Καμιά ευαισθησία για την τσέπη του (Έλληνα) φιλάθλου;

Έχουμε ακούσει τόσα και τόσα όλο αυτό το διάστημα που έχει διακοπεί η αγωνιστική δράση για το τι προτίθενται να κάνουν οι ομάδες της εγχώριας Super League, αλλά κι εκείνες του εξωτερικού για να περάσουν, όσο πιο ανώδυνα γίνεται, την οικονομική κρίση που επιφέρει ο κορονοϊός, αλλά μόνο από το εξωτερικό μας έρχονται ειδήσεις για ομάδες οι οποίες προτίθενται ν’ ανακουφίσουν τους φιλάθλους τους στην σχεδόν βεβαία περίπτωση που τα πρωταθλήματα τους (κι οι ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις) επαναρχίσουν δίχως κόσμο ή στην (απευκταία) που δεν ξεκινήσουν καθόλου...

Η Μπορούσια Ντόρτμουντ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Άγιαξ είναι μερικές μόνο από τις ομάδες που έχουν ανακοινώσει ότι θα επιστρέψουν χρήματα στους υποστηρικτές του συναισθανόμενες ότι η αγορά εισιτηρίου διαρκείας (ή και απλών, μέσω online διαδικασιών…) από τον οβολό του εκάστοτε φιλάθλου έγινε υπό άλλες οικονομικές συνθήκες από αυτές που έχουν διαμορφωθεί.

Κι ότι αυτά τα χρήματα είναι πιθανό να αποτελούν ζωτικής σημασίας για την επιβίωση όλων αυτών των ανθρώπων, την ίδια στιγμή που, λέγεται, ότι η ανεργία μπορεί ν’ αγγίξει τα 60 εκατομμύρια άτομα στην Ευρώπη, τους προσεχείς μήνες, ως «απότοκο» της θανατηφόρου νόσου και των μέτρων εγκλεισμού που οδήγησαν σε «στάση εμπορίου» κατά το κοινώς λεγόμενο.

Κι εδώ; Τι γίνεται εδώ;

Εδώ οι ομάδες κατά το κοινώς λεγόμενο «ποιούν την νήσσαν».

Θέλουν να μιμούνται τους Ευρωπαϊκούς συλλόγους, μόνο σε ότι έχει να κάνει σε τρόπους που θ’ αβγατίσουν τα κέρδη τους.

Ν’ ανοίξουν το «πουγκί» και το θησαυροφυλάκιο τους – όχι για να ελεήσουν, προσοχή! – αλλά για να επιστρέψουν αυτά που δικαιούνται οι εκπρόσωποι του «υπέροχου κόσμου» τους, ούτε λόγος…

Το «δέντρο», το «δάσος» κι οι «πελάτες»...

Κοιτούν το «δέντρο» που είναι η «οικονομική τρύπα» η οποία χάσκει μπροστά τους μετά την αναπάντεχη, είναι η αλήθεια, εξέλιξη της πανδημίας και προσπαθούν «να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι» με μια λογική ... γερο - Λαδά!

Ωστόσο έτσι χάνουν το «δάσος», μακροπρόθεσμα, που δεν είναι άλλο από την διάρρηξη των δεσμών τους με την κοινωνία.

Χωρίς να θέλουμε να κάνουμε κουμάντο στην τσέπη κανενός, πρέπει να γίνει αντιληπτό από τους εγχώριους εκπροσώπους τους λαοφιλέστερου αθλήματος, παγκοσμίως, ότι αυτές τις στιγμές η διατήρηση της λαϊκότητας του είναι «εκ των ουκ άνευ» προκειμένου η επόμενη μέρα να ξαναβρεί τον «βασιλιά των σπορ» με το 12ο παίκτη στις «επάλξεις» (λέγε με κερκίδες) κι όχι αποστασιοποιημένο.

Και για να το πάρουμε και με όρους της αγοράς, που τόσο αρέσουν πλέον σε μερίδα των ντόπιων παραγόντων, ας δουν τους οπαδούς τους σαν πελάτες.

Που πλήρωσαν για κάποιες παροχές (παρακολούθηση αγώνων), αλλά δεν μπόρεσαν να τις απολαύσουν για λόγους που δεν ευθύνονται οι ίδιοι.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ευθύνονται κι οι σύλλογοι. αλλά τουλάχιστον ας κάνουν ένα βήμα κι ας ρίξουν τους φίλους τους στο… φιλότιμο, δίνοντας τους το δικαίωμα αποζημίωσης, εφόσον το επιθυμούν.

Ας δείξουν ότι νοιάζονται για την τσέπη όσων στην ουσία τους συντηρούν – ανιδιοτελώς - και τους επιτρέπουν τόσα χρόνια να γεμίζουν τα χρηματοκιβώτια τους ποντάροντας στην εμπορικότητα και τη δημοφιλία τους, και - στην τελική - δεν θα βγουν χαμένοι...