«...Το ν’ απατάς τον εραστή, που το’ χεις δει γραμμένο», ε... Κιλιάν Εμπαπέ;

Yπήρχε ένα λαϊκό άσμα διάσημο, που έλεγε στο ρεφρέν του, «To ν’ απατάς τον άντρα σου είναι συνηθισμένο, το ν’ απατάς τον εραστή που το ‘χεις δει γραμμένο;», κατηγορώντας μια σύζυγο για την άστατη ερωτική της ζωή.

Κατά πάσα... βεβαιότητα το τραγούδι το αγνοούν στην Μαδρίτη, αλλά ο τρόπος που αντιδρούν φίλαθλοι, παράγοντες έως και ...παίκτες της Ρεάλ, στην... απιστία του Κιλιάν Εμπαπέ, που τους άφησε «στα κρύα του λουτρού» – κι όταν όλοι πίστευαν ότι είχε όχι απλά συμφωνήσει με τους «μερένγκες» για να ενταχθεί στις τάξεις τους το τρέχον καλοκαίρι αλλά είχε υπογράψει – θυμίζει το ρητορικό ερώτημα του εξαπατημένου εραστή, του προαναφερθέντος άσματος!

Κοινώς στη Ρεάλ Μαδρίτης κατηγορούν τον Γάλλο στράικερ ότι αθέτησε τις υποσχέσεις τους σε εκείνους επιστρέφοντας στην «αγκαλιά» της Παρί Σεν Ζερμέν.

Η πανηγυρική παρουσιάση του με την φανέλα που γράφει το όνομα του και το 2025 (όταν λήγει το νέο συμβόλαιο του...) ενώπιον του, εκστασιασμένου, κοινού της πρωταθλήτριας Γαλλίας ήταν ένα ισχυρό σοκ για τον οργανισμό των Καστιγιάνων, που από πέρσι το καλοκαίρι μέσω του, πανίσχυρου, επικοινωνιακού τους μηχανισμού, διακινούσε ότι είχε επιτευχθεί συμφωνία με τον 23χρονο επιθετικό.

Παρότι είχε μπει στον τελευταίο χρόνο συμβολαίου του και η διαπραγματευτική θέση της Παρί είχε δυσχερανθεί της πρόσφεραν έως και 200 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσουν από πέρσι το καλοκαίρι.

Οι Παριζιάνοι, πιστοί στο οικονομικό τους δόγμα, ότι δεν είναι «κλαμπ πώλησης» κι έχοντας αμέτρητα αποθεματικά (του Κατάρ...) αρνήθηκαν μέχρι τέλους, όπως και τον περασμένο Γενάρη, να κάτσουν στο τραπέζι να μιλήσουν με τους Μαδριλένους.

Όλοι προέβλεπαν ότι είχαν κάνει οικονομικό και στρατηγικό «έγκλημα», θεωρώντας ότι δεν υπήρχε τρόπος γεφύρωσης του χάσματος μεταξύ του παίκτη και της ομάδας.

Όταν μάλιστα η Παρί αποκλείστηκε από τη Ρεάλ Μαδρίτης -με τον Εμπαπέ να χειροκροτείται από το κοινό των Ισπανών ως εν δυνάμει παίκτης της ομάδας στα δύο ματς - όλοι θεώρησαν δεδομένο ότι η διαφορά πρεστίζ των δύο ομάδων κι η φιλοδοξία του να πάρει μια «Χρυσή Μπάλα» θα τον έστελνε στην πρωτεύουσα της χώρας της Ιβηρικής.

Όλοι υπολόγιζαν δίχως τον...ξενοδόχο.

Που εν προκειμένω είναι ο Σείχης Tαμίμ μπιν Χαμάντ Αλ Θανί. Ο Εμίρης του Κατάρ και συνεπώς ιδιοκτήτης της Παρί Σεν Ζερμέν.

Λέγεται ότι:

- του έδωσε λευκή επιταγή,

- του έταξε την αποχώρηση του Λεονάρντο,

- θα είναι το αναμφισβήτητο Νο1 της ομάδας (πάνω από Μέσι και Νέιμαρ) και θα έχει λόγο στον αγωνιστικό σχεδιασμό της,

- θα έρθει ο (ειδικός στην... κατάκτηση Champions League) Ζινεντίν Ζιντάν,

- χρησιμοποιήσε στην προσπάθεια πίεσης του παίκτη, έως και τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν

Όπως και να 'χει, ο Καταριανός και τα πετροδολάρια καταρράκωσαν τον μύθο του αήττητου μεταγραφικού Φλορεντίνο Πέρεθ κι ότι όποιον θέλει τον παίρνει η Ρεάλ Μαδρίτης.

Ήταν ένα σκληρό πάθημα για τον πρόεδρο των «μπλάνκος» που ετοίμαζε δύο χρόνια αυτή την μεταγραφή.

Άδικα, όπως αποδείχθηκε.

Αφού δεν έμαθε από τα παθήματα της Μπαρτσελόνα με την Παρί.

Οι Παριζιάνοι όχι μόνο δεν έδωσαν κανέναν από τους παίκτες που κατα καιρούς ήθελαν οι Καταλανοί, όταν τα οικονομικά τους ήταν ανθηρά (Τιάγκο Σίλβα, Ραμπιό, Μαρκίνιος, Βεράτι) αλλά ξεκίνησαν το... ξήλωμα του (αγωνιστικού της) «πουλόβερ» της αποκτώντας τον Νειμάρ καταβάλλοντας τη ρήτρα του (222 εκατ. ευρώ, παγκόσμιο ρεκόρ μεταγραφής).

Στην Ισπανική πρωτεύουσα μέχρι κάποια στιγμή μέσα στην σεζόν έλεγαν ότι θα πάρουν και Εμπαπέ και Χάαλαντ, κάποια στιγμή σταμάτησε ν’ ακούγεται ο Νορβηγός (παίκτης της Μάντσεστερ Σίτι, του Αμπού Ντάμπι) και κατέληξαν με άδεια χέρια, λόγω των «νέων χρημάτων»...

Αντιδρώντας, τα έχουν με τον Εμπαπέ (καταλαβαίνοντας ότι τους χρησιμοποίησε...) και την Παρί για την οποία δεν φαίνεται να υπάρχει financial fair play.

Πέραν του ότι είναι αν όχι αστείο, σίγουρα υποκριτικό μια ομάδα που έχει συμφωνήσει με έναν παίκτη πριν από τη λήξη του συμβολαίου του να εγκαλεί κάποια άλλη, ίσως θα έπρεπε να είχε κάνει η Ρεάλ ότι με τον Φίγκο, που τον είχε βάλει ρήτρα αποζημίωσης αν αθετούσε την συμφωνία του.

Κάτι που ακούστηκε ότι είχε γίνει...

Όχι πως αποκλείεται οι Καταριανοί να την πλήρωναν κι αυτή, για ν’ αποδείξουν όχι μόνο την οικονομική τους ισχύ, έναντι των Μαδριλένων (αλλά και των υπολοίπων...), αλλά ότι ζούμε στην ποδοσφαιρική εποχή που δεν χωρά ούτε ρομαντισμός, ούτε όνειρα...

Γιατί όπως λένε, κυνικά, «Money talks»...