To ΦΩΣ στον Εύξεινο Πόντο - «Είμαστε διαφορετικοί, είμαστε η Τραμπζονσπόρ!»

Από τους ιδιαίτερους για εμάς τους Έλληνες ταξιδιωτικούς προορισμούς, δεν λείπουν ποτέ τα έντονα συναισθήματα, η μνήμη, αλλά και οι «αστοχίες» της ιστορίας, από όποια πλευρά κι αν προέρχονται.

Η εμβληματική Τραπεζούντα, το τελευταίο καταφύγιο του Ποντιακού Ελληνισμού στη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή, δεν θα μπορούσε με τίποτα να αποτελέσει εξαίρεση. Ίσως να είναι και ο ίδιος ο κανόνας. Το «ΦΩΣ» και ο υπογράφων βρέθηκαν στην όμορφη πόλη με την ευρωπαϊκή φυσιογνωμία, προσκεκλημένοι του προέδρου της Τραμπζονσπόρ, Αχμέτ Αγιάογλου.

^{Ο κόουτς Αμπντουλάχ Αβτσί με τους εκπροσώπους του Τύπου που βρέθηκαν στην Τραπεζούντα}

Μαζί ο επί σειρά ετών στο παρελθόν συντάκτης της εφημερίδας και Β’ αντιπρόεδρος του ΠΣΑΤ, Μάνος Σταραμόπουλος, και 9 ακόμα εκπρόσωποι ΜΜΕ από διάφορες χώρες της Ευρώπης. Καθαρά ποδοσφαιρικός ο χαρακτήρας του ταξιδιού, καθώς ο 64χρονος παράγοντας, που δραστηριοποιείται σε ναυτιλιακές επιχειρήσεις, θέλησε να προβάλει διεθνώς τη μεγάλη προοπτική της πρωτοπόρου στην τουρκική Σούπερ Λιγκ να κατακτήσει μετά από πολλά χρόνια το 8ο πρωτάθλημα της ιστορίας της και να παίξει στα «αστέρια», στο Τσάμπιονς Λιγκ της νέας περιόδου.

^{Από αριστερά Μεμέτ Ντεμιρτσάν, Μάνος Σταραμόπουλος, ο πρόεδρος Αχμέτ Αγάογλου, Φρέντρικ Βενχάουλε (Βέλγιο), Ρέιν Μπούρινγκα (Ολλανδία), Γιόνας Βεγκ (Ουγγαρία), Ντάριαν Λέιχερ (Γερμανία) και κάτω Μάσιμο Φράνκι (Ιταλία),Τζον Πράδα (Ισπανία), Σπύρος Κερκύρας και Νούνο Ραπόσο (Πορτογαλία)}

Και η αλήθεια είναι πως ο μίστερ Αγιάογλου και ολόκληρος ο οργανισμός που λέγεται Τραμπζονσπόρ έκαναν τα πάντα για να αναχωρήσουν οι καλεσμένοι από τον Εύξεινο Πόντο με τις καλύτερες εντυπώσεις. Για εμάς υπήρχαν πολλά έξτρα κίνητρα να βρεθούμε σε ένα μέρος όπου για πολλούς Έλληνες είναι όνειρο ζωής να πατήσουν το πόδι τους. H πόλη των 800.000 ψυχών, οι κάτοικοι και η διαφορετικότητά τους, τα κρυμμένα μυστικά τους που μπορείς να ανακαλύψεις με λίγη τύχη και αρκετή παρατηρητικότητα, το εξωπραγματικό αλπικό τοπίο με το μοναστήρι της Παναγίας της Σουμελά που έχουν σε τρομερή εκτίμηση (έσοδα, πολλά έσοδα…) και βέβαια η παρουσία των «δικών» μας Τάσου Μπακασέτα και Μανώλη Σιώπη. Και για να διευκρινίσουμε τα περί διαφορετικότητας στην Τραπεζούντα, αρκεί να πούμε ότι οι κάτοικοι από μόνοι τους αρέσκονται σε αυτόν τον διαχωρισμό και μάλιστα αυτοχαρακτηρίζονται ως… Ναπολιτάνοι της Τουρκίας! Είναι το πάθος του κόσμου για την ομάδα που καλπάζει αήττητη επί 26 ματς για τον τίτλο, είναι η απουσία αντιπάλου δέους στην πόλη, είναι η εναντίωση στο κατεστημένο της Κωνσταντινούπολης και στις τρεις κορυφαίες ομάδες της χώρας…

