Νίκος Τσιαντάκης: Ο Ολυμπιακός, τα «πέτρινα» χρόνια και το περιστατικό με τον Κοσκωτά

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ο Νίκος Τσιαντάκης χαίρει της αγάπης του κόσμου του Ολυμπιακού. Ένας σεμνός και φιλότιμος παίκτης, χαμηλών τόνων, 6 χρόνια στην Εθνική ομάδα και 7 χρόνια στον Ολυμπιακό, μια από τις πιο διάσημες χαίτες στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Έπεσε όμως στα «πέτρινα χρόνια» του συλλόγου, με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ να έχουν τα ηνία στη διαιτησία, στην ΕΠΟ, στην ΕΠΑΕ, στην αθλητική δικαιοσύνη, και έζησε καταστάσεις απίθανες. Μου λέει και για το περιβόητο ομαδικό κούρεμα των παικτών του Ολυμπιακού στον τελικό με τον Παναθηναϊκό...

Τον πήρα με αφορμή τη συνέντευξη του ΑΜΕΑ Χάρη Ασλανίδη που στη συνέντευξή του μού είπε ότι στο σχολείο όταν είχαν έκθεση με θέμα “ποιον θαυμάζετε”, άλλοι έγραφαν για τον Μέγα Αλέξανδρο, άλλοι για τον Κολοκοτρώνη, αυτός έγραφε για τον Νίκο Τσιαντάκη και τον μάλωναν οι γονείς του. Ο Τσιαντάκης δεν ήθελε πριν να μιλήσει, αλλά όταν είδε τη συνέντευξη αυτή μού άνοιξε την καρδιά του.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 7/4/2020

Νίκο, είδες τη συνέντευξη του Χάρη Ασλανίδη;

Την είδα, το πήρα το ΦΩΣ.

Πώς σου φάνηκε;

Με συγκίνησε. Χαίρεσαι όταν βλέπεις ανθρώπους να σε εκτιμάνε, πόσο μάλλον τέτοια παλικάρια που είναι οι μεγαλύτεροι μαχητές στη ζωή. Μιλάμε εμείς για δυσκολίες που περνάμε, όμως τι να πουν εκείνοι... Αξίζουν το σεβασμό μας. Δεν το βάζουν κάτω με τόσες πολλές δυσκολίες, παλεύουν, θέλει να δημιουργεί αυτό το παλικάρι παρά την κατάστασή του, αξίζει συγχαρητήρια. Πρέπει να είναι παράδειγμα για όλους εμάς που γκρινιάζουμε και δυσκολευόμαστε. Τα θαυμάζω αυτά τα άτομα.

Όταν έπαιζες στον Ολυμπιακό, έδινες τη φανέλα σου σε τέτοια παιδιά;

Βέβαια. Έχω στη μνήμη μου ειδικά έναν κύριο σε καροτσάκι, δεν θυμάμαι το όνομά του. Δεν έλειπε ποτέ από το γήπεδο. Ο κόσμος του Ολυμπιακού γενικώς είναι συγκινητικός. Εκείνα τα χρόνια περάσαμε από πολλές δυσκολίες, ο κόσμος όμως μου έδειχνε την αγάπη του, ακόμα μέχρι σήμερα.

Νιώθεις τον εαυτό σου αδικημένο;

Οι παίκτες του Ολυμπιακού εκείνη την εποχή στερήθηκαν τους τίτλους που άξιζαν. Πήραμε δύο Κύπελλα και ένα σούπερ Καπ, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι αξίζαμε 2-3 πρωταθλήματα. Είχαμε Θεούς και Δαίμονες απέναντί μας, προβλήματα τρομερά διοικητικά, και τα ηνία τα είχαν οι αντίπαλοι. Η αξία των παικτών του Ολυμπιακού εκείνη την εποχή, αλλά και η αγάπη που είχαν στην ομάδα, άξιζε τίτλους. Όμως δεν είχαμε μια δυνατή διοίκηση σαν του κ. Κόκκαλη και σαν του κ. Μαρινάκη. Παίκτες που πονάγαμε τη φανέλα φύγαμε για άλλους λόγους- δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, όχι πάντως για αγωνιστικούς λόγους. Η δικαίωση για εμάς ήρθε από την παλιά φρουρά που ήταν να φύγει και αυτή αλλά πρόλαβε να γευτεί τίτλους, τον Καραπιάλη, τον Καραταϊδη, τον Ράντο.

