Τα κλασικά: Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης και το Μαγικό Βουνό
Υπάρχει άραγε ένα σημείο όπου συναντώνται η μεγαλοφυής παραφροσύνη του Στραβίνσκι με τα γλωσσικά και ιδεολογικά παιχνίδια του Τόμας Μαν.
Η 29η Μαΐου 1913 είναι ασφαλώς μια σημαντική ημερομηνία για την Ιστορία της Μουσικής καθώς παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Παρίσι, στο ανακαινισμένο θέατρο των Ηλυσίων Πεδίων, το χορόδραμα του Ρώσου συνθέτη Ιγκόρ Στραβίνσκι «Ιεροτελεστία της Άνοιξης». Πρόκειται για μουσική σύνθεση με υπότιτλο «Εικόνες από μια Παγανιστική Ρωσία».
Αναπαριστά παγανιστικές τελετές γονιμότητας που κορυφώνονται με την θυσία μιας κόρης. Έργο που θα προκαλέσει συμπλοκές μεταξύ των θεατών και θα οδηγήσει σε παρέμβαση της Αστυνομίας, επικρίθηκε από τον Πουτσίνι ως «δημιούργημα ενός τρελού» αλλά άντεξε στο χρόνο και σήμερα θεωρείται μνημειώδες και καινοτόμο για την παγκόσμια Μουσική.
Μια δεκαετία αργότερα, το 1924, ο Γερμανός συγγραφέας μέσα στο λογοτεχνικό περιβάλλον που διαμόρφωσε την «άνοιξη του γερμανικού μυθιστορήματος» δημοσιεύει το εκτενές πεζογράφημα «Μαγικό Βουνό», ένα από τα ευαγγέλια της νεωτερικότητας στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου.
Στον περίκλειστο κόσμο ενός σανατορίου και στην καφκική ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι αφηγηματικές επινοήσεις του συγγραφέα, προβάλλεται η τοιχογραφία μιας ολόκληρης Ηπείρου που διολισθαίνει από τον ένα παγκόσμιο πόλεμο στον άλλο. Το 1929 ο Τόμας Μαν θα κερδίσει το βραβείο Νόμπελ και την παγκόσμια αναγνώριση.
