Κακός σύμβουλος η ανυπομονησία…

Διαβάζω από προχθές, που ο Κώστας Τσιμίκας μετακόμισε στη Λίβερπουλ, πολλές κακές κριτικές για την τακτική της διοίκησης του Ολυμπιακού να διαλύσει την ομάδα-φόβητρο με την καταπληκτική πορεία της σε Ελλάδα και Ευρώπη και κυρίως την ομάδα που θαύμασε όλος ο κόσμος και προσέφερε πλούσιο θέαμα στους φιλάθλους. Πολλή γκρίνια, ακόμα περισσότερη μιζέρια.

Φυσικά και όλοι θα θέλαμε να παραμείνει ο Ολυμπιακός με κάποιες προσθήκες ως έχει, αλλά ο Ολυμπιακός είναι ένας οργανισμός, μία εταιρεία, που θα πρέπει εκτός από κέρδη να έχει και έσοδα. Και όπως συμβαίνει σε όλα τα ομαδικά σπορ και με όλες τις ομάδες, κάθε χρόνο σε κάθε μεταγραφική περίοδο τα ρόστερ αλλάζουν. Δεν γίνεται μια ομάδα να παραμείνει ίδια για 2-3 χρόνια.

Κάποιος θα έρθει, κάποιος θα πουληθεί. Πρέπει να βρεθούν έσοδα για να μπορεί να παραμείνουν οι «ερυθρόλευκοι» σε τοπ επίπεδο. Και όπως θα έχετε καταλάβει, την ΟΥΕΦΑ δεν την ενδιαφέρει αν ο πρόεδρος ενός κλαμπ είναι μεγιστάνας, αν είναι δισεκατομμυριούχος και ρίχνει χρήμα στο κλαμπ. Τη νοιάζει να μπορεί να λειτουργούν οι ομάδες χωρίς να κρέμονται από τις ορέξεις των επιχειρηματιών, έτσι ώστε αν κάποτε εκείνοι τα βροντήξουν από μια ομάδα, να μπορεί αυτή να επιβιώσει. Εξ ου και το Φαϊνάνσιαλ Φερ Πλέι, που επιφέρει ποινές σε συλλόγους.

Η ΟΥΕΦΑ θέλει έξοδα και έσοδα ισοσκελισμένα, χωρίς τα λεφτά των προέδρων ή των μετόχων. Από κει και πέρα, ό,τι βάζει ο μεγαλομέτοχος καλό είναι. Συνεπώς, για να βρεθούν έσοδα, θα πρέπει να πουληθούν παίκτες, να πουληθούν εισιτήρια (που πλέον δεν υπάρχουν ούτε αυτά…), από χορηγίες, τηλεοπτικά συμβόλαια κ.λπ. Αν δεν πουλήσεις, δεν θα επιβιώσεις. Δείτε τι έπαθε την περσινή σεζόν ο ΠΑΟΚ. Δεν είχε να παρουσιάσει έσοδα (ούτε καν τηλεοπτικό συμβόλαιο), δεν μπόρεσε να κάνει μεταγραφές.

Καταλαβαίνω ότι ο Τσιμίκας και ο Ομάρ ήταν βασικά εργαλεία του καταπληκτικού και φέτος Ολυμπιακού. Καταλαβαίνω ότι μπορεί να πωληθεί και τρίτος ή και τέταρτος παίκτης από την ενδεκάδα του Μαρτίνς. Όμως όλοι θα αντικατασταθούν. Το αν οι διάδοχοι αποδειχθούν καλύτεροι ή χειρότεροι είναι και λίγο λαχείο, όπως όλες ανεξαιρέτως οι μεταγραφές. Όμως, όπως έδειξε από πέρσι ο Πορτογάλος και όπως χειρίστηκε τις μεταγραφές η διοίκηση, όλα συνηγορούν στο ότι ενδεχομένως θα δούμε έναν ακόμη καλύτερο Ολυμπιακό. Συνεπώς, αυτό που κάνει τη ζημιά και οδηγεί σε βιαστικές εκτιμήσεις, κακόπιστη κριτική και γκρίνια είναι η ανυπομονησία όλων. Το ιδανικό θα ήταν πιστεύω για όλους τους ανυπόμονους πρώτα να αποκτούσε ο Ολυμπιακός τους διαδόχους και μετά να πωλούσε τους παίκτες του! Όμως αυτό μπορεί να το κάνεις στο πλέι στέισον και όχι στο κανονικό ποδόσφαιρο…

Όλοι στενοχωρήθηκαν που δεν θα δουν τη νέα σεζόν τον Κώστα Τσιμίκα με την ερυθρόλευκη φανέλα. Την ίδια στιγμή όλοι χάρηκαν για το άλμα του να φορέσει τη φανέλα της Λίβερπουλ. Όμως δεν γίνεται αυτή η χαρμολύπη να οδηγεί σε ανάθεμα για τη διοίκηση «που έδιωξε τον Τσιμίκα, δεν πλήρωσε τον Ομάρ και πάει να μας φορτώσει πάλι κάτι περίεργους που δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους». Ενώ όλοι αυτοί οι «προπονητές» της ξαπλώστρας όταν πρωτοείδαν τον Τσιμίκα ήξεραν πού θα έφθανε ή όταν άκουσαν το όνομα «Ελαμπντελαουί» έτρεχαν στο αεροδρόμιο να τον αποθεώσουν…