Παναγιώτης Σοφιανόπουλος: «Ποιον άλλον από τον ΠΑΟΚ θέλετε να σας δώσουμε στον Ολυμπιακό;»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Είναι μία από τις καλύτερες συνεντεύξεις που έχω γράψει ποτέ. Όσοι έχουν παρακολουθήσει συνεντεύξεις μου 26 χρόνια, καταλαβαίνουν ότι είναι βαριά κουβέντα. Όμως το γεγονός ότι δεν μιλάει ποτέ ο Παναγιώτης Σοφιανόπουλος, «εξαφανισμένος» τόσα χρόνια, και αυτά που λέει σήμερα, αυτά που εξιστορεί, κάνουν τη συνέντευξη ντοκουμέντο.

Απίθανα περιστατικά με Κοσκωτά και Γκμοχ στην προετοιμασία στη Γερμανία. Τι κωμικοτραγικό συνέβη σε σουίτα ξενοδοχείου στη Θεσσαλονίκη με τον πρόεδρο του ΠΑΟΚ και τον Κοσκωτά. Η πρόταση του Παναθηναϊκού, αλλά δεν άφησε τον Ολυμπιακό γιατί ήταν Ολυμπιακός από τις Σέρρες ακόμα! Το αξέχαστο σπαρταριστό περιστατικό με Αλέφαντο και Λούβαρη. Το «δοσμένο ματς» στην Κύπρο... Τα ιατρικά λάθη στο γόνατό του που τον σταμάτησαν όταν ήταν νέος.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 10/9/2021

Σε είχα αναζητήσει και στο παρελθόν μάταια, τώρα είδες τη συνέντευξη του Χαντζίδη και αποφάσισες να μιλήσεις. Πού σε βρίσκω;

Είμαι διακοπές σε ένα νησάκι δίπλα στη Μαγιόρκα, λέγεται Μινόρκα.

Πώς είναι;

Απερίγραπτα ωραίο. Έχω πάει στην Ίμπιζα, εδώ είναι πιο καλά. Αλλά σαν την Κρήτη δεν υπάρχει!

Μου είπαν ότι ζεις τα τελευταία χρόνια στο Παρίσι.

Ναι.

Γιατί;

Η πρώην γυναίκα μου είναι Γαλλίδα και τα παιδιά μου ζουν στο Παρίσι και στην Ελλάδα.

Εσύ εργάζεσαι στο Παρίσι;

Ναι, κανονικά εργάζομαι, όπως όλος ο κόσμος.

Τι κάνεις εκεί;

Είμαι υπεύθυνος ασφαλείας του Μουλέν Ρουζ.

Έλα ρε! Πώς τη βρήκες αυτήν τη δουλειά;

Ο γιος μου δούλευε εκεί, πήγα κι εγώ λόγω της κρίσης στην Ελλάδα. Έχω κάνει πολλές δουλειές μετά το ποδόσφαιρο, δεν ντρέπομαι.

Έχεις ξαναπαντρευτεί;

Όχι, αλλά ζω με μία όμορφη Κρητικιά, τη λένε Άρια Τερζάκη.

Την οποία γνώρισες πού;

Στο Παρίσι. Μένει στο Παρίσι, γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, είναι το άλλο μου μισό.

Μετά το ποδόσφαιρο δεν ασχολήθηκες να πάρεις δίπλωμα προπονητή;

Πήγα ως βοηθός του Προτάσοφ στην Κύπρο, στην ΑΕ Λεμεσού. Ο Όλεγκ είχε φύγει τότε από τον Ολυμπιακό. Ήμασταν φίλοι και συμπαίκτες, με ήξερε ως χαρακτήρα, με ήθελε βοηθό του. Κάτσαμε εκεί οκτώ μήνες, κάναμε καλή δουλειά. Αλλά...

Αλλά τι έγινε. Γιατί φύγατε;

Δεν ξέρω αν πρέπει να το πω.

Θα σου στείλω τη συνέντευξη σε mail να την τσεκάρεις.

Όταν κάποιοι παίκτες και διοικούντες τη Λεμεσό αποφάσισαν να δώσουν ένα ματς, γιατί εκεί το σύστημα λειτουργεί «ο κουμπάρος στον φίλο και ο φίλος στον συγγενή», είπα στον Όλεγκ να παραιτηθούμε! Συζητιόταν όλη την εβδομάδα τι θα γίνει, ακούγονταν πολλά, όταν είδαμε ότι δόθηκε το ματς μέσα στην έδρα μας, παραιτηθήκαμε.

