Τζορκαέφ: «Το ποδόσφαιρο είναι για όλους, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής ή χρώματος»

Το Ίδρυμα Youri Djorkaeff (YDF), η Προσφυγική και Μεταναστευτική Ανταπόκριση της UNICEF στην Ελλάδα και η Οργάνωση Γη πραγματοποίησαν Συνέντευξη Τύπου στη Γαλλική Πρεσβεία την Παρασκευή 20 Ιουλίου όπου θα παρουσιάσουν αθλητικό πρόγραμμα που υλοποιούν από κοινού, με την στήριξη του Δήμου Αθηναίων.

Η συνεργασία αφορά σε καλοκαιρινό πρόγραμμα ποδοσφαίρου για ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες (αγόρια και κορίτσια), ηλικίας 12-17 ετών που διαμένουν σε Δομές Φιλοξενίας Ανηλίκων στην Αττική.

Ο στόχος του προγράμματος είναι να ενισχύσει τις προσπάθειες ομαλής ένταξης και ενσωμάτωσης των παιδιών στην ελληνική κοινωνία.

Το πρόγραμμα, διάρκειας 8 εβδομάδων, ξεκίνησε στην Αθήνα στις 18 Ιουνίου 2018, με περισσότερα από 160 παιδιά προσφύγων και μεταναστών να συμμετέχουν σε καθημερινές ποδοσφαιρικές προπονήσεις σε δύο τοποθεσίες/γήπεδα στο κέντρο της πρωτεύουσας, που παραχωρήθηκαν από το Δήμο Αθηναίων.

Τη Συνέντευξη Τύπου προλόγισε ο Πρέσβης της Γαλλικής Πρεσβείας της Αθήνας, Christophe Chantepy, ο οποίος σε... άπταιστα ελληνικά ζήτησε συγγνώμη για τη βραχνή φωνή του, η οποία δεν έχει... συνέλθει ακόμα μετά τον τελικό του Μουντιάλ, όπου η Γαλλία στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου για δεύτερη φορά στην ιστορία μετά το 1998.

Παρευρέθηκαν ακόμα οι Youri Djorkaeff (Ποδοσφαιριστής και Παγκόσμιος Πρωταθλητής, Πρόεδρος του Ιδρύματος YDF), Lucio Melandri, (Επικεφαλής της Προσφυγικής και Μεταναστευτικής Ανταπόκρισης της UNICEF στην Ελλάδα), Λευτέρης Παπαγιαννάκης (Αντιδήμαρχος Μεταναστευτικής Πολιτικής Δήμου Αθηναίων), Κωνσταντίνος Μαχαίρας (Γενικός Διευθυντής Οργάνωση Γη).

Με τη σειρά του πήρε το λόγο ο Γιούρι Τζορκάεφ, ο πρωταγωνιστής της εκδήλωσης, καλωσορίζοντας τους παριστάμενους:

«Καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που βρίσκεστε εδώ σήμερα και φυσικά να ευχαριστήσω τον πρέσβη και να πω ότι πραγματικά μου ζεσταίνει την καρδιά το γεγονός ότι βρίσκομαι εδώ σε ένα χώρο τόσο αντιπροσωπευτικό της δημοκρατίας μας (της Γαλλίας) και μάλιστα 20 χρόνια μετά τον πρώτο τίτλο (Μουντιάλ), είμαστε ξανά παγκόσμιοι πρωταθλητές. Δεν υπάρχει καλύτερος χώρος από αυτήν την πρεσβεία για να παρουσιάσουμε το ανθρωπιστικό μας πρόγραμμα».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις καταβολές και τους στόχους του ιδρύματος «Γιούρι Τζορκαέφ»:

«Θα σας κάνω μια μικρή ιστορική ανατροπή του ιδρύματος "Γιούρι Τζορκάεφ", λέγοντας ότι γεννήθηκε το 2011. Στη ζωή μου έπαιξε πολλούς αγώνες και με πολλές ομάδες και σε πολλά πρωταθλήματα. Τελικά ολοκλήρωσα την καριέρα μου στους Red Bulls στις ΗΠΑ. Όταν σταμάτησα, άρχισα να αναρωτιέμαι πώς μπορούσα πραγματικά να ανταποδώσω όλη την υποστήριξη που μου είχαν προσφέρει τόσο γενναιόδωρα. Σκέφτηκα λοιπόν να κάνω αυτό το ίδρυμα, το οποίο θα ασχολείται με τα παιδιά και τη δική τους σχέση με τον αθλητισμό.

