόμενες εβδομάδες, αλλά τα λόγια του υπογράμμισαν ένα άλλο σημείο-κλειδί: αν ο κατάλληλος αμυντικός είναι διαθέσιμος, ειδικά μια νεαρή επιλογή για το ροτέισον, τότε θα ντυθεί στα «κόκκινα».

Η απόπειρα σημαντικής ανανέωσης σε δύο τμήματα της ομάδας το ίδιο καλοκαίρι δεν είναι ρεαλιστική. Ωστόσο, με τα αποσπασματικά ιστορικά τραυματισμών του Ιμπραχίμα Κονατέ, του Τζόελ Μάτιπ (ο οποίος είναι επίσης 32 ετών τον Αύγουστο και μπαίνει στην τελευταία σεζόν του συμβολαίου του) και του Τζο Γκόμεζ, παράλληλα με την εισαγωγή ενός νέου συστήματος που ταιριάζει σε κάποιους περισσότερο από άλλους, η ανανέωση της αμυντικής γραμμής δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Όπως δείχνουν τα πράγματα, η προσδοκία είναι ότι όλοι οι αμυντικοί της Λίβερπουλ θα παραμείνουν στον σύλλογο. Πρέπει να ληφθούν αποφάσεις για τις νεότερες επιλογές της ομάδας, καθώς και για τον 26χρονο αναπληρωματικό Ναθάνιελ Φίλιπς, ο οποίος έπαιξε μόλις 66 λεπτά στην Premier League την περασμένη σεζόν.

Το κύριο ερώτημα είναι πού σε όλη την αμυντική γραμμή θα πρέπει να ενισχυθούν άμεσα.

Δεν είναι τόσο εύκολο όσο η μεταγραφή οποιουδήποτε αμυντικού εμφανιστεί στην αγορά. Απαιτείται ένα συγκεκριμένο σύνολο δεξιοτήτων που ταιριάζει στο σύστημα της Λίβερπουλ και με την πρόσφατη μετάβαση στο σχηματισμό 3-box-3, κάθε αμυντική θέση έχει συγκεκριμένο και απαιτητικό ρόλο.

Πάρτε παράδειγμα τον δεξιό κεντρικό αμυντικό. Με τον Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ να παρασύρεται στη μεσαία γραμμή ως Νο 6 ή Νο 8, όποιος τοποθετηθεί εδώ απαιτείται να κάνει ουσιαστικά τη δουλειά δύο παικτών λόγω του μεγάλου χώρου που πρέπει να καλύψει σε αυτό το δεξί κανάλι. Η επιθετικότητα, η ταχύτητα και η φυσική κατάσταση είναι αδιαπραγμάτευτα χαρακτηριστικά.

Ο αριστερός κεντρικός αμυντικός μεταπηδά στη συνέχεια στο κέντρο μιας τριάδας οπισθοφυλακής, όπου ο Βίρτζιλ Φαν Ντάικ ξαναβρήκε τη φόρμα του προς το τέλος της περασμένης σεζόν. Με τη σειρά του, ο αριστερός μπακ γίνεται ο αριστερός κεντρικός αμυντικός για να παρέχει σταθερότητα και κάλυψη όταν ο Αλεξάντερ-Άρνολντ μετακινείται στη θέση Νο 6, ενώ παράλληλα του δίνεται η άδεια να βγει μπροστά για να συμμετάσχει σε επιθέσεις όταν χρειάζεται.

Ο ρόλος του Άντριου Ρόμπερτσον στην Λίβερπουλ εδώ και χρόνια ήταν το «μηχανάκι» της αριστερής πλευράς, το οποίο έτρεχε ασταμάτητα στην γραμμή αυτή για να προσφέρει δημιουργικότητα και να συμμετέχει στο πρέσινγκ της ομάδας. Η αλλαγή στη θέση του Ρόμπερτσον ήταν εμφανής στις τελευταίες εβδομάδες της περασμένης σεζόν, καθώς ανέλαβε περισσότερες αμυντικές ευθύνες, μετακινούμενος σε ρόλο αριστερού κεντρικού αμυντικού.

Αυτή η αλλαγή θέσης ταιριάζει με αυτό που έκανε ο Πεπ Γκουαρντιόλα στη Μάντσεστερ Σίτι με τους Μανουέλ Ακάντζι και Νέιθαν Άκε. Ο προπονητής της Άρσεναλ, Μίκελ Αρτέτα, έχει χρησιμοποιήσει τον Μπεν Γουάιτ με παρόμοιο τρόπο στο δεξί μπακ-χαφ. Και οι τρεις αυτοί παίκτες είναι φυσικά κεντρικοί αμυντικοί, αλλά φέρουν λιγότερο επιθετικό δυναμισμό σε σύγκριση με τον Ρόμπερτσον.

Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για τη Λίβερπουλ να υπογράψει δεξιό μπακ αυτό το καλοκαίρι, όπως δείχνουν τα πράγματα, παρά το γεγονός ότι έχασε τον Τζέιμς Μίλνερ από την Μπράιτον στο τέλος του συμβολαίου του και έστειλε τον νεαρό Κάλβιν Ράμσεϊ δανεικό για μια σεζόν στην Πρέστον της Championship. Αν παραμείνει ο Κώστας Τσιμίκας, όπως αναμένεται, μάλλον θα αποκλειστεί και η άφιξη ενός εξειδικευμένου αριστερού μπακ.

Έτσι μένει είτε ένας δεξιός κεντρικός αμυντικός που λειτουργεί στη θέση του Κονατέ είτε ένας αριστερός που μπορεί να παίξει το ρόλο του Φαν Ντάικ ή του Ρόμπερτσον. Όπως εξηγήθηκε παραπάνω, οι αρμοδιότητες και οι απαιτήσεις τους διαφέρουν σημαντικά.

Δεν αισθάνεται κανείς ότι αυτή είναι η περίοδος όπου η Λίβερπουλ πρέπει να βρει τον αντικαταστάτη του Φαν Ντάικ. Ο διεθνής Ολλανδός έχει δύο χρόνια συμβόλαιο και γίνεται 32 ετών τον επόμενο μήνα, οπότε κάποια στιγμή θα χρειαστεί να γίνει ο σχεδιασμός της διαδοχής. Αλλά εξακολουθεί να λειτουργεί σε υψηλό επίπεδο, ακόμα και αν η φόρμα του έπεσε πέρυσι, και δεν υπάρχει καμία προσδοκία ότι οι ικανότητές του θα μειωθούν δραματικά.

Αυτό που ανέδειξε όμως η κακή πορεία της Λίβερπουλ, είναι η έλλειψη εξειδικευμένου βάθους στην θέση του αριστερού στόπερ, με μόνο τον Φαν Ντάικ να υπάρχει σε αυτή τη θέση.

Κανένας από τους παλαιότερους κεντρικούς αμυντικούς της Λίβερπουλ δεν είναι αριστεροπόδαρος, κάτι που δεν αποτελεί αναγκαιότητα, αλλά ούτε και ιδανικός για τον συγκεκριμένο ρόλο, ειδικά αν ο αριστερός μπακ ενθαρρύνεται κατά καιρούς να βγαίνει μπροστά, επικαλύπτοντας και προσφέροντας σέντρες στην περιοχή.

Υπάρχουν περισσότερες επιλογές στην ομάδα για το δεξί στόπερ.

Ο νέος ρόλος δεν είναι ένας ρόλος που παίζει απαραίτητα στα δυνατά σημεία του Μάτιπ αμυντικά, δεδομένης της έλλειψης ταχύτητας του σε σύγκριση με τον Κονατέ, αν και είναι πιο ικανός όταν έχει την κατοχή της μπάλας από τον Γάλλο. Η προώθηση της μπάλας είναι ένα σημαντικό στοιχείο, καθώς οι αντίπαλοι προσπάθησαν να σταματήσουν το σέρβις στον Αλεξάντερ-Άρνολντ, ασκώντας πίεση στον δεξιό κεντρικό αμυντικό όταν ξεκινούσαν οι «κόκκινοι» τις επιθέσεις.

Η καλύτερη προσαρμογή του Γκόμεζ μπορεί να είναι το κλειδί για πολλές από αυτές τις αποφάσεις.

Το σωματικό του προφίλ σημαίνει ότι είναι εξοπλισμένος για τον ρόλο του δεξιού κεντρικού αμυντικού, αν και δεν είναι τόσο επιθετικός ή αεικίνητος όσο ο Κονατέ. Είναι άνετος στο να παίζει δεξί μπακ, άρα φέρει την επίγνωση θέσης και την τακτική κατανόηση της αντιμετώπισης επιτιθέμενων σε μεγάλες περιοχές. Η καριέρα του στη Λίβερπουλ ξεκίνησε πριν από οκτώ χρόνια ως αριστερός μπακ και όταν έχει παρτενέρ κάποιον άλλον εκτός του Φαν Ντάικ, συνήθως έχει παραταχθεί ως αριστερός κεντρικός αμυντικός, οπότε ο Γκόμεζ θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον Ολλανδό ή να λειτουργήσει στον υβριδικό ρόλο αριστερού μπακ/αριστερού κεντρικού αμυντικού.

