Αχόρταγος και ασταμάτητος!

Το επιβλητικό πέρασμά του από την Τρίπολη, συνοδευόμενο από μία ακόμα απολύτως πειστική εμφάνιση, αποδεικνύει το αυτονόητο. Δηλαδή ότι ο νταμπλούχος είναι και φέτος το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την πρωτιά. Και πως οι υπόλοιποι διεκδικητές του τίτλου θα πρέπει να επιδοθούν σε συνεχείς υπερβάσεις μήπως και στερήσουν από τους «ερυθρόλευκους» αυτό που μέχρι στιγμής δικαιούνται στο ακέραιο κατά γενική ομολογία. Ειδικά μετά και το χθεσινό στραπάτσο του ΠΑΟΚ στο Περιστέρι που άνοιξε κι άλλο τη διαφορά στους 10 βαθμούς (παραμένει στο -11 η ΑΕΚ και στο -6 ο Άρης).

Το «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης» είναι ένα γήπεδο που παραδοσιακά δυσκολεύει τον Ολυμπιακό, με εξαίρεση την προχθεσινή και την περσινή επίσκεψή του (0-4, 0-5 αντίστοιχα). Όχι γιατί «βράζει» από θέμα ατμόσφαιρας, δεδομένου ότι σπανίως γεμίζει από κόσμο. Αλλά γιατί ο Αστέρας αποτελεί όλα αυτά τα χρόνια της παρουσίας του στη μεγάλη κατηγορία ένα σταθερό μέγεθος μεσαίας δυναμικής, με πάντα καλή και ενίοτε εξαιρετική ομάδα, η οποία συχνά κόβει βαθμούς από τους μεγάλους του ποδοσφαίρου μας. Εξάλλου είναι μία από τις επαρχιακές έδρες που «δείχνουν» τον πρωταθλητή κάθε χρόνο.

Ο Θρύλος στηρίχθηκε στον περιβόητο πλουραλισμό του και στην πρωτεύουσα της Αρκαδίας, όπου είδε τους Σεμέδο και Καμαρά να πετυχαίνουν τα πρώτα τους φετινά γκολ στο πρωτάθλημα και να ανεβάζουν τον συνολικό αριθμό των «ερυθρόλευκων» σκόρερ στην τρέχουσα Σούπερ Λίγκα στους 14! Προερχόμενα από δύο ασίστ του Βαλμπουενά από κόρνερ από την ίδια πλευρά. Η γκολάρα του Μαντί θα συμπεριληφθεί σίγουρα στα υποψήφια γκολ της χρονιάς. Όπως και η άψογη εκτέλεση φάουλ του Φορτούνη κατέδειξε την υψηλή τεχνική κατάρτιση αυτού του παιδιού που όταν δεν αδικεί τον εαυτό του επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό του αρτιότερου Έλληνα ποδοσφαιριστή. Αλλά και το όμορφο τελείωμα του Μπρούμα, που έκλεισε το σκορ, σε σεμιναριακή αντεπίθεση, ήταν το επιστέγασμα μιας θεαματικής και συνάμα ουσιαστικής εμφάνισης των Πειραιωτών, οι οποίοι έχουν μπει ιδανικά στο νέο έτος. Και μάλιστα κρατώντας απαραβίαστη εστία σε δεύτερο συνεχόμενο δύσκολο ματς, μετά από εκείνο με την ΑΕΚ.

Στη δε επίθεση η ομάδα του Μαρτίνς πετά φωτιές από την αρχή του Δεκεμβρίου: 4-1 με Βόλο, 1-1 και 3-0 με ΑΕΚ, 6-0 με Λαμία, 5-1 με Λάρισα και 4-0 με Αστέρα. Γκολ 23-3, με μέσον όρο σχεδόν 4 ανά ματς και 40-5 συνολικά μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα! Με τέτοιους αριθμούς και συνέπεια ειδικά από τη μέση και μπροστά, όπου η ανάπτυξη ξεδιπλώνεται σαν βεντάλια και η μπάλα φτάνει για τελική φάση στην αντίπαλη περιοχή με 4-5 πάσες, πώς να χάσει και αυτόν τον τίτλο;

Εκείνο που εντυπωσιάζει όμως από τη συμπεριφορά του οργανισμού που λέγεται Ολυμπιακός, πέρα από το επιθετικό φορμάρισμα, είναι η δίψα του για έναν ακόμα τίτλο. Λες και είναι… στερημένος. Με 20 πρωταθλήματα στην κατοχή του τα τελευταία 24 χρόνια, κι όμως η νοοτροπία του είναι ενδεικτική της ψυχοσύνθεσής του ως συλλόγου. Παίζει σαν να κυνηγά το πρώτο μετά από χρόνια «πείνα». Δεν χορταίνει με τίποτα ο άτιμος! Εντείνοντας έτσι την απελπισία των υπολοίπων…