Κατάλαβα πολύ γρήγορα ότι για να παίξει ένα παιδί ποδόσφαιρο στη Νέα Υόρκη δεν ήταν απλή ιστορία. Όλοι όσοι δεν ξέρουν νομίζουν ότι είναι εύκολη υπόθεση, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Σκέφτηκα λοιπόν να αρχίσω αυτή τη δραστηριότητα κοντά στο Χάρλαμ, ένα μέρος στο οποίο τα περισσότερα παιδιά δεν είχαν πρόσβαση στον αθλητισμό ουσιαστικά. Το 2011 αρχίσαμε να παρέχουμε προπόνηση σε παιδιά δύο φορές την εβδομάδα. Παιδιά λιγότερο προνομιούχα, παιδιά που δεν μπορούσαν να παίξουν ποδόσφαιρο στις ΗΠΑ, λόγω κόστους: Κοστίζει πολύ η άδεια, ο εξοπλισμός, τα ποδοσφαιρικά παπούτσια. Είπαμε ακόμα ότι δεν θα πάρουμε τα παιδιά από τα σπίτια, αλλά θα φέρουμε προπονητές σε αυτά».

Ο Τζορκάεφ μίλησε επίσης και για τη συνεργασία του με την UNICEF:

«Πριν δύο χρόνια είδα ένα ρεπορτάζ στην τηλεόραση σε σχέση με την πραγματικότητα που βίωναν οι πρόσφυγες και μάλιστα πρόσφυγες της Ευρωπαϊκής Ένωση. Όταν επέστρεψα στις ΗΠΑ, συνάντησα την UNICEF. Γιατί τη UNICEF συγκεκριμένα; Γιατί πάντοτε ενδιαφερόταν για την ανάπτυξη του αθλητισμού, ειδικά μεταξύ των νέων. Πήγα λοιπόν και τους χτύπησα την πόρτα στη Νέα Υόρκη, με το σκεφτικό ότι οι νέοι που αντιμετώπιζαν δυσκολίες χρειάζονταν βοήθεια και εγώ ήθελα να τους βοηθήσω. Ήθελα να τους κάνω να καταλάβουν ότι κάποιος τους σκέφτεται, ότι κάποιος θέλει να τους βοηθήσει. Εγώ τι ήξερα να κάνω; Ήξερα να παίζω ποδόσφαιρο, είχα υπάρξει πρωταθλητής, είχα συμμετάσχει σε πολλά παγκόσμια πρωταθλήματα και μέσα από αυτό το πρίσμα ήθελα να βοηθήσω».

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής με τη Γαλλία το 1998 μίλησε για τη δική του καταγωγή:

«Γνωρίζω τι σημαίνει να είναι κανείς μετανάστης. Η οικογένεια των προπάππων μου έφυγε από την Τουρκία για γλιτώσει από την γενοκτονία των Αρμενίων. Είμαι Αρμένιος από την μεριά της μητέρας μου και Ρώσος από τη μεριά του πατέρα μου. Η οικογένεια μου του πατέρα μου επίσης έφυγε από τη Ρωσία προσπαθώντας να διαφύγει από τη Ρωσική επανάσταση. Σε διάστημα δύο γενεών κατάφεραν να ενταχθούν, εγώ μάλιστα κατάφερα να κατακτήσω και το Παγκόσμιο Κύπελλο με τη Γαλλία. Ξέρω λοιπόν πώς είναι ο συνδυασμός της μετανάστευσης και του αθλητισμού. Υπάρχουν αξίες και στα δύο αυτά χαρακτηριστικά, οι οποίες αν συνδυαστούν μπορούν να κάνουν θαύματα. Με τη Chanel και τη UNICEF γνωρίσαμε τη Λίτσι, τον Λούτσιο, ο οποίος είναι ο συντονιστής στην Ελλάδα. Βεβαίως, έγινε μια πολύ ωραία προσπάθεια σε σύντομο χρονικό διάστημα, διότι μπορέσαμε να φέρουμε αυτό το πρότζεκτ σε τοπικό επίπεδο και αποφασίσαμε ότι η Αθήνα θα γινόταν η βάση μας. Στις 18 Ιουνίου το εγχείρημα πήρε σάρκα και οστά, ενώ θα ολοκληρωθεί στις 18 Αυγούστου. Με αυτό τον τρόπο βρισκόμαστε κοντά στους Έλληνες, κοντά στους Αθηναίους αλλά και κοντά στους πρόσφυγες και τους μετανάστες».