Ωστόσο, το πρόβλημα είναι οι τραυματισμοί και η απώλεια αυτοπεποίθησης και σταθερής φόρμας. Ο καταιγιστικός ρυθμός που είχε πριν αρχίσουν να συσσωρεύονται οι προηγούμενοι έχει μειωθεί και δεν δείχνει πλέον μια σίγουρη παρουσία με συνέπεια. Η πίστη της Λίβερπουλ στον Άγγλο διεθνή παραμένει πάντως αμείωτη. Νέο πενταετές συμβόλαιο συμφωνήθηκε το περασμένο καλοκαίρι και μόλις πρόσφατα έκλεισε τα 26 του χρόνια.

Το ερώτημα είναι αν η Λίβερπουλ έχει αρκετή εμπιστοσύνη στις εφεδρικές επιλογές της που είναι ικανές να παίξουν τον ρόλο του Κονατέ ή αν χρειάζεται έναν πιο δυνατό, πιο εξειδικευμένο αμυντικό που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του.

Αυτό εξαρτάται από τη σιγουριά και την εμπιστοσύνη. Ο Κλοπ πάντα στήριζε τους παίκτες που έχει στην ομάδα, αλλά όταν ένα σύστημα αλλάζει τόσο δραματικά, μερικές φορές αυτοί που είναι ήδη στο δυναμικό του συλλόγου απλά δεν ταιριάζουν σε αυτό το στυλ.

Μπορούν να εμπιστευτούν τον Φαν Ντάικ, ο οποίος έχει σε μεγάλο βαθμό ένα εντυπωσιακό ιστορικό φυσικής κατάστασης, εκτός από εκείνη τη μία μακρά αποχή μετά από τραυματισμό στο γόνατο τον Οκτώβριο του 2020, και τον Ρόμπερτσον να παραμείνουν υγιείς σε αυτούς τους ρόλους, έχοντας παράλληλα εμπιστοσύνη ότι ο Γκόμεζ και ο Τσιμίκας μπορούν να τους αντικαταστήσουν επάξια εάν και εφόσον χρειαστεί;

Κανείς από τους δύο δεν προσέφερε ιδιαίτερη ενθάρρυνση με τις εμφανίσεις τους απέναντι στη Σαουθάμπτον στο φινάλε της σεζόν τον περασμένο μήνα και το ίδιο ισχύει και για τον Μάτιπ σε αυτόν τον ρόλο του δεξιού κεντρικού αμυντικού: Η Λίβερπουλ δέχθηκε τέσσερα γκολ από την ομάδα που στην τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα.

Έχει πολύ νόημα να προσθέσουν οι «κόκκινοι» μια νεαρή, ευέλικτη επιλογή για την αριστερή πλευρά, η οποία μπορεί να παίξει τόσο ως αριστερός κεντρικός αμυντικός όσο και ως αριστερό μπακ και μπορεί τελικά να γίνει ο αντικαταστάτης του Φαν Ντάικ όταν έρθει η ώρα.

Αυτός είναι ο τομέας που στερείται περισσότερο βάθος. Υπάρχουν περισσότερες επιλογές αν ο Κονατέ δεν είναι διαθέσιμος, αλλά θα μπορούσαν να αναβαθμιστούν από τον Μάτιπ - ή μήπως αυτό είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να μείνει στο ράφι και να αντιμετωπιστεί του χρόνου τέτοια εποχή, όταν λήξει το συμβόλαιο του πρώην διεθνή Καμερουνέζου;

Το άλλο πρόβλημα, όταν ψωνίζεις για την ποιότητα που απαιτεί η Λίβερπουλ, είναι η τιμή.

Ο αμυντικός που θα υπογράψει, πέρα από τους τραυματισμούς, δεν θα έρθει ως παίκτης πρώτης επιλογής, αν και τα παιχνίδια του Europa League και του εγχώριου κυπέλλου θα του δώσουν χρόνο για να προσαρμοστεί και να εξελιχθεί μέσα στο σύστημα, ενώ θα επιτρέψουν στον βασικό να ξεκουραστεί και να αναρρώσει μεταξύ των αγώνων της Premier League.

Δεν υπάρχει σωστή ή λανθασμένη απάντηση και όποια από τις επιλογές και αν καταλήξει να έρθει στο Άνφιλντ, το πιθανότερο είναι ότι κάποια στιγμή την επόμενη σεζόν η Λίβερπουλ θα μείνει να σκέφτεται ότι θα έπρεπε να είχε επιλέξει τον άλλο τύπο - αν, βέβαια, δεν αγοράσει κανέναν απολύτως.

Όλοι αγαπάμε τις μεταγραφές, όμως, και κατά βάθος οι οπαδοί της Λίβερπουλ πιθανότατα όλοι σκέφτονται το ίδιο πράγμα: μπορείς να κάνεις και τα δύο;