Πιστεύεις στις λέξεις;

Η λογοτεχνική δημιουργία είναι μια διαδικασία στην οποία κανείς περισσότερο αφαιρεί παρά προσθέτει. Οι συγγραφείς ωστόσο δείχνουν να μην κατανοούν τη δύναμη του απλού. Αραδιάζουν πομπώδη επίθετα και βαρύγδουπες λέξεις με τον τρόπο που κάποιος νεόπλουτος επιδεικνύει κοσμήματα και πολύτιμα αντικείμενα. Πρέπει να πιστέψουμε ξανά στην καθημερινότητα των λέξεων − στη δύναμη του ουσιαστικού, φερ’ ειπείν. Το τρένο παραμένει τρένο είτε είναι γρήγορο, καινούργιο, στιλπνό ή γέρικο. Κι όσο για τα ρήματα, τα πιο συνηθισμένα από αυτά, το κοιτάζω, για παράδειγμα, διατηρούν όλο το εύρος τους έτσι ώστε να λειτουργούν βαρυσήμαντα, ανατρεπτικά, ειρωνικά ή τραγικά ανάλογα με τη διάθεση του γράφοντος. Το ζήτημα είναι: «Πιστεύεις στις λέξεις;»