Ένας… Μαραντόνα (τρόπος του λέγειν…) λείπει από τους «μπορντό-μαβί» -μπορντό και μπλε, τα χρώματα της «Τραμπζό»- για να ταυτιστούν πλήρως με το ιταλικό τους πρότυπο, αλλά μάλλον τους έχει εμπνεύσει με τον τρόπο του ο σούπερ σταρ Μάρεκ Χάμζικ που πέρασε από τους «παρτενοπέι» και μετά από ένα σύντομο πέρασμα από την Κίνα προτίμησε να δοκιμάσει την τύχη του στη γειτονική μας χώρα. Ο Αγιάογλου επιμένει ότι η ομάδα του δεν… μισεί κανέναν, γιατί απλά είναι ξεχωριστή! Και το γεγονός ότι ακόμα κι αν παίξει στην άλλη άκρη της Τουρκίας θα έχει τη συμπαράσταση πολλών οπαδών της λέει πολλά. Παντού στην πόλη κυριαρχεί το έμβλημα της Τραμπζονσπόρ, ενώ στο υπερσύγχρονο «Σενιόλ Γιουνές», πλάι στη θάλασσα, έχει γίνει θεσμός η αποθέωση των παικτών στο κέντρο του γηπέδου αρκετή ώρα μετά το τέλος του αγώνα, με τον κόσμο να ζητάει ρυθμικά την επιστροφή τους από τα αποδυτήρια στο χορτάρι για ένα σύντομο χορευτικό τελετουργικό!

Κι αν αφήσουμε στην άκρη το ποδόσφαιρο, πάλι διαφορετικότητα θα συναντήσουμε γύρω μας. Κατοίκους να μιλούν ποντιακά, να χορεύουν ποντιακά, να αναφέρονται με θερμά λόγια στην Ελλάδα και να μας επαναλαμβάνουν διαρκώς μόλις ξεθαρρέψουν ότι οι περισσότεροι συγγενείς τους ζουν στη χώρα μας. Ακόμα, να αναφέρονται με θλίψη σε καθετί ελληνικό υπάρχει στην Τραπεζούντα και αφέθηκε να ρημάζει -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων-, μέχρι και να… κρυφοστολίζουν χριστουγεννιάτικα δέντρα στις γειτονιές, ψηλά στους λόφους όπου είναι χτισμένη η πόλη! Επιπλέον, βλέπουν με άλλο μάτι τους συμπολίτες τους που κατάγονται από την Ανατολία και διαφέρουν θεαματικά σε γούστα, συνήθειες και μορφολογικά χαρακτηριστικά. Όχι ότι δεν συμβαίνει και με μας εδώ κάτι ανάλογο, ε; Και ελάχιστοι Αρμένιοι και κάμποσοι Κούρδοι μπορεί να πέσουν στην αντίληψή σου, αλλά σιωπηλά και διακριτικά θα σε προσπεράσουν εκείνοι πρώτοι, αν δεν το κάνεις εσύ…

Πριν από μερικά χρόνια τού είχε ξεφύγει του Ερντογάν σε μια ομιλία του και είχε ξεστομίσει ότι οι Πόντιοι δεν είναι Τούρκοι. Μετά προσπαθούσε να το μαζέψει, γιατί και ο ίδιος Πόντιος είναι, με καταγωγή από τη Ριζούντα και σταθερά πρώτος -για την ώρα- σε δημοτικότητα. Αλλά στην τελική, ποιος θα έχει αντίρρηση και θα πάει να του χτυπήσει την πόρτα στο ανάκτορο για να ζητήσει εξηγήσεις; Ουδείς! Άλλα θέματα θα έχει σύντομα και τα όργανα άρχισαν ήδη, συμπτωματικά την ημέρα της επιστροφής μας…

YΓ.: Αυτονόητη η «παρουσία» του Κεμάλ Ατατούρκ σε κάθε γωνιά. Είναι παντού. Παντού όμως! Όπως σε όλη την επικράτεια. Μόνο στο… δωμάτιο του ξενοδοχείου απουσίαζε η μορφή του «πατερούλη» της σύγχρονης Τουρκίας. Πάλι καλά... Σε αυτόν οφείλει την ύπαρξή της η Τραπεζούντα και ολόκληρος ο Πόντος με τη σημερινή μορφή τους. Δίχως αυτόν, θα είχε άλλο νόημα η κουβέντα. Γνωστά πράγματα, τι να λέμε τώρα…