Θέλω να μου πεις τους κορυφαίους συμπαίκτες που εσύ θεωρείς ότι είχες στον Ολυμπιακό. Έλληνες και ξένους.

Τους αγαπάω όλους τους συμπαίκτες μου. Είναι πολύ δύσκολο για εμένα να αφήσω κάποιους έξω. Ξέρω τι τραβάγαμε και από τι περάσαμε. Θα ήθελα να τους πω όλους.

Δεν γίνεται. Τρεις Έλληνες πες μου, τους κορυφαίους για εσένα.

Του Βασίλη Καραπιάλη του είχα μεγάλη αδυναμία. Είναι και τρομερά καλό παιδί. Τον Γιώτη Τσαλουχίδη επίσης, τι δύναμη είχε στο κεφάλι, πόσο βοήθαγε σε όλους τους τομείς. Τις σέντρες μου τις έκανε γκολ. Τον Κυριάκο Καραταϊδη δεν μπορώ να μην τον αναφέρω. Τον Αναστόπουλο και τον Μητρόπουλο, μιλάμε για κολοσσούς του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όμως υπήρξαν πολλά παιδιά που πάσχιζαν, ο Παχατουρίδης, ο Χατζίδης, ο Μαυρομάτης, πολλοί.

Πες μου τους κορυφαίους ξένους.

Ο Ντέταρι, οι Σοβιετικοί ήταν και οι τρεις παικταράδες και ζεστά παιδιά, όχι ψυχροί. Ο Προτασόφ, ο Λιτόφτσενκο, ο Σάβιτσεφ. Παικταράς μεγάλος για εμένα ήταν ο τουρμποΜπέν! Κακώς έμεινε λίγο στον Ολυμπιακό, μιλάμε για μεγάλη επαφή με το γκολ και φοβερή ταχύτητα. Για αυτό τον λέγαμε τουρμποΜπέν τον Κρίστενσεν. Ο Εστάι, φοβερή τεχνική, έπαιζε στην Εθνική Χιλής με τον Ζαμοράνο, κολλητοί. Κι αυτός κακώς έμεινε λίγο. Μιλάμε για παικταράδες που δεν πήραν πρωτάθλημα. Ο Φούνες. Τον σκέφτομαι συχνά, πάντα είναι στην καρδιά μου, ήταν ένα παιδί συνέχεια με το χαμόγελο. Ταύρος στη δύναμη και ήξερε να ντριμπλάρει κιόλας, φορ ολκής. Μεγάλο σοκ ήταν ο θάνατός του. Θέμη, ρίχναμε εξάρες, παίζαμε μεγάλη μπάλα, νικούσαμε και ντέρμπι μέσα- έξω, αλλά πάντα κάτι στεκόταν εμπόδιο και δεν παίρναμε το πρωτάθλημα. Μας έχουν κλέψει ένα πρωτάθλημα με το δακρυγόνο στη Νέα Φιλαδέλφεια που μας βούτηξαν τη νίκη με τη διακοπή στο τέλος, ενώ την είχαμε δική μας.

Ποιον προπονητή εκτιμούσες πιο πολύ;

Ο κάθε προπονητής είχε τα προσόντα του, τον δικό του τρόπο δουλειάς. Αδικήθηκαν και προπονητές. Ο Γκμοχ είχε δείξει τι αξίζει στη Λάρισα και στον Παναθηναϊκό. Έμεινε λίγο.

Αληθεύει ότι δεν τα πήγαινε καλά με τον Ντέταρι;

Εγώ κοιτούσα τη δουλειά μου, δεν έμπλεκα σε αυτά, αλλά έτσι ακουγόταν. Ο Μπλαχίν αδικήθηκε, δεν έπρεπε να φύγει με τίποτα. Αν έμενε με Κόκκαλη θα έπαιρνε το πρωτάθλημα. Του άρεσε πολύ η πειθαρχία, η προπόνηση, η ομάδα με αυτόν έπαιζε πολύ ωραία μπάλα. Αδικήθηκε ο Μπλαχίν, η ομάδα λειτουργούσε πολύ καλά. Αδικήθηκαν πολλοί. Να σου πω έναν; Ο Αλέφαντος. Όλοι οι παίκτες ξέρουμε ότι έκανε πολύ καλή προπόνηση, με ποικιλία. Είχε έρθει σε μια χρονιά χαμένη, τέλειωσε τη σεζόν, έμεινε και το καλοκαίρι, έκανε πολύ καλή προετοιμασία, αρχίσαμε τη σεζόν, με νίκες, δύο στα δύο είχε, και έφυγε επειδή χάσαμε από την Μαρσέιγ. Τότε τους έπαιρνε η μπάλα όλους γρήγορα. Είχαμε ρίξει εξάρα πάνω στην Ξάνθη, είχαμε νικήσει 3-0 την δυνατή ΑΕΚ του Μπάγεβιτς. Του στοίχισε πάντως του Αλέφαντου και ο εκρηκτικός του χαρακτήρας.

