Δύο χρόνια με Μαρτίνς είναι... λίγα!

Συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την ανακοίνωση της συνεργασίας του Ολυμπιακού με τον Πέδρο Μαρτίνς. Από τις 9 Απριλίου του 2018 έως τις 9 Απριλίου του 2020 έγιναν πολλά για τον Ολυμπιακό και έγιναν πολλά από τον Πορτογάλο τεχνικό. Πολλά σωστά και λίγα λάθη. Ευρωπαϊκές προκρίσεις, θρίαμβοι, οι τίτλοι που χάθηκαν και εκείνοι που έρχονται μετά την περιπέτεια με τον κορονοϊό.

Στο σημερινό «ΦΩΣ» υπάρχει λεπτομερής ανάλυση αυτής της διετίας με όλες τις ευχάριστες ή τις δύσκολες στιγμές αυτής της συνεργασίας, η οποία είναι στο κατώφλι της ανανέωσης. Αυτό είναι κάτι που θα κριθεί από διάφορους παράγοντες, μόνο που είναι ξεκάθαρη η επιθυμία αμφότερων των πλευρών να συνεχίσουν μαζί για περισσότερα από αυτά τα δύο πρώτα χρόνια.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έκανε διοικητικές υπερβάσεις. Όχι για να φέρει τον Μαρτίνς στον Ολυμπιακό αλλά για να τον... κρατήσει. Για κανένα διοικητικό ηγέτη του Ολυμπιακού δεν είναι εύκολο (κάθε άλλο) να διατηρήσει έναν προπονητή που δεν μπόρεσε στην πρώτη του σεζόν να οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση τίτλων. Αυτό που δικαιούται ο σύλλογος πλέον είναι να διαπιστώσει τι μπορεί να περιμένει σε επίπεδο βελτίωσης της ομάδας από έναν προπονητή που αν μη τι άλλο ξέρει να βελτιώνει ομάδες, κάτι που έχει αποδείξει σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.

Ο Πέδρο Μαρτίνς δούλεψε σκληρά. Για να δημιουργήσει μια ομάδα πολύ ισχυρή και ανθεκτική, ικανή να ξεπερνά εμπόδια μεγαλύτερα από τις δυνάμεις της -όπως συνέβη πρόσφατα με το έπος του Λονδίνου- και έτοιμη να παρουσιάζεται περισσότερο θεαματική με το πέρασμα του χρόνου. Δικαιούται από τη δική του πλευρά να έχει την ευκαιρία να κάνει τον Ολυμπιακό ακόμη καλύτερο, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο να μπορέσει να προσθέσει στο βιογραφικό του τίτλους και διεθνείς διακρίσεις που δεν θα ήταν δυνατό να έχει στην πατρίδα του προτού ταξιδέψει για την Ελλάδα.

Το οικονομικό είναι πάντα ένας πολύ σοβαρός παράγοντας στις επαγγελματικές συνεργασίες, αλλά δεν είναι πάντα ο κυρίαρχος. Μια τρίτη χρονιά με τον Ολυμπιακό και τον Μαρτίνς μαζί θα αποτελέσει σίγουρα κέρδος για το ίδιο το ποδόσφαιρο. Για τη βελτίωση της ομάδας, για την πρόοδο του προπονητή. Και με αφορμή αυτά τα «γενέθλια», σίγουρα μπορεί να πει κανείς ότι μια απόφαση ανανέωσης της συνεργασίας των δύο πλευρών θα «αξίζει τα λεφτά της». Οι αμοιβαίες υποχωρήσεις στο συγκεκριμένο κομμάτι των διαπραγματεύσεων αξίζουν να γίνουν προς όφελος αμφότερων των πλευρών, για να συνεχιστεί κάτι που μόνον υγιές μπορεί να χαρακτηριστεί με όσα είδαμε και ζήσαμε την τελευταία διετία...