Το απίθανo (αλλά εφιαλτικό) σενάριο και η επόμενη μέρα

Ο Ολυμπιακός έδωσε τον πρώτο επίσημο αγώνα του για τη νέα σεζόν, κατακαλόκαιρο και ελάχιστες εβδομάδες από τη λήξη της προηγούμενης. Έπαιξε κόντρα σε μια σκληροτράχηλη ομάδα, σε μια δύσκολη έδρα και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες. Προηγήθηκε με το καλημέρα και μέχρι την ολοκλήρωση του ενενηντάλεπτου απειλήθηκε ουσιαστικά μόνο μία φορά, στο 78' και το δοκάρι του θηριώδους Πιερό. Τελικά ισοφαρίστηκε στα χασομέρια με ένα εξωφρενικά τυχερό γκολ από αυτά που παίζουν οι αθλητικές εκπομπές τα Χριστούγεννα για να γελάει ο κόσμος. Τώρα, οι πρωταθλητές χρειάζονται απλώς μια νίκη στο Καραϊσκάκη για να συνεχίσουν.

Όλα αυτά ακούγονται όμορφα. Άλλωστε βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή. Έτσι δεν είναι;

Όχι ακριβώς. Γιατί ο Ολυμπιακός που είδαμε προχθές δεν έδωσε σε κανέναν την αίσθηση ενός ξεκινήματος. Απέπνεε μια στασιμότητα. Τη φυσική συνέχεια της περσινής απογοητευτικής (αν και όχι αποτυχημένης) χρονιάς. Είδαμε μια ομάδα ανίκανη να δημιουργήσει και ακόμα πιο ανίκανη να σκοράρει.

Πέρα από το τέρμα του φιλότιμου Φίλιπ Ζινκερνάγκελ, οι πρωταθλητές Ελλάδας δεν δημιούργησαν ούτε μια ευκαιρία της προκοπής. Αδυνατούσαν να κρατήσουν την μπάλα, αναγκάζονταν να δίνουν όλο και περισσότερο χώρο στους γηπεδούχους και τελικά το πλήρωσαν. Ακόμα όμως και το γεγονός πως η Μακάμπι δεν δημιούργησε πολλές κλασικές ευκαιρίες οφείλεται περισσότερο στην ανικανότητα των παιχτών του - μόνιμα ζοχαδιασμένου - Μπαράκ Μπακχάρ παρά στην καλή λειτουργία της «ερυθρόλευκης» άμυνας. Στα θετικά η καλή εμφάνιση των Τικίνιο - Μανωλά - Κανέ, οι οποίοι δικαίωσαν απόλυτα τον Πέδρο Μαρτίνς. Ωστόσο, ο Πορτογάλος θα μπορούσε να αξιοποιήσει προς το τέλος τον Ματιέ Βαλμπουενά. Η εμπειρία του Γάλλου άσου θα ήταν πολύτιμη όταν το ματς άρχισε να στραβώνει...

Και τώρα; Τώρα ο Ολυμπιακός θα περάσει. Όσο και αν στο ποδόσφαιρο έχουμε δει πράματα και θάματα, θέλω να πιστεύω πως το ενδεχόμενο ήττας- αποκλεισμού των πρωταθλητών μέσα στο Καραϊσκάκη από τη συγκεκριμένη ισραηλινή ομάδα (που καμία σχέση δεν έχει με εκείνη του 2002) φαντάζει εφιαλτικό μεν, απίθανο δε. Η επόμενη μέρα όμως είναι που προβληματίζει. Το έγραψα και πριν από τον αγώνα στο «Σαμί Οφέρ»: Αν σε προβληματίζει η Μακάμπι Χάιφα, δεν έχεις μέλλον στο Τσάμπιονς Λιγκ.