O Aμπράμοβιτς «ψήφισε»... λίρα αντί για ρούβλι!
Η απόφαση του Ρομάν Αμπράμοβιτς να βάλει ...πωλητήριο στην Τσέλσι και ν’ ανακοινώσει ότι το αντίτιμο θα πάει μέσω ιδρύματος στον δοκιμαζόμενο Ουκρανικό λαό δείχνουν πρόθεση εξευμενισμού της, ομόθυμα, αντιρωσικής Αγγλικής κοινής γνώμης, αλλά κι ότι «το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα»!
Ποιος να το φανταζόταν ότι μεταξύ των παράπλευρων απωλειών (όπως συνηθίζουν να αποκαλούν θάνατους αμάχων και ξεριζωμό προσφύγων στρατιωτικές και πολιτικές ηγεσίες εν μέσω πολεμικών συγκρούσεων) της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία θα ήταν και η ...πρωταθλήτρια Ευρώπης;
Πολύ περισσότερο που δεν είναι καν Ρωσική ή, έστω, Λευκορωσική ομάδα...
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Κι όμως το ολοένα διογκούμενο αντιρωσικό μένος που, πλέον, σαρώνει απ’ άκρου εις άκρον τον Δυτικό κόσμο (θυμίζοντας ημέρες Μακαρθισμού, τις πιο σκοτεινές του «Ψυχρού Πολέμου» στη δεκαετία του ‘50, με τους διωγμούς, στην Αμερική, ενάντια σε όσους δεν αποκήρυσσαν τον κομμουνισμό...) πήρε ...αμπάριζα και την Τσέλσι προκαλώντας διοικητικές εξελίξεις τεκτονικού τύπου!
Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς, αναμορφωτής της ομάδας, κατηγορείται ως προνομιακός συνομιλητής του Βλαντιμίρ Πούτιν (και του προκατόχου του Μπόρις Γέλτσιν) και μέλος της συντεχνίας των ολιγαρχών, που γιγαντώθηκαν, κατά τη διάρκεια της 22χρονης κυριαρχίας του, στα πολιτικά πράγματα της μεγαλύτερης σε έκταση χώρας της υφηλίου.
Κι ενώ όλα αυτά ήταν γνωστά, δεν ενοχλούσαν, ούτε την επιτροπή της Premier League, που του επέτρεψε να πάρει την ομάδα το 2003 (αντί 140 εκ. λιρών).
Ούτε πολύ περισσότερο τους φίλους των «μπλε», που είδαν το στάτους της ομάδας τους να αλλάζει αποτελώντας, πλέον, αδιαμφισβήτητο μέλος της ποδοσφαιρικής ελίτ του πλανήτη.
Με «καύσιμο» τα χρήματα που ξόδεψε (πάνω από 2 δισ. ευρώ υπολογίζονται), του έχοντα Ισραηλινές και Πορτογαλικές καταβολές πρώην διοικητή της αυτόνομης περιοχής της Τσουκότκα (Σιβηρία) κατακτήθηκε το πρώτο πρωτάθλημα μετά από μισό αιώνα (2005, με τον Μουρίνιο στον πάγκο) και συνολικά πέντε, ισάριθμα κύπελλα, άλλα τρία Λιγκ Καπ, δύο Europa League, 1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
Αλλά κυρίως δύο Champions League σε διάστημα εννιά ετών.
Τα μοναδικά ομάδας του Λονδίνου...
Κι αίφνης η Ρωσική εισβολή αλλάζει τα πάντα αναφορικά με την αντιμετώπισή του.
Στην προσπάθεια πίεσης προς τον Πούτιν από πλευράς της Δύσης τα οικονομικά μέτρα κατά των ολιγαρχών είναι στην ημερήσια διάταξη.
Κι εκεί ο Ρομάν Αρκάντιεβιτς Αμπράμοβιτς (δεύτερος πιο πλούσιος άνθρωπος του Ισραήλ και ενδέκατος στην Ρωσία κατά το περιοδικό «Forbes») αποφασίζει να ισορροπήσει με τρόπο που θα ζήλευαν και χορεύτριες των Μπολσόι (επίσης... επικηρυγμένα στο «μοντέρνο κυνήγι μαγισσών» της Δύσης, όπως κάθετι Ρώσικο, πλέον...) πάνω στις πουέντ τους, πριν κάνουν το άλμα!
Όχι μόνο αναλαμβάνει μεσολαβητική δράση μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών. με τις ...ευλογίες του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι, που το αναγνώρισε δημόσια, αλλά ανακοινώνει ότι βάζει πωλητήριο στην ομάδα κι ότι τα χρήματα θα κατευθυνθούν μέσω φιλανθρωπικού ιδρύματος στα θύματα του πολέμου της Ουκρανίας!
Παίρνοντας τοις ...μετρητοίς τα λεγόμενα Αμπράμοβιτς (κι ανεξαρτήτως αν είναι πολλά τα 4 δισ. λίρες που λέγεται ότι ζητά για την κάτοχο του Champions League) είναι σαφές ότι παίρνει πλέον ξεκάθαρες αποστάσεις από τον πρώην φίλο, συνεργάτη, μέντορα του που κατοικοεδρεύει στο Κρεμλίνο και θέλει να εξευμενίσει τις Αγγλικές αρχές και την κοινή γνώμη της χώρας.
Προφανώς προτιμά μια ήσυχη ζωή στο έστω βροχερό Λονδίνο, που θα του δίνει τη δυνατότητα να πάει σε πιο ηλιόλουστα μέρη εφόσον έχει πρόσβαση στην αμύθητη περιουσία του (υπολογίζεται σε πάνω από 12 δισ. δολάρια) από το να επιστρέψει στην παγωμένη Μόσχα με το ρούβλι να καταρρέει και τα capital controls στην πατρίδα του.
Και μην βιαστεί κανείς να τον χαρακτηρίσει άπατρι, γιατί ως γνωστόν «το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα...»