Άλλο η κριτική και άλλο η απαξίωση

Ισοπέδωση που θα ζήλευαν ακόμη και οι φίλοι της ΑΕΚ, του Παναθηναϊκού, για τις δικές τους ομάδες που ζουν στην ανυπαρξία εδώ και μια τριετία τουλάχιστον. Κι όμως. Οι προπονητές του καναπέ τα έδωσαν όλα στα «ερυθρόλευκα» μπλογκ και ιστοσελίδες προκειμένου να βγάλουν την πίκρα και τα απωθημένα τους. Προφανώς γιατί στη ζωή τους μόνο κερδίζουν, ποτέ δεν χάνουν! Από όλα είχε ο μπαξές. «Ποια άμυνα και ποιος Μπουχαλάκης» μέχρι «σκέφτονταν όλοι τις διακοπές τους και όχι την ομάδα» έως το κορυφαίο «στο καλό και καλή επιτυχία στην Αγγλία, κύριε Μαρτίνς».

Οπαδοί προς αποφυγή. Μπορώ να δεχθώ την κριτική σε ένα ματς, μπορώ να δεχθώ τη στενοχώρια και την πίκρα. Όμως αυτό που είδα το βράδυ μετά τον τελικό το θεωρώ ανήκουστο και απογοητευτικό. Όλα ίσωμα. Οι περισσότεροι υπό διωγμό, οι πιο πολλοί δεν κάνουν για τον Ολυμπιακό και οι υπόλοιποι κάθισαν πάνω στα ακριβά συμβόλαιά τους. Ποια 114 ματς συνεχούς αγωνιστικής δράσης επί δύο χρόνια και ποιος κορονοϊός; Στο καλάθι των αχρήστων οι τρεις από τους τέσσερις τίτλους των δύο σεζόν και οι εντυπωσιακές πορείες στην Ευρώπη; Και ποιο το «έγκλημα»; Ότι χάθηκε ο τελικός Κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ. Λυπάμαι, αλλά θα διαφωνήσω ότι αυτοί που τα γράφουν είναι ελάχιστοι. Είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Και με τόση μιζέρια, καταφέρνουν να αμαυρώνουν την υπερπροσπάθεια της ομάδας.

Θα συμφωνήσω ότι κάποια ατού δεν βρέθηκαν σε καλή βραδιά, ίσως και ο Μαρτίνς. Και αυτό τι σημαίνει; Όλοι έχουν άσχημες μέρες στη δουλειά. Όλοι! Στον Ολυμπιακό έτυχε να είναι η προχθεσινή. Η οποία βραδιά θα ήταν διαφορετική αν ο Πασχαλάκης δεν κατέβαζε ρολά. Όμως αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Κανείς δεν υπέγραψε συμβόλαιο για μόνιμη κατάκτηση τίτλων…

Άκουσα και διάβασα πολλά. Όπως ότι ορισμένοι -όπως έγραψαν- δεν καταλαβαίνουν την εμμονή με το 3-4-3 του Μαρτίνς, άλλοι γιατί επιμένει να χρησιμοποιεί τον Εμβιλά ως στόπερ και χάνει δύναμη στα χαφ και άλλοι γιατί έπαιξε ο ένας και δεν έβαλε τον άλλον. Όλα μπορούν να συζητηθούν, τα πάντα σχολιάζονται, σε όλους γίνεται κριτική. Όμως άλλο να λες ότι δεν του βγήκαν του Μαρτίνς οι επιλογές του και άλλο «καλή τύχη στην Αγγλία, όπου θέλει να πάει».

Αυτό έδειξε ο Πορτογάλος τρία χρόνια στο λιμάνι; Ότι «καίγεται» να πάει στην Πρέμιερ Λιγκ; Αυτό έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή θα συμβεί. Αντί να ευγνωμονούν τον Βαγγέλη Μαρινάκη που τον κράτησε όταν οι ίδιοι τού ζητούσαν επίμονα να τον διώξει (μετά τον προπέρσινο αποκλεισμό στο Κύπελλο από τη Λαμία…) και ο Πορτογάλος έφτιαξε ένα σύνολο που το χαίρεται ο κόσμος του, το παραδέχονται και οι αντίπαλοί του και παίζει θεαματικό ποδόσφαιρο, αυτοί οι ίδιοι απαξιώνουν τώρα τα πάντα. Θα σας στενοχωρήσω κι άλλο και θα σας πω λοιπόν πως όταν έχεις έναν πολύ καλό προπονητή τον θέλουν κι άλλες ομάδες. Σε ζηλεύουν οι αντίπαλοί σου. Όταν έχεις τον κάθε Μπέντο ή τον κάθε Χάσι, θα μένεις να αναπολείς τον… Μαρτίνς. Ή κάνω λάθος;