Μαρία Σταφυλοπάτη: Μια φωνή γεμάτη πάθος και ψυχή!

H Μαρία Σταφυλοπάτη είναι μια ξεχωριστή τραγουδίστρια. Χωρίς ιδιαίτερες μουσικές σπουδές αλλά με έμφυτο ταλέντο και μεγάλη αγάπη για το αυθεντικό λαϊκό τραγούδι, αποφάσισε να κάνει το χόμπι επάγγελμα! Τραγουδώντας σε μικρά κουτούκια, άρχισε να γίνεται γνωστή στο κοινό με τις εμφανίσεις της στην τηλεόραση και τις εκπομπές του Σπύρου Παπαδόπουλου. Γρήγορα, δέχτηκε προτάσεις ακόμη και από μεγάλες πίστες, όμως εκείνη αγνόησε τις Σειρήνες και επέλεξε να ακολουθήσει τον δικό της δρόμο, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και μοναχικό αρκετές φορές.

Φέτος εμφανιζόταν στην θρυλική Αστροφεγγιά δίπλα στον μεγάλο Γιάννη Λεμπέση. Το fosonline μίλησε μαζί της!

• Καλησπέρα Μαρία. Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το τραγούδι; Είχες σπουδάσει κάτι πάνω σ΄ αυτό; Ήταν το όνειρό σου από μικρή;

«Χαίρετε. Όχι, δεν ήταν όνειρό μου, τυχαία έγινε στα 25 μου. Μου άρεσε πάρα πολύ το τραγούδι, αλλά δεν είχα σκεφτεί ποτέ να γίνω τραγουδίστρια. Δεν το είχα καν στο μυαλό μου. Ένα βράδυ λοιπόν, στην οδό Αγίου Μελετίου στο μαγαζί Τσέρκι, ήμουν με τον αγαπημένο Περικλή Κοροβέση, ήξερε ότι έχω καλή φωνή και τραγουδούσε τότε ο Γιώργος Τζώρτζης, και μου λέει «Μαρία θα μας πεις ένα τραγούδι», και ανέβηκα και τραγούδησα συγκεκριμένα τη «Ζαϊρα». Τότε μου είπε ο Γιώργος «θέλεις να γίνεις τραγουδίστρια;» και του είπα «μα εγώ δεν είμαι» και μου λέει «θα γίνεις». Μου είπε έτσι ότι ο Δημήτρης Κοντογιάννης ζητάει μια τραγουδίστρια στο Απτάλικο στο Παγκράτι. Εγώ από περιέργεια πήγα στην ας πούμε οντισιόν και πέρασα και ξεκίνησα ως τραγουδίστρια στα 25 σαν επαγγελματίας».

• Όσοι σ΄ έχουν ακούσει, έχουν μαγευτεί απ΄ τη φωνή σου. Έμφυτο ταλέντο;

«Πράγματι, δεν έχω κάνει μαθήματα, δεν έχω κάνει τίποτα. Μάλλον, ας το πούμε έμφυτο ταλέντο».

• Πως προέκυψε η αγάπη σου για το λαϊκό και ρεμπέτικο τραγούδι;

«Έχω βιωματική σχέση με το λαϊκό τραγούδι. Μ΄ αυτό μεγάλωσα, πάντα το αγαπούσα. Ο πατέρας μου προσπαθούσε να με βάλει στο κλασικό τραγούδι, αλλά εγώ αγαπούσα πάντα το λαϊκό τραγούδι, το ρεμπέτικο».

• Ποιοι άνθρωποι απ΄ το χώρο σε βοήθησαν στα πρώτα σου βήματα; Ποιοι σε σημάδεψαν περισσότερο;

«Πολλοί άνθρωποι με βοήθησαν και με σημάδεψαν, αλλά δεν θέλω να πω ονόματα. Δεν θέλω να αδικήσω κανέναν. Τους αγαπώ και τους εκτιμώ και τους ευχαριστώ».

• Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου τραγουδιστές;

«Πάρα πολλοί, πάρα πολλές. Δεν μπορώ να πω κάποιους συγκεκριμένα. Είναι ανάλογα και τη φάση που βρίσκομαι. Άλλες φορές ακούω το ρεμπέτικο τραγούδι, το πολύ παλιό, της παλιάς σχολής, άλλες φορές νέοι δημιουργοί, νέοι καλλιτέχνες, νέοι ερμηνευτές. Γενικά τους αγαπώ όλους, δεν μπορώ να πω ονόματα».

• Οι εμφανίσεις σου στην τηλεόραση σου έκαναν καλό ή κακό;

«Μου έκαναν και καλό και κακό. Καλό γιατί υπήρχε η αναγνωρισιμότητα, βρήκα πάρα πολλές δουλειές μέσω της εκπομπής, με γνώρισε ο κόσμος. Κακό γιατί από τη στιγμή που σταμάτησα να εμφανίζομαι, ο κόσμος με αναζητά και πραγματικά αυτό με αγχώνει πάρα πολύ».

• Γιατί δεν θέλησες να τραγουδήσεις ποτέ σε μεγάλο μαγαζί;

«Ναι, δεν θέλησα ποτέ. Ίσως δεν έτυχε, δεν ξέρω. Προτάσεις μου έγιναν. Μάλλον δεν το χω. Προτιμώ τα μικρά μαγαζιά, με αγαπημένους ανθρώπους, να μπορώ να πω μια κουβέντα, να μ΄ αγκαλιάσουν, να με φιλήσουν, να κάνω κι εγώ το ίδιο. Να υπάρχει ένας διαφορετικός τρόπος επικοινωνίας. Και όλη αυτή η φάση του να δέχομαι παραγγελιές, μ΄ αρέσει πιο πολύ, απ΄ το να υπάρχει αυτό το απόμακρο».

• Όσοι σ΄ ακούν, λένε ότι βγάζεις μεγάλο συναίσθημα από μέσα σου. Βιώματα;

«Βιώματα, ναι. Πόνος, πόνος ψυχής. Έτσι τα φερε η ζωή, αλλά μ΄ αρέσει πάρα πολύ. Ζω μ΄ αυτό, έζησα μ΄ αυτό και θα ζω μ΄ αυτό».

• Ξένη μουσική ακούς;

«Ακούω, ναι. Κυρίως μπλουζ που ουσιαστικά είναι το αντίστοιχο ρεμπέτικο της Αμερικής».

• Αγαπημένο τραγούδι;

«Πολλά. Αν έλεγα ένα, το «Είναι όλα μαύρα» του Μητσάκη».

• Ποια τα όνειρα και οι μελλοντικοί σου στόχοι;

«Δεν έχω όνειρα, έχω μάθει να ζω χωρίς όνειρα από μικρό παιδί. Ό,τι μου έρχεται στη ζωή το δέχομαι, είτε καλό είτε κακό, και το αντιμετωπίζω».

• Φέτος, ήσουν στην Αστροφεγγιά.

«Ναι, με τον Γιάννη Λεμπέση, είμαστε συνεργάτες πάρα πολλά χρόνια. Τον αγαπώ πάρα πολύ, με έχει στηρίξει. Μαζί επίσης ο Κωνσταντίνος Καραγεωργίου και η ορχήστρα μας, Λαϊκή Στράτα. Ο Πορφύρης Κονάς στο ακορντέον, ο Θοδωρής Κυδωνιεύς κιθάρα, ο Χρήστος Χάρης κλαρίνο και ο Νίκος Στεφανάκης μπουζούκι, εξαιρετικός, μου κάνει ένα ιδιαίτερο ταξίμι κάθε φορά στο «Είναι όλα μαύρα» επειδή ξέρει πόσο πολύ το αγαπώ!».

• Ο επίλογος δικός σου.

«Με εκφράζει όσο τίποτα το στοιχείο της χαρμολύπης. Όπως λένε και στην Κρήτη, απ΄ όπου έχω και καταγωγή, τα βάσανά μου χαίρομαι, τις πίκρες μου γλεντίζω!».