«Τα σωστά χρήματα για τους κατάλληλους παίκτες»

Με αυτή τη φράση περιέγραψε ο Αχμέτ Αγιάογλου τη φιλοσοφία του για τον τρόπο που κινείται η Τραμπζονσπόρ στο μεταγραφικό παζάρι, από την ημέρα που ανέλαβε την προεδρία του συλλόγου, αρχές του 2018. Ένας άνθρωπος έξυπνος, πρώην πρωταθλητής Τουρκίας στο γκολφ, εξαιρετικά φιλικός και απίστευτα κοινωνικός. Κυκλοφορεί με χαρακτηριστική άνεση στην πόλη του, συζητάει με τον κόσμο, δεν αρνείται ποτέ και σε κανέναν αυτόγραφα ή φωτογραφίες, κάτι που ο ίδιος θεωρεί μεγάλο παράσημο και, κατά δήλωσή του, αφιερώνει το 80% της καθημερινότητάς του στην ομάδα και ιδιαίτερα στις ακαδημίες με τις καταπληκτικές εγκαταστάσεις και τα 600 συνολικά παιδιά! Πρότυπά του στον τομέα αυτόν η Ολλανδία, η Γερμανία, η Πορτογαλία και η Ισπανία. Έκανε ξεχωριστή αναφορά στους δύο Έλληνες διεθνείς με κολακευτικά σχόλια και χαμογελώντας με νόημα σε σχετική ερώτησή μας δεν απέκλεισε καθόλου το ενδεχόμενο να δούμε και τρίτο συμπατριώτη μας στην «Τραμπζ. Έδειξε να γνωρίζει πολλά πράγματα για το ελληνικό ποδόσφαιρο, την ποντιακή καταγωγή των Μελισσανίδη, Σαββίδη και τη δυναμική του Ολυμπιακού στην Ευρώπη. Να μερικές ακόμα ατάκες του:

* «Δεν πετώ στα σύννεφα. Ξέρω ότι είναι δύσκολο για εμάς το πρωτάθλημα, αλλά πιστεύω ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε, παρ’ ότι δεν διαθέτουμε το μπάτζετ των μεγάλων της Κωνσταντινούπολης».

* «Σώσαμε την ομάδα από τη χρεοκοπία και καταφέραμε όχι μόνο να εξοικονομήσουμε 30 εκατομμύρια ευρώ τα τελευταία χρόνια, αλλά και να αυξήσουμε κατά 350% τα έσοδά μας από τα εισιτήρια και την εμπορική εκμετάλλευση του σήματος».

* «Έζησα ως οπαδός τα χρόνια των τίτλων και ελπίζω ότι θα καταφέρω να το κάνω και από το τωρινό μου πόστο. Είμαι ένας μαχητής, όπως όλοι σε αυτόν εδώ τον τόπο».

* «Θέλουμε να κάνουμε τη δική μας επανάσταση και να κυριαρχήσουμε. Τίποτα δεν είναι εύκολο. Χρειάζεται υπομονή από όλους, γιατί η επιτυχία μιας χρονιάς είναι επιτυχία προσωρινή. Μη μας παρομοιάζετε με τη Λιλ ή την Αταλάντα. Εμείς είμαστε σαν τη Νάπολι! Για την ψυχή και το πάθος της πόλης μας και των οπαδών».

* «Η ομάδα καθορίζει την οικονομία της πόλης και αυτό μας δημιουργεί μεγαλύτερη υποχρέωση απέναντι στους συμπολίτες μας που μας ακολουθούν παντού».

«Η λατρεία του κόσμου δεν περιγράφεται…»

Λαϊκοί ήρωες στην πόλη ο «Μπάκα» και ο «Σιούπης», όπως χαϊδευτικά τούς αποκαλεί το φανατικό κοινό της ομάδας. Είτε παίζουν είτε όχι, η αποθέωση είναι δεδομένη! Σε όποιον κάτοικο της Τραπεζούντας πεις ότι είσαι Έλληνας, το πρώτο πράγμα που θα αναφωνήσει είναι τα ονόματα των δύο παικτών. Οι ίδιοι δεν θα μπορούσαν να μην απολαμβάνουν όλο αυτό που βιώνουν σε μια ξένη χώρα.

«Οι συνεχόμενες νίκες μάς φέρνουν όλο και πιο κοντά σε αυτό που όλοι μας πιστεύουμε. Όλη η ενέργεια της πόλης πέφτει πάνω στην ομάδα, αλλά αυτό δεν μας δημιουργεί καμία πίεση, αν και σε αυτές τις περιπτώσεις συνήθως συμβαίνει το αντίθετο. Είναι καλό και χρήσιμο για το τουρκικό πρωτάθλημα να πάρει η Τραμπζονσπόρ τον τίτλο. Αυτό με ενδιαφέρει πάνω από όλα. Ο τίτλος του πρώτου σκόρερ είναι προσωπικός στόχος και δεν μπορώ να πω ότι με αφήνει αδιάφορο, αλλά έρχεται σε δεύτερη μοίρα». Αυτά δήλωσε ο Τάσος Μπακασέτας στη Media Day που διοργανώθηκε από το γραφείο επικοινωνίας του συλλόγου ειδικά για τους προσκεκλημένους δημοσιογράφους. Ψυχή όλων αυτών, από την αρχή ως το τέλος του ταξιδιού, ο διακεκριμένος Τούρκος ρεπόρτερ Μεμέτ Ντεμιρτσάν. Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην το αναφέρουμε.

Αλλά και ο Μανώλης Σιώπης, αφού μας είπε πόσο ωραία εμπειρία για την καριέρα του αποτελεί η Τραμπζονσπόρ, δεν διαφοροποιήθηκε και πολύ από τον συμπαίκτη του.

«Υπάρχει μια μεγάλη προσμονή για την κατάκτηση του τίτλου. Το βλέπεις καθημερινά στον δρόμο, στα μαγαζιά, οπουδήποτε βρεθείς και σταθείς. Είναι υπέροχο να σε αγαπάει ο κόσμος, αισθάνεσαι την ανάγκη να τον ευχαριστήσεις και να του προσφέρεις τη χαρά που ονειρεύεται. Είναι αλήθεια ότι μετράμε ανάποδα. Να το πάρουμε και να πάμε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτό μόνο για τώρα. Μετά βλέπουμε. Δεν περνάει από το μυαλό μου η μεταγραφή, γιατί δεν έχω ολοκληρώσει αυτό που παρουσιάζεται μπροστά μου ως μεγάλη ευκαιρία, αλλά ίσως έρθει αυτή η στιγμή. Είμαι μόνο 27 χρονών…».

«Είναι καλοί παίκτες, υπέροχοι χαρακτήρες και τους αγαπώ πολύ»

Ο 58χρονος Αμπντουλάχ Αβτσί ανέλαβε τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας το 2020 προερχόμενος από τα τμήματα υποδομών στα οποία ήταν γενικός κουμανταδόρος. Δεν έπαιξε ποτέ ποδόσφαιρο με τη φανέλα της Τραμπζονσπόρ, ενώ δούλεψε κυρίως σε ομάδες της Κωνσταντινούπολης, από όπου κατάγεται, αλλά και στην Εθνική Τουρκίας. Συνεργάζεται με τις ακαδημίες της Ντόρτμουντ, της Στουτγκάρδης και της Λεβερκούζεν, πόλεις στις οποίες υπάρχει μεγάλη τουρκική κοινότητα και 6 συνολικά σκάουτερ για την εξεύρεση ταλέντων.

Ο Αβτσί είχε μόνο καλά λόγια για τα δύο ελληνόπουλα. Τους χαρακτήρισε άψογους επαγγελματίες και τους προέτρεψε να συνεχίσουν να ανταποδίδουν την αγάπη του κόσμου με την απόδοσή τους στον αγωνιστικό χώρο. Όσο για τις πιθανότητες να κατακτήσει η ομάδα του το πρωτάθλημα, έκανε μια κίνηση με νόημα, δείχνοντάς μας τα 7 κάδρα με τις ομάδες της Τραμπζονσπόρ που κατέκτησαν τον τίτλο στο παρελθόν και το μοναδικό κενό, το οποίο περιμένει να το συμπληρώσει τον προσεχή Μάιο!

«Τα δείχνω στους παίκτες μου σε κάθε μας συνάντηση. Θέλω να τους πείσω, όχι να τους πιέσω, ότι έρχεται η σειρά τους να γράψουν ιστορία…».

Έκλεισε την ενδιαφέρουσα συζήτηση με ειδική αναφορά στην Αθήνα και την Ελλάδα, χωρίς ίχνος διπλωματίας ή υπερβολής:

«Τις λατρεύω, είναι υπέροχες και θέλω σύντομα να ξαναβρεθώ εκεί, όχι απαραίτητα για ποδόσφαιρο. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα στη ζωή, ξέρετε…».