Να «φρεσκάρει» ο Πέδρο, αλλά να βοηθούν και οι «φρέσκοι»

Δεν ήταν καλός ο Ολυμπιακός στην Φρανκφούρτη, πολύ κάτω από τα «στάνταρ» του, με εξαίρεση τον Παπασταθόπουλο δεν είχε παίκτη με θετικό πρόσημο και δίκαια έχασε από την ανώτερη Άιντραχτ. Ακόμη κι ο Ελ Αραμπί που ήταν στη φάση με το πέναλτι, το αξιοποίησε, έγραψε ιστορία και θα την ξαναγράψει με το επόμενο γκολ του ως μόνος πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού στην Ευρώπη, μπορεί να χαρακτηριστεί και μοιραίος όταν δεν ενήργησε καλά σε τρεις περιπτώσεις. Μία στο 0-0 και δύο μετά το 1-1. Ήταν μέρος κάποιων στιγμών που δεν ευνόησαν τον Ολυμπιακό, διότι εάν τον ευνοούσαν, ακόμη κι έτσι θα μπορούσε να πάρει αποτέλεσμα.

Η χαμένη ευκαιρία του Γιουσέφ από την μπαλιά του Μαντί στο 12'. Η κακή μακρινή μπαλιά του στον Μασούρα αμέσως μετά το 1-1. Η καθυστερημένη πάσα του πάλι προς τον Μασούρα στη μεγάλη ευκαιρία του 40'. Το γλίστρημα του Σισέ στο πέναλτι των Γερμανών. Το δεύτερο τέρμα στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων του πρώτου μέρους, με όλη την άμυνα εκεί να είναι στα αποδυτήρια πριν από την ώρα της. Το πέναλτι που δεν δόθηκε υπέρ του Ρέαμπτσιουκ, το τρίτο γκολ σε καίριο σημείο και με λάθη από Βατσλίκ και Σισέ. Από την άλλη βέβαια είχε ευκαιρίες και η Άιντραχτ, περισσότερες και καλύτερες, για να έχει βάλει τα δικά της γκολ και να αξιοποιήσει τις δικές στιγμές. Όμως οι προαναφερόμενες για τον Ολυμπιακό ήταν «φάσεις-κλειδιά» για την πορεία του ματς.

Λέμε τώρα για τον Μαρτίνς και γιατί δεν έκανε μεγαλύτερο rotation. Ίσως θα μπορούσε και θα έπρεπε να το κάνει, αλλά δεν ήταν εύκολο σε ένα τέτοιο δύσκολο ματς να προχωρήσει σε πολλές αλλαγές. Να μην έπαιζε ο Ελ Αραμπί και ο Εμβιλά; Μα αυτοί ήταν αλλαγές στα Γιάννενα, μένουν έξω από τέτοια ματς αυτοί οι παίκτες; Να έμπαινε ο Κούντε στο κέντρο; Ίσως. Αλλά κι αυτός κάποια στιγμή πρέπει να δείξει περισσότερα σε επίπεδο σταθερότητας. Ο Ανδρούτσος αντί του Λαλά (ανεξήγητο πώς μετά από Φενέρ και ΠΑΟ έπαιξε έτσι) ή ο Καρμπόβνικ; Μπορεί. Αλλά όλοι αυτοί πρέπει να δείξουν και πράγματα. Διότι κανείς δεν έκανε κάτι σημαντικό όταν μπήκε. Μόνο η φάση με την ωραία ντρίμπλα από τον Λόπες και την ευκαιρία του Κούντε. Σε πάνω από μισή ώρα αγώνα. Ο Ονιεκούρου, ο Τικίνιο δεν φάνηκαν. Πιο κοντά έμοιαζε το 4-1 παρά το 3-2 στο τελευταίο ημίωρο.

Σίγουρα ο Μαρτίνς πρέπει να βρει κάποιες λύσεις που θα φέρουν τη νίκη στο ντέρμπι της Κυριακής. Και σίγουρα καμία καταστροφή δεν ήρθε για τον Ολυμπιακό, η γκρίνια θα είναι ό,τι χειρότερο για τη συνέχεια. Με τον ΠΑΟΚ θα λείπει η ατμόσφαιρα της εξέδρας, αλλά η αντίδραση της ομάδας είναι απαραίτητη ούτως ή άλλως. Και στην Ευρώπη, στα δύο ματς που ακολουθούν στο Φάληρο, το γήπεδο θα είναι σαφώς μεγάλη δύναμη στην προσπάθεια για την πρόκριση. Γιατί μπορεί ο τελικός να είναι με την Άιντραχτ, αλλά και το τρίποντο με την Φενέρ θα είναι το ίδιο δύσκολο και το ίδιο χρήσιμο.

Στην Ευρώπη υπάρχει δρόμος. Και για το ματς με την Άιντραχτ αρκετός καιρός όσο κι αν δεν είναι όντως πολύς. Ο Μαρτίνς ξέρει να βρίσκει απαντήσεις σε προβλήματα, αλλά θα πρέπει και να προσπαθήσουν περισσότερο όσοι δεν έχουν τόσα παιχνίδια στα πόδια τους και είναι πιο ξεκούραστοι. Ενόψει ΠΑΟΚ υπάρχει σίγουρα προβληματισμός στον Πορτογάλο για τις επιλογές προσώπων. Και θα έχουν ενδιαφέρον οι αποφάσεις του. Ο Ολυμπιακός καλείται να βγάλει αντίδραση και να πάρει τη νίκη την Κυριακή, το έχει κάνει ξανά, μπορεί να το επαναλάβει. Καθαρό μυαλό και μεγαλύτερη προσπάθεια απ' όλους χρειάζεται. Ό,τι δεν υπήρχε στην Φρανκφούρτη δηλαδή.