Ακόμα κι ο Μάρκος Βαμβακάρης ήταν μανιώδης αναγνώστης των εφημερίδων

Το αναφέρει ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του επισημαίνοντας τη λαχτάρα του να διαβάζει τις ειδήσεις στο χαρτί.

«Σου λέω που μ' άρεσε να διαβάζω εφημερίδες. Και τότες μ' όλη τη δουλειά, μη νομίζετε, ότι μου παρέλειπε η εφημερίδα.

Την αγόραζα και την διάβαζα. Κι αν δεν είχα λεφτά να την αγοράσω, πήγαινα στο καφενείο και καθόμουνα και διάβαζα απ' το καφενείο. Όχι μια, δέκα να 'τανε στο καφενείο, εγώ τις διάβαζα. Και τα παρακολουθούσα όλα. Καθ' όλα. Θυμάμαι όλα, τους πολέμους, που γενήκανε τους Ευρωπαϊκούς, τον πρώτο, το δεύτερο πόλεμο, όλα.

Ούτε καν δεν είχα τέτοιο πράμα, ότι θα κάνω τέτοια δουλειά, ούτε βασιζόμουν ποτές. Έπαιζε μπουζούκι όμως ε, έπαιζα». Προπολεμικά η παιδεία δεν αποτελούσε κοινό και διαδεδομένο αγαθό. Οι άνθρωποι ωστόσο είχαν τη λαχτάρα να μάθουν να διαβάζουν και πολλοί αφιέρωναν χρόνο στην ανάγνωση και στην γραφή. Σήμερα η αμορφωσιά και η πνευματική ραθυμία είναι μόδα και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να δημιουργηθεί, ήδη δημιουργείται, μια κοινωνία αναλφάβητων που θα επικοινωνεί μόνο με εικόνες και βίντεο και άναρθρες κραυγές.