Τέλος, αναφέρθηκε στη συνεργασία του με τον Οργανισμό Γη και την υλοποίηση του προγράμματος στην Αθήνα:

«Πολύ γρήγορα χάρη στη συνεργασία με τον οργανισμό Earth (Γη) βρήκαμε 200 παιδιά, τα οποία έγιναν η βάση της δουλειάς μας. Το ζητούμενο για εμάς ήταν να κάνουμε ποιοτική δουλειά. Δεν θέλαμε απλώς να βρούμε τα παιδιά για να τα βρούμε, αλλά και να κάνουμε καλή δουλειά μαζί τους. Πρέπει να πω ότι αυτό κατέστη δυνατό χάρη στους προπονητές με τους οποίους πλέον είμαστε μια οικογένεια. Οι προπονητές αυτοί κάνουν δουλειά υψηλής ποιότητας στην προπόνηση και έχουν μάθει πώς να διαχειρίζονται και να χειρίζονται τα παιδιά και τους εφήβους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Χθες, στο γήπεδο (το οποίο παραχωρήθηκε από τον Δήμο Αθηνών) τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, έκαναν προπόνηση και εγώ προπονήθηκα μαζί τους. Δεν είναι πάντα εύκολο αυτό, αλλά η φιλοσοφία του ιδρύματός μας είναι αυτή: Θέλουμε να παίζουν όλοι ποδόσφαιρο. Όποιο και αν είναι το φύλο τους, η φυλή τους ή το χρώμα του δέρματός τους».

Κλείνοντας τόνισε: «Έχουμε φτιάξει μια οικογένεια, μια ομάδα. Εγώ υπήρξα επιθετικός στους αγώνες που έχω παίξει. Μπορώ πραγματικά να σπρώξω τοίχους. Είμαι ένας ανυπόμονος άνθρωπος, θέλω τα πράγματα να γίνονται γρήγορα. Δεν περιμένω να μου δώσουν κάτι, θέλω να μπορώ να το πάρω. Θα είμαι εδώ για οκτώ εβδομάδες. Ελπίζω να αυξηθεί το διάστημα της παραμονή μου. Όλο αυτό είναι μια αρχή και γι' αυτό το λόγο θέλω να ευχαριστήσω τη UNICEF που επέτρεψε όλο αυτό το εγχείρημα και τη δράση. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω και τον Δήμο Αθηναίων για τα δύο υπέροχα γήπεδα που μας έδωσε για να κάνουμε αυτό το πρόγραμμα πραγματικότητα και την Οργάνωση Γη, διότι χάρη σε τέτοιους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και τη δράση τους γίνονται θαύματα. Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τη Γαλλία, διότι όπου αντιπροσωπεύεται συμβαίνουν πολύ ιδιαίτερα πράγματα. Ζήτω η δημοκρατία. Η Γαλλία μας κάνει περήφανους, όπου και αν είμαστε».

Ένα ακόμα ενδιαφέρον σημείο της Συνέντευξης ανάφερε και ο Κωνσταντίνος Μαχαίρας, όταν πήρε το λόγο. Ο Γενικός Διευθυντής της Οργάνωσης Γη αρχικά ξεκαθάρισε ότι ο συγκεκριμένος οργανισμός δεν έχει αμιγώς σχέση με τον αθλητισμό, αλλά αυτή η σχέση προέκυψε στην πορεία. Με δικά του λόγια:

«Η δραματική άνοδος του προσφυγικού κύματος δεν μπορούσε να μας αφήσει αμέτοχους. Όλα ξεκίνησαν στο λιμάνι του Πειραιά, όταν ένας εθελοντής έφερε μαζί του μια μπάλα ποδοσφαίρου. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, οργανώθηκαν επισκέψεις ποδοσφαιριστών, οι οποίοι έπαιζαν και συνομιλούσαν με τα παιδιά των προσφύγων. Προφανώς, πολλοί από αυτούς ήταν του Ολυμπιακού».