Ένας λόρδος με ελεύθερη καρδιά

Όλοι ξέρουμε ότι ήταν ποιητής και φιλέλληνας. Το μάθαμε στο σχολείο. Ήταν επίσης υπερασπιστής της ανεξιθρησκίας, αλλά και των «Λουδιτών», των εργατών που έσπαζαν τις μηχανές τους, αντιδρώντας έτσι στη βιομηχανική επανάσταση.

Ως γνωστόν, οι μηχανές είναι πιο «βολικές» από τους ανθρώπους. Δουλεύουν, χωρίς να διεκδικούν.

Ο Μπάιρον, περί ου ο λόγος, ήταν ο μόνος που το 1812, καταψήφισε νομοσχέδιο που προέβλεπε θανατική ποινή για τους εξεγερμένους κλωστοϋφαντουργούς του Νότιγχαμ, ενώ στον μνημειώδη λόγο του που εκφώνησε στη «Βουλή των Λόρδων», είπε μεταξύ άλλων την διαχρονικά επίκαιρη φράση «Οι εργάτες, είναι ολοφάνερα ένοχοι, του θανατηφόρου εγκλήματος της φτώχειας».

Πέθανε στις 19 Απριλίου του 1824 και η καρδιά του, θαμμένη στο Μεσολόγγι, «χτυπά», σε κάθε γωνιά της γης, αφού ο ίδιος αν και Άγγλος, έχει αυτοπροσδιοριστεί ως «πολίτης του κόσμου».

Αν έπαιζε ποδόσφαιρο (δύσκολο, γιατί είχε ένα πρόβλημα στην δεξιά του κνήμη και κούτσαινε λίγο) θα έμπαινε στην θέση του λίμπερο.

Ας την θεωρούν παρωχημένη τα σύγχρονα συστήματα που προτιμούν τις άμυνες ζώνης. Οι ελεύθεροι παίκτες παραμένουν πολύτιμοι, σε όλα τα πεδία.