Δεν περισσεύει κανείς…
Τα παιχνίδια του Κυπέλλου –κάποια, όχι όλα- αποτελούν σε πολλές περιπτώσεις την φυγή μας από την πρωταθληματική-προβληματική καθημερινότητα και μας δίνουν το έναυσμα για ποδοσφαιρική -και μόνο- κουβέντα.
Ένα από αυτά ήταν το ματς στα Γιάννινα ανάμεσα στον ΠΑΣ Γιάννινα και τον Παναθηναϊκό. Αν και τους χωρίζει μια κατηγορία, οι Γιαννιώτες όχι μόνο στάθηκαν ως ίσο προς ίσο απέναντι στην ομάδα του Γιώργου Δώνη, αλλά πήραν τη νίκη που τους δίνει το δικαίωμα να ελπίζουν σε πρόκριση στους «8» της διοργάνωσης.
Το άλλο ματς από το οποίο προέκυψαν συμπεράσματα ήταν αυτό στην Καλαμάτα. Συμπεράσματα για τον Μαρτίνς, όχι για εμάς. Θα διαπιστώσατε πώς μέσα από ένα παιχνίδι κάποιος ποδοσφαιριστής μπορεί να βάλει (ή να βγάλει) τον εαυτό από την εξίσωση της σεζόν. Δεν έχει καμία σημασία η δυναμικότητα του αντιπάλου. Άλλωστε αυτή η Καλαμάτα είναι «πιο ομάδα» από τον Ολυμπιακό, που είδαμε προχθές, με παίκτες που έπαιξαν για πρώτη –ίσως και τελευταία- φορά μαζί.
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
- Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, έστω και σε ένα τέτοιο παιχνίδι, χρειαζόταν το γκολ. Ειδικά μετά από την τεράστια ευκαιρία που έχασε στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Ήταν –και είναι- περισσότερο θέμα ψυχολογίας για έναν ποδοσφαιριστή που επανέρχεται στα γήπεδα έπειτα από ένα χρόνο.
- Ο άλλος Λάζαρος, ο Ραντζέλοβιτς. Απέδειξε στον προπονητή του ότι χωράει σε κάθε ροτέισον που μπορεί να έχει στο μυαλό του ο Πορτογάλος. Το έχει το γκολ. Το απρόσμενο γκολ. Όπως στην Καλαμάτα, όπως με την Κράσνονταρ. Παιχνίδια στα πόδια του χρειάζεται ώστε να γίνει αύριο-μεθαύριο η… ασύμμετρη απειλή του Ολυμπιακού στην επίθεση.
- Ο Μπενζιά, που πλήρωσε με το παραπάνω την αποβολή του στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα, το οποίο εκ του αποτελέσματος δεν στοίχισε στον Ολυμπιακό, παρά μόνο οικονομικά…
- Ο Σισέ, που είχε μείνει για μήνες εκτός δράσης και ο… Μεριά τον έκανε να μοιάζει με όαση για την άμυνα του Ολυμπιακού. Πολύ σημαντική η επιστροφή του…
- Σημαντικές θα είναι και οι επιστροφές των Γκιγιέρμε – Σουντανί, οι οποίοι είναι σημαντικοί
- Μα πιο σημαντική θα είναι η επιστροφή του αρχηγού. Του Κώστα Φορτούνη, τον οποίο περιμένουν πώς και πώς στον Ολυμπιακό. Και δικαίως. Σε μια εποχή, που φαίνεται να μην υπάρχει πρόθεση περαιτέρω ενίσχυσης, κάθε παίκτης είναι ή μπορεί να γίνει σημαντικός στην προσπάθεια των ερυθρόλευκων να επιστρέψουν στους τίτλους μετά από δύο χρόνια. Και γίνεται αντιληπτό ότι σε αυτή τη μάχη, δεν περισσεύει κανείς…
ΥΓ: Ο τρόπος με τον οποίο προήλθε ο θάνατος του 28χρονου Βούλγαρου στη Θεσσαλονίκη, προκαλεί σοκ. Μεγαλύτερο σοκ όμως προκαλεί η απάθεια με την οποία αντιμετωπίστηκε και αντιμετωπίζεται η απώλεια -ακόμα- μιας ανθρώπινης ζωής στο βωμό του τυφλού οπαδισμού. Θυμηθείτε πώς το αντιμετώπισαν ο Υφυπουργός, η ΕΠΟ, η Σούπερ Λίγκα, o Τύπος, ο ΠΑΟΚ, που σύμφωνα με την Αστυνομία οπαδοί του ευθύνονται για το κακό. Αφαντοι όλοι. Κι όπως λέει ο φίλος συνάδελφος Α.Φ. «βλέπετε ο νεκρός ήταν Βούλγαρος, οπότε δεν πιάνεται. Αν ο επόμενος είναι Έλληνας, θα δηλώσουμε σοκαρισμένοι. Μέχρι τότε θα τσακωνόμαστε αν ήταν ή δεν ήταν πέναλτι υπέρ του Παναθηναϊκού, αν ήταν μέσα ή έξω το πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ».