Ολυμπιακός: Άξιζε η αναμονή...

Το «χατίρι» που ζητούσαν οι φίλοι του Ολυμπιακού, από τον Θεό, 25 χρόνια τώρα («μαζί με μας να δούνε κι οι νεκροί μας τον Θρύλο μας στον τελικό»), απ’ όταν σκάρωσαν εκείνο το ευφάνταστο, όσο και διαχρονικό, σύνθημα στις… κατεψυγμένες κερκίδες του «Ντελέ Άλπι», εν αναμονή του επαναληπτικού των προημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Γιουβέντους, τους έγινε!

Πέρασε ένα τέταρτο του αιώνα, είδαν τις ελπίδες τους να «ναυαγούν» με τους πλέον απίθανους τρόπους, αλλά, τελικά, άξιζε η αναμονή!

Στις 29 Μαΐου, τα 21 αδικοχαμένα παιδιά της Θύρας 7 και χιλιάδες άλλοι φίλοι των «ερυθρολεύκων» (από προηγούμενες ή επόμενες γενιές), που δεν βίωσαν την συγγραφή της ενδοξότερης (μέχρι την επόμενη, εκείνο το βράδυ, ευελπιστούν, όλοι οι απαλλαγμένοι από τοξικότητα Έλληνες φίλαθλοι) ευρωπαϊκής «σελίδας» στα κιτάπια των Πειραιωτών θα είναι στους… εφτά ουρανούς, αφού η ομάδα του Μεντιλίμπαρ ήταν… Αγγλίδα στο ραντεβού της με την ιστορία!

Δεν άφησε την ευκαιρία (που η ίδια δημιούργησε) να πάει χαμένη και κεφαλαιοποιώντας το επικό 4-2 στο «Βίλα Παρκ» έστειλε τους (4^ους της Πρέμιερ Λιγκ) «χωριάτες» πίσω στο Νησί ολοκληρώνοντας τον αποκλεισμό όπως αρμόζει σε φιναλίστ ευρωπαϊκού τελικού: Με νέα νίκη.

Και «υπογραφή» του («δήμιου» της ομάδας του Μπέρμιγχαμ) Ελ Κααμπί. Πέντε από τα έξι γκολ δικά του, φτάνοντας τα 10 (περισσότερα δεν έχει βάλει κανείς ελληνικής ομάδας σε ευρωπαϊκή σεζόν) και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης!

Έτσι ολοκληρώθηκε ένα ιδανικό, όσο και… ηδονικό, διήμερο για τους φίλους των Πειραιωτών, που θα μπουν στα έξοδα, αυτόν τον μήνα, εξαιτίας του φάιναλ φορ του Βερολίνου και του τελικού του Κόνφερενς Λιγκ! Ήδη αναζητούνται τράπεζες να χορηγούν …εισιτηριοδάνεια, αλλά και… πολιτικά μέσα, για να εξασφαλιστούν «μαγικά χαρτάκια»!

Τουλάχιστον στη δεύτερη περίπτωση γλίτωσαν την μετακίνηση (οι εν Ελλάδι, οπαδοί…), αφού ο τελικός –παρθενικός στην «ερυθρόλευκη» ιστορία και μόλις δεύτερος στα χρονικά του εγχώριου φούτμπολ (με τον προηγούμενο να χρονολογείται 53 χρόνια πριν)- διεξάγεται επί Ελληνικού εδάφους: στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας!

To oποίο, άπαξ, θα δει τα κιτρινόμαυρα καθίσματα του να καταλαμβάνονται από τις «ερυθρόλευκες» ορδές, που θα σπεύσουν να δουν το μεγαλύτερο, κατά τεκμήριο, ματς στα χρονικά του συλλόγου.

Γιατί ναι μεν οι Πειραιώτες έχουν ήδη την ομάδα του χάντμπολ στον τελικό του Γιουροπίαν Καπ (επίσης για παρθενική φορά στο άθλημα), υπάρχει πιθανότητα έχουν πανηγυρίσουν την 4^η Eυρωλίγκα τους, μετά το προχθεσινό έπος, στην Βαρκελώνη, της ομάδας του Μπαρτζώκα (παρεμπιπτόντως σύμπασα στο «Γ. Kαραϊσκάκης» για ν’ αποδείξει, έμπρακτα ότι ο Ολυμπιακός είναι ένας ενιαίος κι αδιαίρετος…), ενώ η ομάδα Nέων πήρε την πρώτη διασυλλογική ευρωπαϊκή κούπα σε επίπεδο Κ19, αλλά εδώ μιλάμε για «άλλα κόλπα»!

Εδώ μιλάμε, πια, για την «ναυαρχίδα» του συλλόγου.

Εκείνη, διαχρονικά, δημιούργησε και γαλούχησε γενεές φιλάθλων του συλλόγου με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο για έμβλημα, που σε 10 μήνες θα γιορτάσει τον πρώτο αιώνα ζωής του!

Καλύτερη συγκυρία δεν θα μπορούσε να υπάρξει από τον εορτασμό τους με ευρωπαϊκή κούπα να φιλοξενείται στις προθήκες του,

Μένουν βέβαια 90 (ή ενδεχομένως και 30 περισσότερα) αγωνιστικά λεπτά για να υλοποιηθεί το σύνθημα που, εν είδη προσευχής, από 32.000 (και βάλε…) στόματα ακουγόταν σε …λούπα καθ’ όλη τη διάρκεια του επαναληπτικού («Γι αυτό θα ζω, με ένα όνειρο τρελό, ο Θρύλος να σηκώσει το ευρωπαϊκό…»).

Η Φιορεντίνα δεν αστειεύεται, έχει ήδη ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο (το Κυπελλούχων του 1961) και θα φέρει κόσμο, αλλά μετά απ’ όσα πέρασε ο Ολυμπιακός, για να φτάσει ως εδώ, τίποτα δεν τον τρομάζει. Τον τρόπο δείχνει να τον έχει. Απομένει να βάλει τα χέρια του πάνω στην κούπα!