Είπα σε φίλο μου μπογιατζή τρελό Ολυμπιακό στην Κέρκυρα ότι μιλάω μαζί σου και μου είπε «με το ελάφι;». Έτσι σε έλεγαν;

Και ελάφι και άλογο. Το τρέξιμό μου ήταν λίγο περίεργο και τους άρεσε.

Στον Πανσερραϊκό έπαιζες αριστερό εξτρέμ;

Ναι, και στην αρχή στον Ολυμπιακό. Τότε έπαιζαν οι ομάδες 4-3-3 με δύο εξτρέμ. Μετά τα πράγματα άλλαξαν και έπαιζαν με δύο κυνηγούς. Έπαιξα και εξτρέμ και δεύτερος κυνηγός και χαφ.

Σου είχαν πει να παίξεις και αριστερό μπακ;

Ο Γκμοχ ήθελε να με κάνει αριστερό μπακ για να με χωρέσει στην εντεκάδα γιατί τότε ο Ολυμπιακός είχε πάρει πολλούς μεγάλους παίκτες μπροστά κι εγώ ήμουν νεαρός. Του είπα «μίστερ, εγώ παίζω μόνο μπροστά, αν θες να με βάλεις αριστερό μπακ, καλύτερα βάλε τον Καραταΐδη».

Καλός προπονητής ο Γκμοχ; Στον Παναθηναϊκό και στη Λάρισα είχε κάνει μεγάλες επιτυχίες.

Ήταν καλός προπονητής, αλλά έχασε τον έλεγχο των αποδυτηρίων.

Δηλαδή; Πες μου ένα περιστατικό, θέλω περιστατικά να καταγράφονται.

Ενώ υπήρχε σεβασμός στο όνομά του, όταν έγιναν κάποια παρατράγουδα σε μία προετοιμασία στη Γερμανία χάθηκε ο έλεγχος.

Τι παρατράγουδα;

Έγιναν πολλά πάρτι... (γελάει). Έφταιγε και ο Σταύρος Κοσκωτάς για αυτό.

Πες μου συγκεκριμένη ιστορία.

Ήταν τα γενέθλια του Κοσκωτά. Ο Σταύρος είχε έρθει σε μεγάλο κέφι και είπε «ρίξτε τον προπονητή στην πισίνα». Και έτσι έγινε. Με τα ρούχα μέσα στην πισίνα.

Δεν τσατίστηκε ο Γκμοχ;

Τσατίστηκε. Και ζήτησε να πέσουμε κι εμείς με τα ρούχα στην πισίνα για αντίποινα.

Και πέσατε;

Ναι!

Και τι άλλο έγινε;

Μετά από αυτό έγινε τουρτοπόλεμος! Όλοι φάγαμε τούρτες στη μούρη, αλλά τις περισσότερες τις έφαγε ο Γκμοχ! Καταλαβαίνεις ότι μετά από αυτά ο προπονητής έχασε τις ισορροπίες.

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο ατού σου στο ποδόσφαιρο;

Πριν με σακατέψουν είχα ταχύτητα, τεχνική, το αριστερό μου πόδι ήταν δύσκολο να το... ψυχολογήσεις. Θυμάμαι ο Λίμπρεχτς μού είχε πει «αυτό που έχεις εσύ το έχουν οι Ολλανδοί». Είχε δηλώσει κιόλας ότι ήμουν το πιο ολοκληρωμένο ταλέντο. Ήμουν επιλογή του να έρθω στον Ολυμπιακό, αν και πολύ νέος, μαζί ταξιδέψαμε την ίδια μέρα να έρθουμε στον Ολυμπιακό. Αυτός με είχε ζητήσει από τον Πανσερραϊκό.

Θέλω να μου πεις σκηνικά με Κοσκωτά, κάτι που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.

Η μεταγραφή μου και ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ (γελάει).

Για πες.

Τότε στον Πανσερραϊκό ήταν ο Περτσινίδης, ο οποίος έβαζε και λεφτά στον Ηρακλή. Ήμουν 18 χρόνων και μου ζήτησε να κατέβω στη Θεσσαλονίκη να υπογράψω στον Ηρακλή. Κατέβηκα με τον πατέρα μου, αλλά δεν υπέγραψα, δεν με ενδιέφερε ο Ηρακλής που ήταν σπουδαία ομάδα τότε, με ήθελαν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός και ο ΠΑΟΚ. Μετά μου λένε από τον Πανσερραϊκό «θέλεις να πας στον Ολυμπιακό; Εμείς τα βρήκαμε με τον Ολυμπιακό».

