Η μεγαλύτερη έκθεση του Βερμέερ που έγινε ποτέ

Η έκθεση «Johannes Vermeer» στο Rijksmuseum του Άμστερνταμ θα είναι η μεγαλύτερη που έχει γίνει ποτέ με είκοσι οκτώ από τα τριάντα πέντε έργα του καλλιτέχνη να μεταφέρονται στην ολλανδική πρωτεύουσα.

Η προηγούμενη μεγάλη έκθεση έργων του έγινε το 1996 –συγκεκριμένα περιλάμβανε είκοσι τρία– στο Mauritshuis της Χάγης.

Τα 35 έργα του Ολλανδού ζωγράφου που σώζονται σήμερα αποτελούν κατά γενική ομολογία αριστουργήματα της παγκόσμιας τέχνης. Ο Γιοχάνες Βερμέερ ξεκίνησε την καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του 1650 ζωγραφίζοντας βιβλικές και μυθολογικές σκηνές μεγάλης κλίμακας. Οι μεταγενέστεροι πίνακες του –αυτοί για τους οποίους έγινε διάσημος– απεικονίζουν σκηνές της καθημερινής ζωής σε εσωτερικούς χώρους. Τα έργα αυτά παραμένουν μνημειώδη για την καθαρότητα του φωτός και των κυρίαρχων μορφών.

Ένα έργο που δεν θα μπορέσει να ταξιδέψει είναι το «Κονσέρτο» (1663-66), που εκλάπη το 1990 από το Μουσείο Isabella Stewart Gardner της Βοστώνης. Από την αναδρομική έκθεση του Rijksmuseum θα λείπουν περίπου έξι από τους παγκοσμίως προσιτούς Βερμέερ.

Στο Άμστερνταμ δεν θα είναι ούτε το έργο της Βασιλικής Συλλογής «Η κυρία με το βιργινάλι με έναν κύριο» (αρχές της δεκαετίας του 1660), το οποίο θεωρείται πλέον πολύ ευαίσθητο για να μετακινηθεί. Το έργο «Κοπέλα που κοιμάται στο τραπέζι» (1656-57), που βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, επίσης δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο δανεισμού λόγω των όρων που προβλέπει το κληροδότημα του Benjamin Altman.

Οι νέες προσθήκες της έκθεσης περιλαμβάνουν τα έργα «Η Νταϊάνα και οι Νύμφες της» (1653-54) και «Άποψη του Ντελφτ» (1660-61) από το Mauritshuis της Χάγης, «Μια κυρία που γράφει» (γύρω στο 1665) και «Κορίτσι με κόκκινο καπέλο» (γύρω στο 1669) από την Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσινγκτον, «Μια νεαρή γυναίκα όρθια με ένα βιργινάλι» (1670-72) και «Μια νεαρή γυναίκα καθιστή με ένα βιργινάλι» (1670-72) από την Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου.