Και στο τέλος... κερδίζει πάντα η Ρεάλ

«...και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί», το απόσπασμα από τη γνωστή φράση του Γκάρι Λίνεκερ, ύστερα από τον αποκλεισμό της Αγγλίας από τη Δυτική Γερμανία στα ημιτελικά του Μουντιάλ το 1990. Ότι ακριβώς συμβαίνει και στο Champions League με τη Ρεάλ Μαδρίτης τα τελευταία χρόνια. Με 15 κατακτήσεις στην ιστορία της και πέντε στην τελευταία δεκαετία, δικαιολογεί απόλυτα το προσωνύμιο που της έχει δοθεί, εκείνο της «βασίλισσας» της Ευρώπης.

Κάτι που αποδείχθηκε και στον επαναληπτικό με την Ατλέτικο στο «Μετροπολιτάνο». Εκεί όπου ναι μεν η ομάδα του Σιμεόνε έπαιξε 120 λεπτά άμυνα, όμως οι «μερέγχες» δεν κατάφεραν να απειλήσουν με κάποια κλασσική ευκαιρία σε κανονική ροή παιχνιδιού. Βέβαια ούτε η αναμέτρηση του «Μπερναμπέου» είχε τον τρελό ρυθμό και την ποικιλία των φάσεων, ωστόσο παρακολουθήσαμε 90 λεπτά όπου επιτεύχθηκαν τρία τέρματα, αφήνοντας τα πάντα ανοιχτά για τη ρεβάνς.

Ίσως το γκολ του Γκάλαχερ στα πρώτα δευτερόλεπτα του επαναληπτικού αγώνα να προκάλεσε ότι ακολούθησε. Μια άκρως αμυντική προσέγγιση από την Ατλέτι, που προφανώς βολευόταν με την ιδέα της παράτασης και των πέναλτι. Την ίδια εικόνα πάντως παρουσίαζε και η Ρεάλ όσο κυλούσε ο χρόνος. Δεν μπορούσε να βρει χώρους και τρόπους να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα, δεν διέθετε όμως και την πολυτέλεια του ρίσκου στα μετόπισθεν. Η μοναδική φορά που βρήκε λίγο χώρο, ήταν στη φάση του Εμπαπέ που κέρδισε το πέναλτι, ευκαιρία που χαράμισε λίγο αργότερα ο Βινίσιους.

Έχουμε δει ουκ ολίγες φορές τη Ρεάλ να κερδίζει παιχνίδια ή να παίρνει προκρίσεις χωρίς να έχει παίξει καλύτερα ή να μη το δικαιούται. Όμως πάντα θα βρει τον τρόπο. Όπως έκανε στο φετινό ματς με τη Ντόρτμουντ στη League Phase, που έχανε 0-2 στο ημίχρονο όμως κατάφερε να το ανατρέψει σε 5-2. Αλλά και σε αγώνες με μεγαλύτερο διακύβευμα, όπως στην περσινή ρεβάνς του «Έτιχαντ» απέναντι στη Σίτι για τα προημιτελικά της διοργάνωσης.

Η ομάδα του Κάρλο Αντσελότι μάς έχει αποδείξει πως η φανέλα του ισπανικού συλλόγου στο Champions League είναι πολύ «βαριά» και, πως για να κερδίσεις ή να αποκλείσεις τη Ρεάλ στη συγκεκριμένη διοργάνωση πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, να κάνεις το τέλειο παιχνίδι. Και καμιά φορά μπορεί ούτε κι αυτό να είναι αρκετό.