Η υποκρισία του «no politica»

Από την πρώτη στιγμή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία οι αρχές των μεγάλων ευρωπαϊκών διοργανώσεων ξεκίνησαν σωρηδόν να αποβάλουν από αυτές συλλόγους της Ρωσίας, στο πλαίσιο των γενικότερων αντιδράσεων και κυρώσεων στη χώρα του Πούτιν. Το αν αυτή η κίνηση είναι ηθικά δικαιολογημένη μπορεί να το κρίνει ο καθένας, σίγουρα όμως δεν συνάδει με τη «no politica» νοοτροπία που ευαγγελίζονται FIFA, UEFA και λοιποί στα άλλα αθλήματα.

Υπάρχει αναμφίβολα πρακτικός λόγος για τον οποίο οι ρωσικές ομάδες δεν θα πρέπει να συνεχίσουν να αγωνίζονται στις μεγάλες ευρωπαϊκές διοργανώσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη. Με τις συνεχείς απαγορεύσεις από τα ευρωπαϊκά κράτη αλλά και τα ρωσικά αντίποινα, θα είναι αδύνατον να μπορέσουν αυτές οι ομάδες να ταξιδεύουν από και προς τη Ρωσία για τις επίσημες υποχρεώσεις τους.

Αν, λοιπόν, οι αθλητικές αρχές τις απέβαλαν γι’ αυτόν τον λόγο και το έκαναν ξεκάθαρο δημόσια, θα γράφαμε ότι κινήθηκαν με βάση τη λογική και πολύ καλά έπραξαν. Όμως, αντί αυτού, βγάζουν προς τα έξω ότι οι αποφάσεις τους να απαγορεύσουν στα ρωσικά κλαμπ να συνεχίσουν να αγωνίζονται είναι στο γενικότερο ρεύμα στήριξης προς την Ουκρανία. Για ποια ακριβώς «no politica» νοοτροπία μιλάμε; Ξεκαθαρίζουμε εδώ ότι αναφερόμαστε μόνο σε συλλογικό επίπεδο. Οι όποιες αθλητικές κυρώσεις και επιπτώσεις έχει η Ρωσία σε επίπεδο εθνικών ομάδων -και κατ’ επέκταση τα περί εθνικών ύμνων, συμβόλων κ.λπ.- είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.

Σε επίπεδο συλλόγων, όμως, η συμπεριφορά των αθλητικών αρχών της Ευρώπης είναι ανακόλουθη και υποκριτική. Διότι έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την υποτιθέμενη απολιτίκ στάση τους σε παρόμοια φαινόμενα του παρελθόντος (και πιθανότατα του μέλλοντος).

Η πιο τίμια στάση απ’ όλες τις αθλητικές αρχές της Ευρώπης αφορά την Ευρωλίγκα, η οποία, αφότου -απολύτως λογικά- εξέφρασε την ανησυχία αλλά και τον αποτροπιασμό της για όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, στάθηκε στο πρακτικό του ζητήματος. Γι’ αυτό και έδωσε μια διορία ενός μήνα στα ρωσικά κλαμπ που μετέχουν στη διοργάνωση πριν πάρει κάποια οριστική απόφαση σχετικά με την αποβολή τους.

«Θέλω να ξεκαθαρίσω πως δεν κατηγορούμε τις ομάδες της Ρωσίας, τις διοικήσεις τους, το επιτελείο τους. Δυστυχώς η κρισιμότητα της κατάστασης δεν μας αφήνει άλλη επιλογή από το να αναβάλουμε όλα τα ματς των ρωσικών ομάδων, τουλάχιστον αυτήν τη στιγμή, και ελπίζουμε αυτή η κατάσταση να τελειώσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα».

Αυτό είπε, μεταξύ άλλων, για το ζήτημα ο πρόεδρος της Ευρωλίγκας, Τζόρντι Μπερτομέου. Και άσχετα με την άποψη που μπορεί να έχει ο καθένας για αυτόν ή για τις πρακτικές της συγκεκριμένης διοργάνωσης στο παρελθόν, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι η στάση της Ευρωλίγκας στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι η πλέον ψύχραιμη και ενδεδειγμένη.

Τα πιο… αστεία περιστατικά, πάντως, δεν έχουν να κάνουν με τις ποδοσφαιρικές αρχές της Ευρώπης, αλλά με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου και τη Διεθνή Ομοσπονδία Τζούντο. Αμφότερες, για να δείξουν ότι έχουν επιβιβαστεί κι αυτές στο… τρένο στήριξης της Ουκρανίας, έσπευσαν να επιβάλουν κυρώσεις στον ίδιο τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

Ειδικότερα, η πρώτη απέσυρε το παράσημο που είχε απονείμει στον Ρώσο πρόεδρο το 2014. Η δεύτερη ανακοίνωσε την αναστολή του καθεστώτος του Πούτιν ως επίτιμου προέδρου και πρέσβη της. Μάλιστα...