Διακοπή. Τι ομάδα ήσουν;

Μπορεί να μην το πιστέψετε, αλλά ήμουν Ολυμπιακός. Ο πατέρας μου ήταν φανατικός Ολυμπιακάκιας, όποτε έπαιζε Πανσερραϊκός - Ολυμπιακός με έπαιρνε στο γήπεδο. Ήμουν Ολυμπιακός πριν παίξω στον Ολυμπιακό και είμαι Ολυμπιακός πάντοτε.

Πες μου λοιπόν την ιστορία με τον πρόεδρο του ΠΑΟΚ που από το γέλιο σου καταλαβαίνω ότι θα έχει ενδιαφέρον.

Είχαμε ραντεβού στο «Ηλέκτρα Παλλάς», το ξενοδοχείο στη Θεσσαλονίκη. Για να υπογράψω στον Ολυμπιακό. Με πάνε σε μια σουίτα πάνω και ήταν εκεί ο Σταύρος Κοσκωτάς με τον Γιάννη Γούναρη καθώς και τον παίκτη του ΠΑΟΚ τον Μπανιώτη και τον πρόεδρο του ΠΑΟΚ τότε τον Σαββίδη. Άλλος Σαββίδης εκείνος, καμία σχέση με τον σημερινό.

Τι έγινε λοιπόν στη σουίτα;

Αυτά που θα σου πω είναι όσα έζησα και δεν υπάρχει υπερβολή. Είχε υπογράψει ήδη ο Μπανιώτης και λέει ο Κοσκωτάς στον Σαββίδη: «Κύριε πρόεδρε, θέλουμε και τον προπονητή σας τον Λίμπρεχτς». Όμως ο Σαββίδης ήταν αρνητικός. «Δεν γίνεται, δεν γίνεται, θα με σκοτώσουν» έλεγε. Ολόκληρος ΠΑΟΚ και να πουλάει την ίδια μέρα στον Ολυμπιακό καλό παίκτη και τον προπονητή μαζί πακέτο, καταλαβαίνεις... Και τι κάνει ο Κοσκωτάς. Φέρνει μια βαλίτσα που είχε στη σουίτα γεμάτη με λεφτά, πακέτα τα λεφτά, και την ανοίγει. Και ξέρεις τι λέει ο Σαββίδης; «Κύριε πρόεδρε, πείτε μου ποιον άλλον θέλετε από τον ΠΑΟΚ»! (γελάει και γελάω κι εγώ μαζί).

Ο Παναθηναϊκός, που ήταν δυνατός τότε, σε ήθελε;

Ο Παναθηναϊκός με ήθελε όχι μόνο όταν πήγα στον Ολυμπιακό αλλά και μετά όταν έληγε το συμβόλαιό μου. Πείτε μου σε ποιον άλλον παίκτη του Ολυμπιακού έκανε πρόταση ο Παναθηναϊκός μετά τον Αποστολάκη. Άνθρωπος της οικογένειας Βαρδινογιάννη με ήθελε, μου είχε αδυναμία.

Δεν εννοείς Γαλάκο.

Όχι, εννοώ μέλος της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Όχι μόνο ο Βλάχος και ο Γαλάκος που με ήθελαν. Αλλά ένας εκ των αδελφών, δεν θέλω να πω το όνομα γιατί υπάρχει λόγος.

Αυτός σε είχε πάρει τηλέφωνο;

Είχα συναντηθεί κιόλας μαζί του. Πήγα για να ακούσω ότι με ήθελαν. Μου άρεσε να ξέρω ότι με ήθελαν. Αλλά δεν άφησα τον Ολυμπιακό. Και μου έδινε πιο πολλά χρήματα ο Παναθηναϊκός, αλλά για μεγαλύτερη χρονική διάρκεια συμβολαίου. Εγώ όμως τα βρήκα με τον κ. Νταϊφά, είχε έρθει ο Κόκκαλης τότε και δεν έφυγα γιατί ήμουν Ολυμπιακός.

Ποιος ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχες στον Ολυμπιακό;

Πέρασαν και μούφες προπονητές, αλλά πέρασαν και καλοί. Το όνειρό μου ήταν να έχω τον Μπάγεβιτς. Και ήξερα ότι θα έρθει στον Ολυμπιακό πριν το μάθουν πολλοί. Ήμουν πολύ άτυχος που τραυματίστηκα. Καλός προπονητής ήταν ο Μπλαχίν, σοβαρός, με πειθαρχία, παίξαμε πολύ καλή μπάλα. Φοβερές γνώσεις είχε ο Νίκος Αλέφαντος, τρομερή τακτική κάναμε, είχε βέβαια ιδιοτροπίες. Ήξερε όμως πώς να φτιάξει μία ομάδα, πώς να την τοποθετήσει στο γήπεδο.

Ακόμα και ο Λούβαρης, με τον οποίο πλακώθηκε, μου είχε πει «ο Αλέφαντος είναι το καλύτερο μάτι στην πιάτσα».

Να σου πω σκηνικό με Λούβαρη και Αλέφαντο; Είχε πάρει συνέντευξη η Μαλβίνα Κάραλη στην τηλεόραση από τον Αλέφαντο και στο τέλος λέει εκείνη: «Κύριε Κόκκαλη, πάρε τον Νίκο Αλέφαντο για να βοηθήσει τον Ολυμπιακό μας». Λίγες μέρες μετά ο Κόκκαλης πράγματι παίρνει τον Αλέφαντο! Πάει στον Λούβαρη ο Αλέφαντος για να υπογράψει. Αυτά που σου λέω μας τα είπε ο ίδιος ο Λούβαρης. Του λέει ο Λούβαρης: «Κύριε Νίκο, 5 εκατομμύρια δραχμές είναι καλά;». Απαντάει ο προπονητής: «Ε, κύριε Λούβαρη, βάλτε κάτι παραπάνω, 5 εκατομμύρια τον χρόνο είναι λίγα». Και του λέει ο Λούβαρης: «5 εκατομμύρια τον μήνα δίνουμε! Όχι τον χρόνο». Και λέει ο Αλέφαντος: «Πες μου πού είναι το συμβόλαιο να υπογράψω»! (γελάει).

Είσαι καταπληκτικός. Μου είχε πει μια ιστορία συμπαίκτης σου για τρομερά επεισόδια στην Τούμπα που κινδυνέψατε πολύ.

Ξέρεις τι είχε γίνει; Έκαναν ντου οι ΠΑΟΚτσήδες στα αποδυτήρια και έριξαν δακρυγόνο οι αστυνομικοί. Μέσα στα αποδυτήρια, σε κλειστό χώρο! Τρέχει ο Χαντζίδης να κλείσει την πόρτα, αλλά είχε μπει ένα σύννεφο μέσα, σε δευτερόλεπτα κλαίγαμε και δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε. Κάνουμε ομαδικό ντου προς τα έξω, ενώ γινόταν χαμός, για να βρούμε καθαρό αέρα, και βγαίνουμε ημίγυμνοι στον αγωνιστικό χώρο πάλι! Και εκεί τι να δούμε: οπαδούς του Ολυμπιακού με ανοιγμένα κεφάλια, ασθενοφόρα έρχονταν και τους έπαιρναν, ένας χαμός.

Είχατε αδικίες τότε από τη διαιτησία;

Το ξέρουν όλοι. Μας κυνηγούσαν, και δεν ήταν μόνο η διαιτησία, ήταν και οι αποφάσεις της αθλητικής δικαιοσύνης, παίζαμε συνεχώς εκτός έδρας, τιμωρημένοι. Είχαμε τους καλύτερους παίκτες και την καλύτερη ομάδα, αλλά δεν μπορούσαμε να πάρουμε πρωτάθλημα.

