Pomona, του Άλιστερ ΜακΝτάουαλ στο θέατρο Πόρτα

Tο σουρεαλιστικό θρίλερ του Άλιστερ ΜακΝτάουαλ γράφτηκε κατά παραγγελία για το Orange Tree Theatre στο Richmond, όπου και ανέβηκε πρώτη φορά το 2014. Η επιτυχία του ήταν τόσο μεγάλη και άμεση, που την επόμενη χρονιά μεταφέρθηκε στο National Theatre στο Λονδίνο και στο Royal Exchange Theatre στο Μάντσεστερ. Οι κριτικοί το χαρακτήρισαν «άγριο δυστοπικό δράμα με φοβερό κωμικό πλεονέκτημα» (The Observer), «διεστραμμένο παιχνίδι ή παραμύθι στο οποίο τα τέρατα είναι πολύ αληθινά» (Guardian) και «θρίλερ που σε κρατά κολλημένο στην άκρη του καθίσματος σου» (TimeOutLondon). Το έργο το 2019 παίχτηκε στο Σικάγο και στη Μελβούρνη και το 2020 στο KingsCrossTheatre του Λονδίνου.

Η τρομερή γοητεία του έργου, έγκειται στη μυστηριώδη δομή του, τον ελλειπτικό χαρακτήρα των σκηνών του και τη δυστοπική, αινιγματική του ατμόσφαιρα. Η αλληλουχία των συμβάντων παρασύρει σταδιακά τον θεατή σε μία ακαταμάχητη δίνη πιθανοτήτων, ενώ θα τολμούσε κανείς να πει πως η αποσπασματική του αφήγηση συνομιλεί τις σύγχρονες τάσεις που αναγνωρίζουμε σε σειρές μυστηρίου, όπως ίσως το Lost, το Dark ή ακόμα και το StrangerThings. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι αν το έργο αφορά την εμπορεία βρεφών, την οργανωμένη μαστροπεία, το εμπόριο οργάνων, τη μαφία ή όλες τις θεωρίες συνομωσίας που γνωρίζουμε ταυτόχρονα. Ίσως να είναι κάτι από όλα αυτά ή όλα αυτά μαζί. Ή ίσως να είναι απλά ένα παιχνίδι RPG (RolePlayingGame) όπου οι καταταλαιπωρημένοι χαρακτήρες του έργου είναι απλά παίκτες που συμμετέχουν με τη θέλησή τους, με σκηνοθέτη τον Τσάρλυ. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το ποιος είναι ποιος και για το τι ισχύει στ’ αλήθεια;

Στο έργο, όλα τα δεινά αποδίδονται σε ένα «υπέρτατο κακό» και η λούπα των γεγονότων φαίνεται αναπόδραστη, με ένα αίσθημα ασφυξίας γνώριμο για στην σύγχρονη εμπειρία μας. Γι’ αυτό και το έργο δεν αφορά μόνο τους λάτρεις των RPG και του H. P. Lovecraft, αλλά και όλους αυτούς που αναζητούν τρόπους προσωπικής εξέλιξης και που αναρωτιούνται για την έννοια της αλήθειας. Για το κατά πόσο φυλακιζόμαστε μόνοι μας, στη δική μας, προσωπική Pomona; Η έντονη θεατρικότητα του έργου, με πολλά στοιχεία θεάτρου μέσα στο θέατρο, αγκαλιάζει όλα αυτά τα ερωτήματα, δημιουργώντας ταυτόχρονα πολλά περισσότερα. Είναι η Pomona μια κατασκευή μέσα στην κατασκευή της παράστασης; Ποιος είναι ο κεντρικός αφηγητής και πόσους ρόλους παίζει ο καθένας;

Για την ιστορία…

Η Pomona (Πομόνα) είναι ένα πραγματικό μέρος, μία εγκαταλελειμμένη νησιωτική περιοχή στο κέντρο του Μάντσεστερ, που οι ντόπιοι χαρακτηρίζουν ως «μια τρύπα στο κέντρο της πόλης». Οι ύποπτες δραστηριότητες που περιγράφει το έργο, θα μπορούσαν κάλλιστα να συμβαίνουν εκεί. Επίσης, η Πομόνα είναι: η αρχαία ρωμαϊκή θεά των καρποφόρων δέντρων, των κήπων και των οπωρώνων, τύπος στροβιλαντλίας που επιτρέπει την αποτελεσματική άντληση νερού από μεγάλα βάθη και Κολλέγιο στην Καλιφόρνια.

Ταυτότητα της παράστασης

Μετάφραση: Θωμάς Μοσχόπουλος
Σκηνοθεσία: Sigurdur F3, Θωμάς Μοσχόπουλος
Σκηνικά-Κοστούμιια-Προβολές: Βασίλης Παπατσαρούχας
Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος
Σχεδιασμός ήχου: Λευτέρης Δούρος
Βοηθός σκηνοθέτη: Παύλος Παυλίδης
Κατασκευή κοστουμιών: Όλγα Εβσέεβα
Ειδικές κατασκευές: Δήμητρα Καίσαρη
Γραφιστική επιμέλεια: Χρυσούλα Κοροβέση-Μάριος Γαμπιεράκης (Mavra Gidia)
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Φωτογραφία αφίσας: Γεράσιμος Μαυρομμάτης

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Στεφανία Ζώρα, Σίμος Κακάλας, Ειρήνη Μακρή, Άννα Μάσχα, Άλκης Μπακογιάννης, Γιώργος Παπαπαύλου, Φώτης Στρατηγός

Μέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη έως Σάββατο 21:00 και Κυριακή 19:00

Η παράσταση είναι κατάλληλη για άνω των 16 ετών.