Ο Άντι Γουόρχολ στο θέατρο Νέου Κόσμου

Η θρυλική προσωπικότητα του βασιλιά της pop art, Άντι Γουόρχολ, ενέπνευσε τον Δημήτρη Αγιοπετρίτη - Μπογδάνο να γράψει ένα βιογραφικό θεατρικό κείμενο και να το σκηνοθετήσει στην παράσταση με τίτλο «Andy» που θα δούμε στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Ο θρασύς, εμβληματικός Αμερικανός καλλιτέχνης που έχει ασκήσει αδιαμφισβήτητη επιρροή στην σύγχρονη ποπ κουλτούρα, με τα αναγνωρίσιμα έργα του που αναπαράγονται διαρκώς, τα διαχρονικά αποφθέγματα και τις αναρίθμητες συνεντεύξεις του, έναν αιώνα σχεδόν μετά τη γέννησή του, ζωντανεύει στη σκηνή σε ένα πρωτότυπο τετ-α-τετ με τη συνείδηση του Άντι, τα πάθη, τις εμμονές, τα όνειρα αλλά και τις ματαιώσεις ενός τραυματικού παρελθόντος: "Αν θέλετε να ξέρετε τα πάντα για μένα, άπλα κοιτάξτε στην επιφάνεια των έργων μου, των ταινιών μου αλλά και τη δική μου. Εκεί είμαι. Δεν υπάρχει τίποτα κρυμμένο”. Ο Μιλτιάδης Φιορέντζης ενσαρκώνει τον Άντι από 24 Φεβρουαρίου σε ένα κείμενο που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το οποίο γράφτηκε για το Central Saint Martins του Λονδίνου το 2010 όπου και πρωτοανέβηκε.

Επαγγελματίας ζωγράφος, γλύπτης, φωτογράφος, σκηνοθέτης, μουσικός παραγωγός, εκδότης, και φυσικά επαγγελματίας celebrity, μια ιδιοφυΐα, ένας θρύλος, ο Άντι παρουσιαζόταν σαν ανοιχτό βιβλίο, αποθεώνοντας την αμεσότητα και ζώντας για την αποδοχή, μια συνθήκη που τελικά τον κράτησε απολύτως απόμακρο από τους ανθρώπους, καθιστώντας τις επαφές του "στιλιζαρισμένες” και επιφανειακές. Η προσωπική του ζωή, θεατρική και μυστηριώδης, λατρεύτηκε, μισήθηκε, κι άφησε πίσω του ως σημείο αναφοράς και υπέρτατο δημιούργημά του, όχι το πρόσωπο αλλά το προσωπείο, όχι τον άνθρωπο αλλά την περσόνα.

Για μια τελευταία φορά, ο άνθρωπος με το μελετημένο κοστούμι, την ασημένια κόμη και τη διοπτροφόρα μορφή, που χειρίστηκε τη διασημότητα σαν καταναλωτικό προϊόν και τα καταναλωτικά προϊόντα σαν τέχνη, αλληλεπιδρά με τις προσωπικότητες που τον σημάδεψαν και παραδίδει εκούσια μπροστά μας την πιο γλαφυρή αυτοπροσωπογραφία του. Ίσως η τελευταία αυτή επαφή λύσει το γρίφο αν τα περιβόητα "δεκαπέντε λεπτά επωνυμίας" που αναλογούν σε όλους ήταν περισσότερο κατάρα παρά προφητεία.

Τα κοστούμια είναι της Λίνας Πηγαδιώτη, οι φωτισμοί της Σοφίας Αλεξιάδου και τα σκηνικά του Δημήτρη Αγιοπετρίτη - Μπογδάνου.