Ποιοι ήταν οι καλύτεροι παίκτες για εσένα;

Ο Ντέταρι, ο Βασίλης Καραπιάλης, ο φίλος μου ο Μηνάς Χαντζίδης, πω πω τι με βάζεις να κάνω, είναι τόσοι πολλοί παικταράδες, δεν θέλω να ξεχάσω κάποιον. Δεν μπορώ να πω ονόματα γιατί θα πρέπει να τους πω όλους. Να σου πω μόνο ένα όνομα ακόμα: είχα μεγάλο σεβασμό στον Τάσο Μητρόπουλο γιατί ήμουν Ολυμπιακός πριν έρθω στην ομάδα. Όλοι αγαπούσαμε τότε «τον κοντό και τον ψηλό». Τον Αναστόπουλο τον είχα συμπαίκτη αργότερα όταν γύρισε από το Καμπιονάτο. Όταν πήγα στον Ολυμπιακό και μπήκα στα αποδυτήρια την πρώτη μέρα, ένιωσα ένα χέρι στην πλάτη μου, γυρίζω και βλέπω τον Μητρόπουλο. «Παναγιώτη, καλώς ήρθες» μου είπε. Τα έχασα. Και με γούσταρε ποδοσφαιρικά. Μεγάλη υπόθεση για εμένα που ήμουν νέο παιδί τότε. Τα ντουλαπάκια μας στα αποδυτήρια ήταν δίπλα δίπλα, το 11 είχε εκείνος, το 12 είχα εγώ.

Έκλαψες στον Ολυμπιακό;

Ναι, μετά τον τραυματισμό μου και την τρομερή περιπέτεια που πέρασα με το γόνατο με έπιανε το παράπονο που δεν μπορούσα ούτε να περπατάω χωρίς πατερίτσες...

Πάμε να πούμε για το γόνατό σου. Πώς σταμάτησες την μπάλα πρόωρα.

Δεν σταμάτησα εγώ, με σταματήσανε. Στα 26 μου σταμάτησε ουσιαστικά η καριέρα μου. Μετά από μία αρθροσκόπηση που μου έλεγαν «σε 15 μέρες θα είσαι έτοιμος για το ματς με τον Παναθηναϊκό»!

Πώς έγινε, ρε παιδί μου.

Εγώ ήμουν μια χαρά, έπαιζα τους αγώνες, έκανα τις προπονήσεις μου. Όταν ένιωσα μια ενόχληση στο γόνατο, μου λέει ο προπονητής «πήγαινε στον γιατρό». Καλύτερα να μη γράψεις το όνομα του γιατρού, δεν έχω κακία. Μου λέει να κάνουμε αρθροσκόπηση, που είναι δύο τρυπίτσες, και σε 15 μέρες θα προλάβεις το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Ε, δεν ξανάπαιξα...

Πες μου το ιστορικό.

Για δύο μήνες μετά την αρθροσκόπηση είχα πληγή που δεν έκλεινε, είχα πυρετό, πήγαινα στον γιατρό και μου άνοιγε συνεχώς το γόνατο, μετά όμως πρηζόταν πάλι και έτρεχε υγρό από την πληγή. Δεν ήξερε ο γιατρός τι συμβαίνει, δεν ήξερε ότι είχα πάρει μικρόβιο από το χειρουργείο, δεν μου έδινε καν αντιβίωση. Μου άνοιγε το γόνατο, το καθάριζε και μετά πάλι τα ίδια. Μια μέρα μου λέει «Παναγιώτη, αφού έχεις Γαλλίδα σύζυγο, κοίτα να βρεις ορθοπεδικό καλό στο Παρίσι, δεν ξέρω τι γίνεται με σένα». Τρελάθηκα όταν το άκουσα. Το ίδιο βράδυ πήρα τηλέφωνο τον Λάκη Νικολάου της ΑΕΚ, έναν μεγάλο γιατρό και σπουδαίο άνθρωπο.

Τι σου είπε ο Λάκης;

Ούτε θέλω να πω τι μπορεί να πάθαινα αν είχα αργήσει κι άλλο. Όταν με έκανε καλά ο Νικολάου, μου είπε «Παναγιώτη, να κοιτάξεις την υγεία σου πάνω απ' όλα, να μπορείς να περπατάς ξανά, και το ποδόσφαιρο το αφήνουμε στην άκρη».

Σου είπε ότι τέλος;

Είχε πάθει αγκύλωση το πόδι μου, για πολύ καιρό δεν περπατούσα, μόνο με πατερίτσες.