«Κουρεύτηκα τελευταίος στις 2.00 μετά τα μεσάνυχτα στο ξενοδοχείο της αποστολής πριν τον τελικό με τον Παναθηναϊκό»!

Πες μου για το κούρεμα των παικτών του Ολυμπιακού πριν τον τελικό με τον Παναθηναϊκό. Πώς σε έψησαν εσένα να κόψεις τη χαίτη σου;

Προσπαθούσα να το αποφύγω ως το τέλος. Ξέρεις τι ώρα κουρεύτηκα εγώ;

Για πες μου. Πότε και πού.

Στις 2.00 μετά τα μεσάνυχτα στο «Ουράνιο Τόξο» που ήμασταν αποστολή! Εγώ και ο Ντανιέλ κουρευτήκαμε τελευταίοι.

Ποιου ιδέα ήταν;

Νομίζω του συχωρεμένου του Μητσιμπόνα. Είχε πάρει την ιδέα από έναν τελικό ΠΑΟΚ- Άρη στο μπάσκετ που το έκαναν οι του ΠΑΟΚ και νίκησαν. Εμάς δεν μας βγήκε. Και ήταν κρίμα, είχαμε τρομερή ψυχολογία, 15 μέρες πριν τους είχαμε διαλύσει στο ΟΑΚΑ και τους είχαμε νικήσει 2-3 για το πρωτάθλημα με διαιτησία κόντρα, μπορούσαμε να βάλουμε και άλλα γκολ. Είχαμε πίστη ότι θα παίρναμε το Κύπελλο. Βάζει γκολ ο Βαζέχα στο πρώτο ημίχρονο και πάμε με 10 παίκτες στο ημίχρονο έπειτα από αποβολή του Καραταϊδη. Στο β' ημίχρονο έχοντας μείνει με 10 παίκτες δεν γυρίσαμε το ματς και έμεινε 1-0.

Αξέχαστη ατμόσφαιρα που έχει φτιάξει ο κόσμος του Ολυμπιακού όταν έπαιζες;

Ο κόσμος ήταν δίπλα στην ομάδα παρά τα προβλήματα. Θυμάμαι την ατμόσφαιρα στον διπλό τελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ που το πήραμε. Τρομερή ατμόσφαιρα με την Τενερίφη 4-3 με έναν φανταστικό Κρίστενσεν. Για εμένα ένα από τα καλύτερα σέντερ φορ που έπαιξαν ποτέ στον Ολυμπιακό. Με την Μονακό επίσης φανταστική ατμόσφαιρα.

Από την εμπειρία σου στο ποδόσφαιρο, πόσο καιρό θα χρειαστούν τώρα οι παίκτες για να επανέλθουν στους αγώνες χωρίς κίνδυνο τραυματισμού;

Η κατάσταση αυτή είναι πρωτόγνωρη. Δεν ξέρει κανείς πότε θα επανέρθουμε στην ομαλότητα και στο ποδόσφαιρο και στη ζωή μας. Αν τραβήξει η καραντίνα για τους παίκτες όλο τον Απρίλη, όπως έτσι φαίνεται, για εμένα σίγουρα θα χρειαστεί 1 μήνας προετοιμασία. Κανονική προετοιμασία, όπως το καλοκαίρι. Ό,τι προπόνηση κάνουν τώρα σπίτι τους, δεν συγκρίνεται με την προπόνηση στο γήπεδο. Και έγκειται και στον χαρακτήρα και στη συνέπεια του κάθε παίκτη πόσο σκληρά προπονείται σπίτι... Ο ένας μήνας προετοιμασία στο γήπεδο είναι σίγουρο ότι θα χρειαστεί. Είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς θα παρουσιαστούν ακόμα και αστέρια παγκόσμιας κλάσης μετά από όλο αυτό. Δεν είναι διακοπές, το καλοκαίρι οι παίκτες ξεκουράζονται και πνευματικά-ψυχικά, ενώ τώρα είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους.

