Κρίστο - Η ιδέα του έμεινε ιδέα

Αν υποθέσουμε ότι ένας καλλιτέχνης με τη δράση του πρέπει να αφήνει πίσω του ερωτηματικά και απορίες, τότε ο Κρίστο έλαβε δίκαια όλη αυτή τη φήμη που τον περιέβαλλε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Φτάνοντας εξαθλιωμένος πρόσφυγας από την κομμουνιστική Βουλγαρία στο Παρίσι του '60, ο Κρίστο διέκρινε πράγματα που οι άλλοι δυσκολεύονταν να δουν. Έγινε έτσι ένας πρόδρομος του μινιμαλισμού παρότι οι εμπνεύσεις του είχαν μαξιμαλιστικές προεκτάσεις. Το 1969 ο Κρίστο σκέπασε με πλαστικό μια τεράστια ακτή στο Λιτλ Μπέι της Αυστραλίας.

Η τάση του να περιτυλίγει εκτάσεις ή μνημεία δημιούργησαν μια σειρά από «περιοδικά έργα», όπως τα ονόμασε. Τα 56 βαρέλια είναι ένα από τα ελάχιστα έργα με μονιμότερο χαρακτήρα.

Στο έργο του Κρίστο, που κατά διαστήματα ήταν ασφαλώς άκρως εντυπωσιακό, θα αρκούσε ως κριτική επωδός η ρήση του Κλέμεντ Γκρήνμπεργκ για τους μινιμαλιστές: «Η ιδέα τους παραμένει ιδέα, κάτι που συνάγεται αντί να γίνεται αισθητή και να ανακαλύπτεται».