Με υπογραφή Βαλβέρδε
Τα μαγικά ραβδιά των προπονητών είχαμε πάψει εδώ και πολύ καιρό να τα μνημονεύουμε. Και πάνω που είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι ήταν ένας ακόμη μύθος του ποδοσφαίρου, ήρθε ο Ερνέστο Βαλβέρδε με τη δουλειά του στη Μπαρτσελόνα να επιβεβαιώσει ότι μαγικά ραβδιά υπάρχουν και στις μέρες μας.
Βλέποντας και ξαναβλέποντας τους «μπλαουγκράνα» να παίρνουν αυτό που θέλουν στον αγωνιστικό χώρο, χωρίς μάλιστα να φτάνουν σε ψηλά επίπεδα απόδοσης, όπως έκαναν προχτές στο «Στάμφορντ Μπριτζ» με αντίπαλο την εξαιρετική Τσέλσι, σκέφτομαι ότι τα τελευταία χρόνια κανείς προπονητής δεν έχει επηρεάσει τόσο βαθιά το παιχνίδι της ομάδας του, όσο ο Βάσκος πρώην τεχνικός του Ολυμπιακού εκείνο της Μπάρτσα.
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
Με τον χειμώνα να φεύγει και τα δύο-τρίτα της σεζόν να έχουν διανυθεί, η Μπαρτσελόνα παραμένει αήττητη στο πρωτάθλημα Ισπανίας και στο Τσάμπιονς Λιγκ, μετρώντας 23 νίκες και 8 ισοπαλίες σε 31 αγώνες. Όλα αυτά σε μια περίοδο που ξεκίνησε με μια μεγάλη καταστροφή, την πεντάρα από τη Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Σούπερ Καπ και σημαδεύτηκε από την απώλεια του δεύτερου καλύτερου παίκτη της, του Νεϊμάρ ο οποίος μεταγράφηκε στην Παρί Σεν Ζερμέν.
Υπό αυτές τις συνθήκες, με τους παίκτες να δυσπιστούν και με τον κόσμο να γυρίζει την πλάτη στην ομάδα, ουδείς έδινε στον Βαλβέρδε χρόνο ζωής στο «Καμπ Νου». Εκείνος βάλθηκε να τους διαψεύσει και τα κατάφερε. Πώς; Εισχωρώντας βαθιά στο γενετικό υλικό κι αλλάζοντας τους κώδικες, σε τέτοιο βαθμό που η ομάδα μέσα σε δυο μήνες μεταμορφώθηκε κι έγινε αγνώριστη.
Είναι αλήθεια ότι δεν γοητεύει πια- τουλάχιστον όχι όσο παλιά- μερικές φορές, μάλιστα, το ποδόσφαιρό της κυμαίνεται από ρουτινιάρικο έως βαρετό, αλλά είναι μια ομάδα από ατσάλι, που δεν λυγίζει στα χτυπήματα των αντιπάλων της και μπορεί να αστράφτει κιόλας, όταν ο Μέσι και η παρέα του βρεθούν στην καλή τους μέρα.
Ο Μέσι εξακολουθεί να είναι το βαρόμετρο της ομάδας, περισσότερο ίσως από κάθε φορά στο παρελθόν, δεδομένου ότι ο ρόλος που του έχει δώσει ο Βαλβέρδε είναι ελεύθερος. Το πεδίο δράσης του έχει μεγαλώσει. Κινείται σε όλους τους χώρους της μεσαίας γραμμής και της επίθεσης, είναι πότε δημιουργός και πότε εκτελεστής.
Ωστόσο δεν είναι πια μόνος. Ο Βαλβέρδε έχει περιβάλλει τον Αργεντινό με ποδοσφαιριστές που ξέρουν να αμύνονται, είτε ψηλά, είτε οπισθοχωρημένα. Με τη φυγή του Νεϊμάρ ο Βάσκος ενίσχυσε το κέντρο του με έναν ακόμη παίκτη. Ο Μπουσκέτς δεν τρέχει πια μόνος του να μαρκάρει. Έχει βοήθεια, πότε από τον Ράκιτιτς, πότε από τον Παουλίνιο, πότε από κάποιον άλλο.
Η ομάδα έχει γίνει συμπαγής, σχεδόν σαν βράχος. Σπάνια δέχεται γκολ. Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι στο Τσάμπιονς Λιγκ ο Τερ Στέγκεν έχει μαζέψει τη μπάλα από τα δίχτυα του μονάχα δυο φορές. Μια με την Τσέλσι και μια με τον Ολυμπιακό. Και στην Λα Λίγκα η εστία του έχει παραβιαστεί, όλες κι όλες, 11 φορές σε 25 ματς (ενώ της Ρεάλ 26 φορές).
Ο λαός λέει ότι «στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό». Ωστόσο, ακόμη και αν η χρονιά δεν καταλήξει θριαμβευτικά για την Μπαρτσελόνα (δηλαδή αν δεν σηκώσει και τα τρία τρόπαια που διεκδικεί), αυτό ουδόλως θα ακυρώσει τη δουλειά που έχει κάνει ο Ερνέστο Βαλβέρδε στο κλαμπ.