Σε είχε πλησιάσει εσένα ποτέ ο Παναθηναϊκός;

Άμεσα όχι, αλλά ξέραμε ότι μας ήθελε εμένα και τον Γιώτη. Όμως εμείς δεν επρόκειτο να «πουλήσουμε» τον Ολυμπιακό. Μιλήσαμε τότε και με τον κ. Νταϊφά και με τον κ. Κόκκαλη, και ανανεώσαμε και οι δύο μαζί. Αργότερα όμως έπρεπε να φύγουμε γιατί κάποιοι ήθελαν να αλλάξουν τα πάντα στην ομάδα... Θεωρώ ότι δεν ήταν σωστό.

Πήρες το πτυχία σου στα 48 σου;

Ναι, το 2011. Χρωστούσα ένα μάθημα στη Γυμναστική Ακαδημία από τα 23 μου! Λόγω ποδοσφαίρου και υποχρεώσεων το είχα αμελήσει. Και μετά που τελείωσα το ποδόσφαιρο, το αμελούσα. Κάποια στιγμή μου ήρθε μια «φλασιά» και είπα «ένα μάθημα είναι μόνο, θα πάω να το περάσω».

Ποιο μάθημα ήταν;

Ρίψεις! Ακόντιο, δίσκο, σφύρα, σφαίρα. Πήρα το πτυχίο στα 48 μου.

Φέτος το πρωτάθλημα πρέπει να απονεμηθεί στον Ολυμπιακό, αν δεν συνεχιστεί το πρωτάθλημα;

Ε βέβαια. Όχι επειδή έπαιξα στον Ολυμπιακό και είμαι Ολυμπιακός, αλλά το δίκαιο αυτό είναι. Δηλαδή ποια άλλη είναι η εναλλακτική; Τι προτείνουν, τι θεωρούν σωστό και δίκαιο; Να μην το πάρει κανείς; Ο Ολυμπιακός άξια, πανάξια, ολοκλήρωσε την κανονική περίοδο με 7 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο- και σε αυτούς τους βαθμούς δεν υπολογίζεται η τιμωρία του ΠΑΟΚ! Αν δεν γίνουν τα πλέι οφ, στον Ολυμπιακό πρέπει να απονεμηθεί ο τίτλος του πρωταθλητή. Τον άξιζε.

Πες μου ένα περιστατικό με Κοσκωτά αξέχαστο. Ένα γεγονός αστείο.

Είμαστε στη Γερμανία για προετοιμασία και είναι αρχηγός αποστολής ο Σταύρος Κοσκωτάς, ο αδερφός του Γιώργου Κοσκωτά. Νομίζω επί Γκμοχ προπονητή. Παίζαμε διπλό, και έλεγε ο Κοσκωτάς στον μασέρ να διαλέξει παίκτες για να φτιάξει μία ομάδα και ο Κοσκωτάς θα έπαιρνε μια άλλη. Χωρίζανε λοιπόν δύο ομάδες με παίκτες του Ολυμπιακού και παίρναμε φανελάκια με δύο διαφορετικά χρώματα. Όταν νικούσε η ομάδα του Κοσκωτά, μας έδινε πριμ! Κανονικό πριμ!

Ποιος ήταν ο πιο στενάχωρος αγώνας που έχεις παίξει στον Ολυμπιακό;

Πάντα όταν χάναμε, ήμουν χάλια. Όμως το ματς που έκανα ένα ολόκληρο μήνα να βγω από το σπίτι μου και ήμουν πολύ άσχημα ψυχολογικά, ήταν το ματς με την ΑΕΚ που χάσαμε το πρωτάθλημα. Άλλο ένα πρωτάθλημα που αξίζαμε. Στο ΟΑΚΑ, στο τέλος της σεζόν, με τον Ντέταρι. Δεν είχα χάσει ματς εκείνη τη σεζόν. Τους είχαμε βάλει μέσα στα δίχτυα αλλά δεν έμπαινε η μπάλα μέσα, δοκάρια, σταματούσαν τη μπάλα πάνω στη γραμμή, και κάνει μια αντεπίθεση στο τέλος η ΑΕΚ και μας βάζει γκολ με τον Καραγκιοζόπουλο. Ενώ το ματς ήταν για συντριβή, ενώ έπρεπε να βάλουμε 6 γκολ. Δεν έχω ξανανιώσει τέτοια στεναχώρια στο ποδόσφαιρο. Αδικηθήκαμε, ήταν μια γενιά παικτών που δεν πήραμε αυτό που μας άξιζε και αυτό που άξιζε στον κόσμο του Ολυμπιακού.