Ελένη Καρακατσάνη: «Ο Αφρικανός και άλλες ιστορίες»

Ο διηγηματογράφος συλλέγει μικρές ιστορίες μέσα σε μια επίτομη έκδοση δημιουργώντας την εντύπωση πως πρόκειται για αφηγηματικές νησίδες στο δικό του πέλαγος. Στην πραγματικότητα όμως οι φαινομενικά ασύνδετοι κόσμοι που δημιουργεί μέσα από τη συντομία συνήθως έχουν τη δική τους συνάφεια που λειτουργεί ακόμα και εν αγνοία του συγγραφέα.

«Ο Αφρικανός κα άλλες Ιστορίες» της Ελένης Καρακατσάνη είναι ένα αφηγηματικό γεφύρι χάρις στο οποίο η συγγραφέας «περνά απέναντι», στην όχθη του ρεαλισμού, ενός ρεαλισμού μάλιστα που έχει απόλυτα σύγχρονο χαρακτήρα. Χάρις σ' αυτή τη μετάβαση η γλώσσα της Καρακατσάνη αποκτά πιο καθάρια όψη, σαν το νερό που διυλίστηκε ξανά και ξανά και τώρα μοιάζει τόσο διάφανο όσο ποτέ.

Ο ομφάλιος λώρος είναι η πόλη που η Ελένη Καρακατσάνη δεν θα αποκόψει, αφήνοντας τους ήρωές της, ήρωες από επεισόδια ενός οιονεί μυθιστορήματος να παραμένουν αιχμάλωτοι σε ένα ιστό από αντιξοότητες, οράματα και επιθυμίες. Όλα παίρνουν τη μορφή της αδηφάγας μέριμνας που κατατρώει καθετί αυθεντικό στις ψυχές των πρωταγωνιστών.

Οι σύντομες ιστορίες θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι επειδόσια μιας αστικής δοκιμασίας που θα είχε μυθιστορηματική μορφή. Η Καρακατσάνη επέλεξε απλά να τις διαμερισματοποιήσει, δημιουργώντας έτσι τις δικές της αφηγηματικές «Κυκλάδες».