Ταπείνωση...

Ένας Ολυμπιακός απροετοίμαστος και χωρίς μυαλό (σε αντίθεση φυσικά με το υπέροχο σύνθημα των φίλων της ομάδας του Πειραιά που βρέθηκαν στο γήπεδο και ήπιαν το φαρμάκι) πήρε χθες βράδυ (27/7) αυτό που του άξιζε.

Αποκλείστηκε με ταπεινωτικό τρόπο μέσα στο… σπίτι του από τη Μακάμπι Χάιφα, που φάνταζε μπροστά στην ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς… Μάντσεστερ Σίτι. Γιατί; Έκανε κάτι το φοβερό; Όχι. Πολύ απλά άλλαζε την μπάλα, την κυκλοφορούσε, είχε πλάνο, ήξερε τι ήθελε και πάνω απ’ όλα μπήκε στον αγωνιστικό χώρο με μυαλό και έναν στόχο. Την πρόκριση στην επόμενη φάση.

Στην αντίπερα όχθη, ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς ούτε τα απλά δεν μπορεί να κάνει πλέον. Η ομάδα γυρίζει τον κόσμο της πάρα πολλά χρόνια πίσω… Ναι, είμαστε ακόμη στην αρχή της σεζόν, ωστόσο αυτός ο Ολυμπιακός μάς θυμίζει την ομάδα του Ζίκο. Ένα σύνολο χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Τίποτα δεν λειτουργεί. Τίποτα δεν βγαίνει για τους «ερυθρόλευκους», αλλά όπως είπαμε και παραπάνω ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να κάνει ούτε τα βασικά.

Ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε χωρίς μυαλό κι αυτό φάνηκε με το… καλημέρα όταν και ο Ζινκερνάγκελ έκανε ένα φάουλ αχρείαστο και από εκεί ήρθε και το 0-1. Λίγο αργότερα ήρθαν δυο τρία σφυρίγματα από τον διαιτητή (δικαίως υπάρχουν παράπονα, αλλά ως εκεί, μην τρελαθούμε κιόλας) και το μυαλό όλων πήγε περίπατο. Των παικτών, του πάγκου και φυσικά του προπονητή Πέδρο Μαρτίνς.

Ηρεμία δεν υπήρχε και έκανε… μπαμ από το πρώτο ημίχρονο πως εάν η Μακάμπι Χάιφα βγει στην επανάληψη και ανέβει λίγο πιο ψηλά και πιέσει, δηλαδή το πιστέψει, τότε θα έπαιρνε εύκολα την πρόκριση, όπως και έγινε. Μόλις οι φιλοξενούμενοι… μύρισαν αίμα, τελείωσαν τον Ολυμπιακό από το Τσάμπιονς Λιγκ με ταπεινωτικό τρόπο, μπροστά στο κοινό του. Και μιλάμε για τη Μακάμπι Χάιφα. Όχι για τη Ρεάλ Μαδρίτης…