Σου είπε ο Λάκης Νικολάου ότι δεν θα μπορούσες να επανέλθεις στο ποδόσφαιρο;

Μου το είχε αφήσει ανοιχτό. Και είχε πει ότι αν τα κατάφερνα, θα μου έπαιρνε δύο χρόνια. Δεν θα ξεχάσω ότι τον είχα πάρει σε δραματική κατάσταση τη Μεγάλη Παρασκευή και μου είπε «εγώ διαβάζω στις εφημερίδες ότι πας καλά». «Δεν πάω καθόλου καλά» του είπα. Και με κάλεσε να με εξετάσει την επόμενη μέρα. Μεγάλο Σάββατο. Όταν είδε το πόδι μου, κατάλαβα ότι τρόμαξε, αλλά δεν μου το είπε για να μην τρομάξω περισσότερο. Το δέρμα είχε μουλιάσει, τα ράμματα είχαν μουλιάσει και άνοιγαν μόνα τους, από την πληγή έβγαινε υγρό. Μου είπε «Παναγιώτη, θα μείνεις εδώ σήμερα και αύριο μπαίνεις χειρουργείο».

Τι έγινε μετά;

Έλυσα το συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό κοινή συναινέσει, έκανα αποθεραπείες με την ΑΕΚ, ο Μπάγεβιτς μού είπε να περιμένω να γίνω καλά, να δουλέψω να επανέλθω και να υπογράψω συμβόλαιο με την ΑΕΚ. Ο Νικολάου μού είχε πει να μην πάω πουθενά το καλοκαίρι, να περιμένω τον Δεκέμβρη να υπογράψω με την ΑΕΚ. Αλλά εγώ βιαζόμουν, είχα οικογένεια. Με είχε πάρει τηλέφωνο ο Ορφανός του ΠΑΟΚ και πήγα στον ΠΑΟΚ. Εκεί ο Μπένγκστον ο προπονητής με πίεσε.

Πώς σε πίεσε;

Είχα πει ότι θέλω τον χρόνο μου, να γυμνάζομαι πιο χαλαρά από τους άλλους, να μην τρέχω στα βουνά και μετά στα φιλικά να μην παίζω κάθε ματς, για να επανέλθω ήπια. Αυτός, επειδή του άρεσα, με έβαζε συνέχεια και έβγαλα μυϊκά προβλήματα, λογικό σε αθλητή που ήταν για πολύ καιρό έξω, μη καλά γυμνασμένο.

Απογοητεύτηκες;

Ναι. Δεν μπορούσα να παίξω την μπάλα μου, να είμαι αυτός που ήμουν. Έμενα σε ένα ξενοδοχείο στο Πανόραμα και πήρα την απόφαση να φύγω από τον ΠΑΟΚ.

Έχεις κάνει λάθη και εσύ;

Ναι, έχω κάνει λάθη. Αυτή η απόφαση για παράδειγμα ήταν λανθασμένη. Πόναγα, αλλά μπορούσα να το αντέξω. Πήγα με τα πράγματά μου από το ξενοδοχείο στο γήπεδο και είπα του προπονητή «είναι η τελευταία μου προπόνηση, τα παρατάω».

Και τι έκανες μετά;

Πήγα στην Κορσική, στην Αζαξιό. Με συμβόλαιο ενός χρόνου. Ήθελα να πάω εκεί λόγω της γυναίκας μου τότε, να γυμνάζομαι σε περιβάλλον που ήθελα, με βουνό, έτρεχα στις 5 τα χαράματα, έκανα προπόνηση, έκανα γυμναστήριο, προσπάθησα. Αλλά δεν μπορούσα να ξαναγίνω αυτός που ήμουν. Με έπαιρναν τηλέφωνο από Ελλάδα ο Ιωνικός, η Βέροια, αλλά δεν ήθελα να κοροϊδεύω, να μην είμαι αυτός που ήμουν. Διότι εγώ πριν πάθω αυτό που έπαθα ήμουν στα φόρτε μου, πίστευα πολύ στον εαυτό μου, δεν φοβόμουν κανέναν. Γράφανε οι εφημερίδες για εμένα, με γούσταρε ο κόσμος, όλοι οι προπονητές του Ολυμπιακού με είχαν στα πλάνα τους, είχα μπει στην Εθνική, δεν φοβόμουν τίποτα, ήμουν στην καλύτερη ηλικία τότε.

Πώς θες να κλείσουμε τη συνέντευξη; Και σε ευχαριστώ που άνοιξες την καρδιά σου ύστερα από τόσα χρόνια.

Θα ήθελα να γράψεις μόνο αυτό στο τέλος. Είμαι Ολυμπιακός, μόνο Ολυμπιακός και τίποτε άλλο. Θέλω να θυμάμαι τις όμορφες στιγμές. Και εύχομαι στον Ολυμπιακό τα καλύτερα.